Συντροφικότητα

Σήμερα, θέλω να μιλήσω για μια Αξία η οποία, όπως αρκετές άλλες, περνάει μια κρίση στην εποχή μας. Επέλεξα όμως να ομιλήσω για αυτή, διότι, σε σχέση με τις άλλες, θεωρώ ως πιο αυταπόδεικτη την έλλειψή της, στη σημερινή κοινωνία.

Η Αξία που επιλέγω, είναι η Συντροφικότητα.

Η Συντροφικότητα είναι μια Αξία που γεννήθηκε και γαλουχήθηκε στην Ελλάδα, στην Αρχαία Ελλάδα, και μέσω της εξελικτικής πορείας όλων των Αξιών που γέννησε αυτή η χώρα, ακολούθησε και αυτή τα βήματά της (της πορείας).
Εξελίχθηκε, αναπτύχθηκε, διαμορφώθηκε, μετουσιώθηκε, παρεξηγήθηκε, πολεμήθηκε, αγαπήθηκε, μισήθηκε και τελικά κατέληξε σήμερα σε μια εκπεσσούσα Αξία, παρόμοια με εκείνες της Τιμής και του Θάρρους.

Σε αυτό βοήθησε και το μεγάλο φάσμα ενεργειών, το μεγάλο πεδίο δράσης αυτής της Αξίας.

Τα σκάφη της πολιτικής μας ζωής...

Αν η θάλασσα ήταν η ζωή, και τα κύματα ήταν οι εναλλασσόμενες τάσεις και συνθήκες που συναντάει κάποιος στην πορεία του, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε κάποιο είδος μεταφοράς, προς τους κομματικούς μας φορείς.

Υπάρχουν λοιπόν, μέσα στη θάλασσα, μερικά σπουδαία σκάφη, όπου δεν επηρεάζονται καθόλου από τα κύματα. Και είναι σπουδαία, ακριβώς από αυτό το χαρακτηριστικό τους.

Δεν παίζει ρόλο αν είναι μεγάλα, αν είναι μικρά, αν είναι καινούρια ή παλιά, αν είναι σύγχρονα ή παραδοσιακά. Σημαντικό είναι πως τα σκάφη αυτά, δεν επηρεάζονται καθόλου από τα κύματα. Επιλέγουν πριν ξεκινήσουν τη διαδρομή τους, και εφόσον νωρίτερα συμβουλευτούν τον καιρό, ξεκινούν με συνέπεια ως προς την τήρηση του δρομολογίου, πάντα πιστοί σε αυτό, πάντα όμως και έτοιμη να προσαρμόσουν το δρομολόγιο σε κάθε πιθανή περίπτωση αλλαγής των συνθηκών. Αυτά τα σκάφη, φθάνουν πάντα στον προορισμό τους, τις περισσότερες φορές στην ώρα τους, και αν χρειαστεί να καθυστερήσουν, καθυστερούν λίγο, διότι η επέμβαση στο αρχικό τους πλάνο, γίνεται πάντα οργανωμένα και με συνέπεια.
Τα σκάφη αυτά, δύσκολα βουλιάζουν, διότι είναι φτιαγμένα για ακριβώς αυτό το πράγμα. Να πλέουν, να αντέχουν τα κύματα.

Δημοκρατία στην Ελλάδα (και στον Δυτικό κόσμο)

Έπ’ ευκαιρίας των πρόσφατων αποτελεσμάτων στις εκλογές του Ισραήλ, αλλά και σε πρόσφατη συζήτηση μεταξύ των ελληνικών κοινοβουλευτικών κομμάτων γύρω από την Δημοκρατία μας, επισημαίνω τα εξής:

Η Δημοκρατία που μας παρουσιάζουν ως κύριο πολίτευμα των Δυτικών χωρών, είναι πλαστή. Είναι απάτη.

Η ‘’Δημοκρατία’’ του σήμερα δεν φέρει ούτε ένα από τα χαρακτηριστικά εκείνα που ορίζουν την Δημοκρατία που όρισαν οι μεγάλοι πολιτικοί φιλόσοφοι, οι μεγάλοι πολιτικοί ηγέτες, η ίδια η Ιστορία.

Τα χαρακτηριστικά του σημερινού πολιτεύματος φέρουν περισσότερο προς ένα πολίτευμα πλησίον του Ολιγαρχικού στον αρχαίο κόσμο, ή της Φεουδαρχίας του μεσαιωνικού κόσμου.

Οι λόγοι-αποδείξεις είναι πλείστοι.

Η ίδια η βάση ενός Δημοκρατικού πολιτεύματος, η Αρχή του ‘’ο Δήμος Κράττει’’, οι Πολλοί Άρχουν, έχει διαβρωθεί. Έχει μετουσιωθεί σε μία πλαστή και νοσηρή κατάσταση που ορίζεται από αυτό που ονομάζουμε ‘’ποσοστιαία μονάδα’’.
Η Αρχή δηλαδή, της Δημοκρατίας, η μέγιστη Αξία του οι Πολλοί Άρχουν, έχει μετατραπεί σε μια έννοια διφορούμενη, την ‘’κοινοβουλευτική πλειοψηφία’’.

Δείχνει το Ισραήλ το δρόμο του μέλλοντος;;;;

Στις πρόσφατες εκλογές στο Ισραήλ,
κανένα κόμμα δεν μπόρεσε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Αυτό, θα μου πείτε, δεν είναι και πολύ παράδοξο.

Το παράδοξο είναι πως δεν είναι εφικτό να σχηματιστούν ούτε κυβερνήσεις συνεργασίας.

Και αυτό διότι το πρώτο κόμμα σε ψήφους της κ. Τζίπι Λίβνι, δεν δύναται να πετύχει πλειοψηφία στη Βουλή, ούτε μέσω συνεργασίας, μιας και τα κόμματα της κεντροαριστεράς, δεν συγκεντρώνουν επαρκείς έδρες.

Πιο πιθανό, είναι να σχηματίσει κυβέρνηση το δεύτερο σε ψήφους κόμμα, του κ. Νετανιάχου, που μπορεί να πετύχει πλειοψηφία αν συνεργαστεί με όλα τα κόμματα της κεντρο- και άκρο- δεξιάς.

Θα δούμε δηλαδή, το πρώτο σε ψήφους κόμμα, να γίνεται αντιπολίτευση, και το δεύτερο να κυβερνάει...

Αυτό βέβαια, μονάχα αν επιτύχουν οι βλέψεις συνεργασίας του Νετανιάχου, ο οποίος βασίζεται και στην συνεργασία με τους Ορθόδοξους Εβραίους...

Ερντογάν- ο Ηγέτης ΟΛΟΥ του Κόσμου!!!!

Με δέος παρακολούθησα προχθές στις ειδήσεις, το θέμα της κοινής συνέντευξης Τύπου του Ερντογάν, πρωθυπουργού της Τουρκίας με τον Περέζ, πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ, που έλαβε χώρα στο Νταβός.

Έξαλλος ο Τούρκος Πρωθυπουργός, με τις αυθαιρεσίες και τις προκλητικές τοποθετήσεις του Ισραηλινού τέως πρωθυπουργού, ανέλαβε το χρέος να εκπροσωπήσει όλη την Υπόλοιπη Ανθρωπότητα, μια Ανθρωπότητα που φοβισμένη και υποταγμένη κάθεται αμίλητη μπροστά στις θηριωδίες και στα εγκλήματα που γίνονται στη Γάζα κατά ενός ολόκληρου λαού.

Ο Τούρκος Πρωθυπουργός, ήταν αμείλικτος.
‘’Οι ενοχές σας, σας κάνουν να λέτε ότι λέτε’’, είπε απευθυνόμενος στον Πέρεζ.
‘’Η θρησκεία σας λέει «ου φονεύσεις» και όλοι έχουμε δει να βομβαρδίζετε σχολεία και νοσοκομεία, παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία’’.
‘’Είστε δολοφόνοι’’, ήταν μερικά από τα λεκτικά βέλη του Ερντογάν που εκτόξευσε κατά της Ισραηλινής Ηγεσίας.

Ο Περέζ τον κοιτούσε αμίλητος, όπως αμίλητοι παρέμειναν και οι δεκάδες δημοσιογράφοι των ξένων Μέσων, οι οποίοι είχαν συνηθίσει και αποδεχθεί μια εντελώς διαφορετική στάση, στάση μετριοπάθειας και υποταγής των ξένων πολιτικών ηγετών, μπροστά στα αφεντικά τους, τους πολιτικούς του Ισραήλ.

Τα προσχήματα πήγε να σώσει ο δημοσιογράφος που συντόνιζε την κοινή συνέντευξη, όταν διακόπτοντας τον Ερντογάν, προσπάθησε να αλλάξει θέμα.
Ο Ερτνογάν όμως απέδειξε σε όλους μας, πως όλο αυτό δεν ήταν απλά μια έκρηξη της στιγμής, ή μια καλοσχεδιασμένη πλαστή εικόνα.
Διαμαρτυρήθηκε έντονα στον δημοσιογράφο, απαιτώντας να του δοθεί όσος χρόνος ομιλίας είχε δοθεί πριν στον προκλητικό Περέζ. ‘’Έχω το δικαίωμα να μιλήσω τον ίδιο χρόνο με τον Περέζ’’, απαίτησε φωνάζοντας σε έντονο ύφος.

Ο Τούρκος Πρωθυπουργός, δεν έμεινε εκεί. Συνέχισε να επικρίνει με αυστηρό ύφος την πολιτική του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστινίους, θυμίζοντας σε όλους όσους παρακολουθούσαν την συνέντευξη, τις σκηνές φρίκης και απανθρωπιάς που είδε όλος ο κόσμος στις τηλεοράσεις του, μετά από τους βομβαρδισμούς των Ισραηλιτών σε νοσοκομεία παιδιών.