Ξεσηκωμός για Μάχη ή για...διαπραγμάτευση;

Eγώ από πολιτική δεν γνωρίζω πολλά, ιδίως δε από την πολιτική διπλωματία.

Ξέρω όμως 5-10 πράματα από Ιστορία.

Όταν ο Λεωνίδας μάζεψε 3.000 άντρες και πήγαν στις Θερμοπύλες, την ίδια ώρα που ο Θεμιστοκλής έκλεινε το Αρτεμίσιο με καμιά κατοσταριά πλοία, είχαν αποφασίσει να πολεμήσουν.

Δεν πήγαν έως εκεί για να διαπραγματευτούν.

Για αυτό και προέκυψε το γνωστό και ιστορικό ''Μολών Λαβέ''.

Δεν φόρεσαν την πανοπλία τους, δεν γυάλισαν τις ασπίδες τους, ούτε ακόνισαν τα κοντάρια τους, για να βρεθούν μπροστά στον Πέρση και να πούνε ''ελάτε να διαπραγματευτούμε''. Πήγαν για να πολεμήσουν.

Οι διαπραγματεύσεις δεν γίνονται στο πεδίο της μάχης. Γίνονται μακριά από αυτό. Στο πεδίο της μάχης, πηγαίνεις για να πολεμήσεις.

Αν θεωρείς πως μπορείς να διαπραγματευτείς, δεν πηγαίνεις με πολεμική εξάρτηση και στέκεσαι απέναντι στον αντίπαλο. Τον προκαλείς. Τον προκαλείς να σε χλευάσει. Και υπό καθεστώς χλεύης, κανένας δεν έχει διάθεση για σοβαρές διαπραγματεύσεις.

Αν πάλι παίρνεις τα όπλα, πηγαίνεις και πολεμάς. Δεν κάθεσαι με το όπλο στο χέρι και ζητάς (παρακαλάς;;) να διαπραγματευτείς.

Πρώτον, διότι έτσι δείχνεις στον αντίπαλο πως η όλη ''επιστράτευση'' ήταν απλώς ένα τέχνασμα, μια απάτη, μια υποκριτική τακτική που δεν βασίζεται σε προσήλωση στον σκοπό της νίκης απλώς στην παραπλάνηση του αντιπάλου.

Δεύτερον, διότι έτσι χάνεις την αξιοπιστία σου στους συμπολεμιστές σου, χάνεις την συμπαράστασή τους, χάνεις την πίστη τους για τον σκοπό της νίκης.

Θυμάμαι τη γνωστή σκηνή, από την χολιγουντιανή ταινία Braveheart, πριν την πρώτη μάχη.

Οι Ευγενείς της Σκωτίας, έχουν συγκεντρώσει στρατό απέναντι στους Άγγλους κατακτητές. Ο στρατός της Αγγλίας είναι πολύ περισσότερος. Ο φακός εστιάζει σε δύο απλούς στρατιώτες από το σύνολο των Σκοτσέζων. Βλέποντας τους Ευγενείς τους να συζητούν, αντιλαμβάνονται πως ήρθαν έως εκεί για να διαπραγματευτούν. Αποφασίζουν να αποχωρήσουν από την μάχη, νιώθοντας προδομένοι.

Εγώ από πολιτική δεν γνωρίζω. Ούτε από πολιτικά παιχνίδια.

Αυτό που ξέρω όμως είναι πως όταν αποφασίζεις να πολεμήσεις, έχεις ήδη προαποφασίσει πως ο καιρός των διαπραγματεύσεων έχει περάσει.

Δεν ξεσηκώνεις τον κόσμο, μόνο και μόνο για το θεαθήναι.

Και σήμερα, θεωρώ πως ότι ζω τις τελευταίες ημέρες, εν τέλει, είναι για το θεαθήναι.