Συμμετείχα πρόσφατα σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία, μάλλον συζήτηση θα την χαρακτήριζα με θέμα τη Σύσταση Δημοκρατίας Πολιτών.
Η συγκεκριμένη εκδήλωση έλαβε χώρα στο Άλσος του Προμηθέα, στον Άγιο Δημήτριο Λιτοχώρου, κατά την διάρκεια των Προμηθείων 2010.
Η εκδήλωση δεν είχε κύριο ομιλητή. Συμμετείχε ελεύθερα όποιος ήθελε, με συγκεκριμένο χρόνο διαθέσιμο για να εκφράσει τις απόψεις του, και αυτό βοήθησε στο να ακουστούν πολύ ενδιαφέρουσες θέσεις και απόψεις, από πολλούς διαφορετικούς ιδεολογικά ανθρώπους.
Η συγκεκριμένη εκδήλωση έλαβε χώρα στο Άλσος του Προμηθέα, στον Άγιο Δημήτριο Λιτοχώρου, κατά την διάρκεια των Προμηθείων 2010.
Αρκετοί ακροατές, ξεπερνώντας το αρχικό τους ενδοιασμό, ζήτησαν το λόγο, και παρέθεσαν και ανέλυσαν τις απόψεις τους, για τα ζητήματα άμεσης δημοκρατίας.
Το κυριότερο σημείο, λόγω επικαιρότητας, της συζήτησης, μπορώ να πω πως ήταν η πρόταση αντιμετώπισης της εισβολής του ΔΝΤ και η δυνατότητα ψήφου σε ανθρώπους είτε αλλοδαπούς, είτε κατοίκους άλλων χωρών (ομογενείς).
Όσο αφορά το θέμα τους χρέους της Ελλάδος, η κύρια άποψη, αυτή δηλαδή που εκφράστηκε από τους περισσότερους, είναι πως το χρέος δεν αφορά τους Έλληνες. Αφορά τους ολίγους κυβερνώντες που καπηλευόμενοι τις θέσεις εξουσίας, καρπώθηκαν τα χρήματα του Ελληνικού Δημοσίου, για καθαρά προσωπικούς σκοπούς. Στηρίχθηκε η άποψη πως οι Έλληνες πρέπει να αρνηθούν το χρέος, και να αρνηθούν επίσης τον εξαναγκασμό του ΔΝΤ να ξεπουλήσουμε τον Εθνικό μας Πλούτο, για να εξοφληθεί ένα χρέος που δεν αφορά τον Ελληνικό Λαό.
Συζητήθηκε επίσης η εναλλακτική Εξόδου της Ελλάδος από την Ε.Ε. Εκεί ακούστηκαν πολλές ενδιαφέρουσες απόψεις, αλλά χωρίς κανείς να μπορεί να τεκμηριώσει απόλυτα τις θέσεις του, μιας και η συζήτηση ήταν περισσότερο θεωρητική παρά πρακτική.
Στο θέμα του δικαιώματος ψήφου, υπήρξε έντονη αντιπαράθεση, πάντα σε κόσμιο επίπεδο.
Όλοι συμφώνησαν πως πρέπει να ψηφίζουν όσοι είναι Έλληνες. Το θέμα πήρε δύο διαστάσεις.
Πρώτον, αν θα πρέπει να ψηφίζουν στις ελληνικές εκλογές, οι ομογενείς. Υπήρξαν πολλοί εκπρόσωποι της Ομογένειας, που υποστήριξαν πως πρέπει να συμμετέχουν στις ελληνικές ψηφοφορίες, λόγω της αγάπης αλλά και του ενδιαφέροντος που έχουν για τα τεκταινόμενα στη χώρα μας. Η ανησυχία τους, για τα όσα συμβαίνουν ήταν διάχυτη, και υποστήριξαν πως αυτό και μόνο είναι αρκετό, ώστε να έχουν δικαίωμα ψήφου.
Υπήρξε και η άλλη πλευρά, η οποία υποστήριξε πως δικαίωμα ψήφου, πρέπει να έχει μόνο εκείνος που επιδέχεται τις συνέπειες της ψήφου του. Δηλαδή, μόνο όσοι ζούνε στη χώρα που ψηφίζουν. Πως μπορεί ένας Έλληνας της Αμερικής, που ζει και βιώνει το Σύστημα Υγείας, Παιδείας και Κοινωνικής Ασφάλισης της Γερμανίας, να αποφασίζει για το Σύστημα Υγείας, Παιδείας και Κοινωνικής Ασφάλισης που θα έχουν οι κάτοικοι της Ελλάδος;
Με ποιο δικαίωμα θα αποφασίσει αυτός, για κάτι, για το οποίο μετά δεν θα βιώσει καμία συνέπεια της επιλογής του (καλής ή κακής);
Το δεύτερο ζητούμενο της συζήτησης περί δικαιώματος ψήφου, αφορούσε τους μετανάστες.
Ειπώθηκε αρχικώς το να μην έχουν δικαίωμα ψήφου οι μετανάστες. Αλλά χωρίς επιχειρήματα. Μετά αναφέρθηκε το γνωστό ‘’Έλληνες είναι οι κατέχοντες την Ελληνική Παιδεία’’, οπότε, όσοι μετανάστες πάνε σχολείο στην Ελλάδα, πρέπει να έχουν δικαίωμα ψήφου. Τελευταία, ακούστηκε η άποψη να έχουν δικαίωμα ψήφου μόνο οι μετανάστες τρίτης γενιάς, και αυτό επειδή οι μετανάστες δεύτερης γενεάς (παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, από γονείς που δεν γεννήθηκαν στην Ελλάδα) θα κινούνται μεταξύ δύο πολιτισμικών νοοτροπιών, αυτή που μαθαίνουν στο σχολείο, και εκείνη που γνωρίζουν οι γονείς τους, από τις πατρίδες τους.
Πως μπορεί ένα παιδί πχ Ιρανών, να αντιληφθεί πλήρως την Ελληνική Αντίληψη για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, όταν γυρνώντας σπίτι του, βιώνει την αντίληψη των Ιρανών γονιών του, για το τι θέση έχει η γυναίκα στο Ιράν;
Η συζήτηση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Όλες οι απόψεις τέθηκαν προς κρίση των παρευρισκομένων, και ο καθένας είχε δικαίωμα διαλογικής αντιπαράθεσης και δευτερολογίας.
Πιστεύω πως τέτοιες εκδηλώσεις μόνο καλό μπορούν να προσφέρουν, καθώς το κλίμα που επικράτησε, ήταν πολύ διαφορετικό από το μοντέλο ‘’διαλόγων’’ που παρουσιάζει η τηλεόραση.
Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου