Ξεσηκωμός για Μάχη ή για...διαπραγμάτευση;

Eγώ από πολιτική δεν γνωρίζω πολλά, ιδίως δε από την πολιτική διπλωματία.

Ξέρω όμως 5-10 πράματα από Ιστορία.

Όταν ο Λεωνίδας μάζεψε 3.000 άντρες και πήγαν στις Θερμοπύλες, την ίδια ώρα που ο Θεμιστοκλής έκλεινε το Αρτεμίσιο με καμιά κατοσταριά πλοία, είχαν αποφασίσει να πολεμήσουν.

Δεν πήγαν έως εκεί για να διαπραγματευτούν.

Για αυτό και προέκυψε το γνωστό και ιστορικό ''Μολών Λαβέ''.

Δεν φόρεσαν την πανοπλία τους, δεν γυάλισαν τις ασπίδες τους, ούτε ακόνισαν τα κοντάρια τους, για να βρεθούν μπροστά στον Πέρση και να πούνε ''ελάτε να διαπραγματευτούμε''. Πήγαν για να πολεμήσουν.

Οι διαπραγματεύσεις δεν γίνονται στο πεδίο της μάχης. Γίνονται μακριά από αυτό. Στο πεδίο της μάχης, πηγαίνεις για να πολεμήσεις.

Δημοψήφισμα με μία επιλογή δεν γίνεται

Στην αναγγελία Δημοψηφίσματος, ο πρωθυπουργός διευκρίνησε τι σημαίνει το ''Ναι στην πρόταση των θεσμών''.
Φορολόγηση του Τουρισμού, της μοναδικής πηγής πλούτου που απέμεινε στη χώρα μας, η οποία την καθιστά ως μη ανταγωνίσιμη με τις γειτονικές χώρες.
Αύξηση ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης , άρα έμμεση μείωση μισθών και συντάξεων
Μείωση μισθών σε δημόσιο (τα κακόμοιρα τα παιδιά),
και πολλά άλλα.

Δεν ανέφερε όμως τι πραγματικά σημαίνει το ''Όχι στην πρόταση των θεσμών''.
Οκ, σημαίνει υποταγή, ανελευθερία, αποδοχή εκβιασμού κτλ.
Αλλά στη πράξη, τι ακριβώς σημαίνει;
Έξοδος από την Ευρωζώνη; Δηλαδή δυνατότητα να κόβουμε δικό μας νόμισμα;
Χρεωκοπία εντός Ευρωζώνης; Δηλαδή χρεοκοπία για πάντα;
Επανεκίνηση των διαπραγματεύσεων;
Ή κάτι άλλο;  

Αριστείδης και Θεμιστοκλής στο...Eurogroup

25/06/2015 και ολημερίς ασχολούμαστε τι σκατά θα γίνει με την περιβόητη συμφωνία.

Οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν σαν τρένο, χωρίς να υπολογίζουν ποιος κακόμοιρος έχει κολλήσει στις ράγες μπροστά του. Το τι θα γίνει άγνωστο.

Προσωπικώς, θεωρώ πως η αντιπρόταση των Ευρωπαίων στην πρόταση της Ελλάδος, έχει ως στόχο να γλυκάνει το χάπι των αυστηρών μέτρων της ελληνικής κυβέρνησης των ‘’επαναστατών’’ και των ‘’σκίζω τα μνημόνια’’.

Στην ουσία, στο τέλος θα γίνουν δεκτές οι ελληνικές προτάσεις και στα κανάλια θα ακούμε ‘’πάλι καλά που κατάφεραν να μην περάσουν τα μέτρα των Ευρωπαίων’’.

Ο πρωθυπουργός μας που θα χτυπούσε το ντέφι και η Ευρώπη θα χόρευε, επέλεξε μνημόνιο για να … αγοράσει το ντέφι με δανεικά.

Αυτά όμως είναι υποθέσεις.

Το δεδομένο όμως που προβληματίζει κάθε υγιώς σκεπτόμενο Έλληνα, και που κριτικάρει αυτό το κείμενο είναι το εξής παράλογο: