Σωστή διαχείριση των δηλώσεων Γιούνκερ

Βγήκε ο Γιούνκερ, και έκανε την γνωστή πλέον δήλωση.

Μέσες-άκρες είπε το εξής:

‘’Οι Ευρωπαίοι, γνώριζαν εδώ και χρόνια την κακοδιαχείριση της Ελλάδος, αλλά τους συνέφερε οικονομικά να διαιωνίζουν αυτή την κατάσταση, μιας και μέσω της ελληνικής σπατάλης, οι ευρωπαϊκές χώρες μπόρεσαν και καρπώθηκαν υπέρογκα ποσά, σε άσκοπες αγοροπωλησίες. Μάλιστα, ήταν τόσο εμφανής η κατάσταση, στο που οδηγούταν η χώρα, με την διαφθορά και τις μίζες των πολιτικών από τα ξένα κράτη, που έσπευσαν να προειδοποιήσουν έναν Έλληνα πρωθυπουργό, για να πάρουν όμως την αφοπλιστική απάντηση –τι το ψάχνεις; Διεφθαρμένη χώρα είμαστε’’.

Αυτά είπε μέσες-άκρες.

Πάμε στο θέμα μας.

Το γελοίο της υπόθεσης δεν είναι το τι είπε ο Γιούνκερ, αλλά το τι αντιδράσεις προκάλεσαν τα όσα είπε.

Για όσους τα άκουγαν για πρώτη φορά, και αγνοούσαν όλο αυτό τον καιρό, τι πραγματικά συνέβαινε στη χώρα, και πως έφτασε η χώρα να χρωστάει τα μαλλιοκέφαλά της, οι αποκαλύψεις του Γιούνκερ τους άφησαν με ανοιχτό το στόμα.

Για όσους όμως γνώριζαν τα όσα είπε ο Γιούνκερ, και προσπαθούσαν απεγνωσμένα να το διαδώσουν στο ευρύ κοινό, αυτό που τους άφησε με ανοιχτό το στόμα, ήταν οι αντιδράσεις όσων δεν τα γνώριζαν.

Και αυτό οφείλεται στο ότι, μετά τις ‘’αποκαλύψεις’’ Γιούνκερ, αντί τα ΜΜΕ και οι πολίτες να ασχοληθούν με το ουσιαστικό μέρος των δηλώσεών του, που δεν είναι άλλο από την παραδοχή της συμμετοχής των ξένων κρατών στην δημιουργία του χρέους, ξέσπασε ένα απίστευτου κάλους ‘’κυνηγητό’’ στη χώρα, για να εντοπιστεί ποιος πρωθυπουργός είπε πως ‘’είμαστε διεφθαρμένη χώρα’’.

Αχ, Ελλάδα, πως που ξαναφέρνεις στο μυαλό την περίοδο με εκείνη την αφίσα του Γερμανικού περιοδικού με το δάχτυλο της Αφροδίτης…..

Τότε που αντί να ερμηνεύσουμε το δάχτυλο, αρχίσαμε να μιλάμε για ‘’αποζημιώσεις από τον πόλεμο’’….

Αν αναλογιστούμε, λίγο πιο ψύχραιμα, τι ακριβώς μας ‘’αποκάλυψε’’ ο Γιούνκερ, θα μπορέσουμε να κρίνουμε και τις αντιδράσεις μας.

Στα λόγια του Γιούνκερ, κρύβεται μια πολύ μεγάλη αλήθεια.

Ότι συνέβαινε τα τελευταία χρόνια στην ελληνική πολιτική σκηνή, ήταν πλήρως υπερασπιζόμενο (αν όχι κατευθυνόμενο) από τις ηγέτιδες χώρες της Ε.Ε., Γαλλία και Γερμανία. Η μίζα και η διαφθορά στα κρατικά ‘’deals’’, δεν ήταν μονόπλευρα, αλλά στην μεν καλύτερη περίπτωση ήταν ‘’αμφίπλευρα’’, στην δε χειρότερη περίπτωση ήταν ‘’κατευθυνόμενα’’.

Όλο το χρέος της Ελλάδος, δεν οφείλεται μόνο στους ‘’διεφθαρμένους Έλληνες’’, αλλά και στους ‘’δολοπλόκους’’ Ευρωπαίους εταίρους μας.

Και συμπλήρωσε πως κάποιος Έλληνας πρωθυπουργός, είχε πει ‘’τι θέλεις να κάνω. Αφού είμαστε διεφθαρμένοι’’.

Κανονικά, οι δηλώσεις αυτές, θα έπρεπε να επιφέρουν μια πλήρη συστράτευση  όλων των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων, κατά των Ευρωπαίων δολοπλόκων. Οι δηλώσεις Γιούνκερ, ξεσκέπασαν πλήρως την πλεκτάνη που στηνόταν εδώ και χρόνια , προωθούμενη και ελεγχόμενη από τις ξένες κυβερνήσεις, αλλά σαφώς και αποδεχόμενη από την ελληνική κυβέρνηση.

Ως εκ τούτο, θα περίμενε κάποιος, όλα τα πολιτικά κόμματα, να κινητοποιηθούν μαζικά και συλλογικά, ώστε το ελληνικό κράτος να καταφέρει να επιμεριστεί την ευθύνη του υπέρογκου χρέους, με τους υπαίτιους δολοπλόκους των ξένων κρατών.

Εν αντιθέσει, παρακολουθούμε εμβρόντητοι, τα πολιτικά κόμματα, ακόμη μια φορά, να προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη.

Ξεπερνώντας παντελώς την κύρια αποκάλυψη για τις δολοπλοκίες των Ευρωπαίων εταίρων μας, έχουν προσκολλήσει στο δευτερεύον μέρος αυτής, εκείνης για τον Έλληνα πρωθυπουργό. Παντελώς ανούσια.

Όλοι αναζητούν να βρούνε ποιος ήταν ο Έλληνας πρωθυπουργός, που ‘’είπε πως είμαστε διαφθαρμένη χώρα’’…

Τα κόμματα, το καθένα χώρια, τα κανάλια, οι εφημερίδες, όλοι μαζί, προσπαθούν να ‘’εντοπίσουν’’ ποιος πρωθυπουργός είπε αυτό που είπε.

Λες και κάτι θα αλλάξει, αν τον βρούμε. Λες και κάτι θα επιφέρει ο εντοπισμός του.

Το κάθε κόμμα, προσπαθεί να κερδίσει ψηφοθηρικά από αυτή τη δήλωση, αγνοώντας παντελώς το πόσο μπορούμε να κερδίσουμε όλοι μαζί, ως χώρα, αν εκμεταλλευτούμε σωστά τις δηλώσεις Γιούνκερ.

Η αναπροσαρμογή του χρέους, με ταυτόχρονο επιμερισμό αυτού, και στις χώρες εκείνες που συμμετείχαν (αν όχι οργάνωσαν) την δημιουργία του, πρέπει να είναι το κύριο μέλημα όλης της πολιτικής σκηνής της χώρας μας.

Το να αναζητώ τον πρωθυπουργό που είπε κάτι το πλέον δεδομένο και γνωστό, και συνολικά αποδεκτό σε όλους τους Έλληνες, δεν είναι απλώς δευτερευούσης σημασίας θέμα.

Είναι , ακόμη μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης.

Αντί ο Έλληνας να αγωνιστεί για να ΕΠΙΜΕΡΙΣΤΕΙ το δυσβάστακτο χρέος  της χώρας, χρέος που θα εγκλωβίσει το μέλλον το δικό του και των παιδιών του, και ίσως και των παιδιών των παιδιών του, ξεκινάει έναν ατέρμονο και χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα κυνήγι ‘’μαγισσών’’.

Πλήρης αποπροσανατολισμός.

Διότι, άντε ρε μάγκες, και τον βρίσκουμε τον πρωθυπουργό εκείνον, που είπε κάτι που όλοι μας το γνωρίζουμε, και όλοι μας το αποδεχόμαστε.

Τι θα αλλάξει; Τι θα βελτιωθεί;

Θα αλλάξει το μνημόνιο; Θα αλλάξει το μέλλον μας;

Τίποτα δεν θα γίνει.

Αν όμως, τώρα, που είναι η ευκαιρία, συλλογικά και όλοι σαν μια γροθιά, απαιτήσουμε, βασιζόμενοι στις αποκαλύψεις Γιούνκερ, από την Ε.Ε. να αναπροσαρμόσει την πολιτικής της, απέναντι στο χρέος της Ελλάδος, εμμένοντας πεισματικά πως το χρέος αυτό, δεν οφείλεται μόνο στην δική μας (την ελληνική) κακοδιαχείριση, αλλά και σε σκοπιμότητες και δολοπλοκίες των άλλων χωρών, τότε ίσως να καταφέρουμε κάτι ουσιαστικό.

Ίσως καταφέρουμε να περάσουμε στην νοοτροπία και στη σκέψη των ξένων πολιτών (πρωτίστως) αλλά και των ξένων ηγετών, πως η Ελλάδα δεν είναι το σπάταλο και άτακτο εκείνο παιδί της οικογενείας που απλά κατασπατάλησε την περιουσία του, αλλά είναι εκείνο το παιδί, που κάποιοι το οδήγησαν και το ξεσήκωσαν με σχέδιο και με πλάνο, στην σημερινή του καταστροφική κατάσταση.

Για να μην σπεύσουν κάποιοι να βγάλουν βιαστικά συμπεράσματα, θα πρέπει να πω πως η παραπάνω άποψη, δεν μεταφράζεται ως αποποίηση της ευθύνης που μας αναλογεί.  Δεν ζητάμε να μας χαριστούν τα χρέη. Η ευθύνη του χρέους βαραίνει και εμάς.

Αλλά όχι ΜΟΝΟ εμάς.

Η ευθύνη βαραίνει και όλες εκείνες τις χώρες, που όλα τα χρόνια της κατασπατάλησης του ελληνικού ταμείου, από τους έλληνες πολιτικούς, αυτές κέρδιζαν υπέρογκα ποσά, από παράνομες και δόλιες συναλλαγές.

Είναι ευκαιρία, να συνειδητοποιήσουν όλα τα κόμματα, όλα τα ΜΜΕ, όλοι οι πολίτες, το πόσο λανθάνουσα είναι η οδός που έχουμε πάρει, ως προς τις δηλώσεις Γιούνκερ.

Το να αναζητούμε έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να βγάλουμε τα κόμπλεξ μας, ή τα μικροκομματικά μας πάθη, για ακόμη μια φορά, καταδεικνύει την πνευματική μας φτώχεια.

Μόνο που αυτή τη φορά, το αποτέλεσμα δεν θα επηρεάζει απλά το image μας. Θα επηρεάζει το μέλλον των παιδιών μας.