Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Το πάρτι της ντροπής



Σε αυτή τη χώρα της λαμογιάς, όλα μπορούμε να τα δούμε.
Το θέμα με το πάρτι πάνω στο Αβέρωφ, έκανε τον γύρω της Ελλάδος.
Ξέφρενο πάρτι, πάνω σε ένα καράβι που συνδέεται άρρητα με την Ιστορία της χώρας, και που το ελληνικό κράτος, δηλαδή όλοι εμείς οι φορολογούμενοι πολίτες, πληρώνουμε από το υστέρημά μας, για την συντήρησή του, ως Μνημείο της Πολεμικής μας Ιστορίας.
Για όποιον δεν γνωρίζει την Ιστορία του Αβέρωφ, ας διαβάσει να μάθει.


Για όποιον πάλι δεν γνωρίζει, πόσο κοστίζει η συντήρησή του, για να λειτουργεί ως Μνημείο της Ιστορίας μας, ας ρίξει μια ματιά:

ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ
ΚΕΝΤΡΟ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
Ανακοίνωση υπ’αριθ. 20/07
1. Ανακοινώνεται ότι την 17η Οκτωβρίου 2008 ημέρα Παρασκευή και ώρα 11.00 θα διενεργηθεί Ανοικτός Μειοδοτικός Διαγωνισμός με σφραγισμένες προσφορές, στα Γραφεία της Ανωτάτης Επιτροπής Προμηθειών, για την Ανάδειξη Εργολάβου Εργασιών Αποκατάστασης στεγανότητας κ. καταστρώματος ΠΝΜ Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ προϋπολογιζόμενου συνολικού κόστους 120.000,00 Ευρώ συμπεριλαμβανομένων κρατήσεων χωρίς ΦΠΑ και με κριτήριο κατακύρωσης την συμφερότερη προσφορά.

120.000€ λοιπόν, στοίχισε για τον Έλληνα Πολίτη, το 2009 η συντήρηση του Θωρηκτού Αβέρωφ.
120.000€.
Έγινε λοιπόν ένα πάρτι. Όχι μια εκδήλωση. Ούτε μια ημερίδα. Πάρτι έγινε.
Πάρτι.
Σας αυτά που κάνουν τα σχολιαρόπαιδα, οι φοιτητές και οι Κολωνακιώτες.
Με μπόλικο αλκοόλ, δυνατή μουσική και καυτές παρουσίες। Οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο αλλά και στην τηλεόραση ήταν αποκαλυπτικές. Μεθυσμένα κορίτσια, να χορεύουν και να διασκεδάζουν επιδεικνύοντας τα κάλλη τους, μπροστά σε νέους που κάνουν τους καμπόσους με τα λεφτά των παππούδων τους, από την Κατοχή.

Δεν θα ασχοληθώ με το ηθικό δίλλημα που επικεντρώθηκαν τα περισσότερα ΜΜΕ, κατά πόσο δηλαδή είναι ηθικό να γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις (ΠΑΡΤΙ ήτανε ρε μαλάκες!!!) εν μέσω οικονομικής κρίσης, αλλά θέλω να σταθώ σε δύο διαφορετικά πράγματα.
Το πρώτο είναι το τραγελαφικό της υπόθεσης, που διέρρευσε τις επόμενες ώρες της δημοσιοποίησης των φωτογραφιών στο δίκτυο, σύμφωνα με το οποίο, μόλις έγινε γνωστό στο ΓΕΣ, πως το Αβέρωφ χρησιμοποιήθηκε για να στεγάσει ένα πάρτι, έσπευσαν οι ιθύνοντες να στείλουν τον Υπεύθυνο Ασφαλείας του Καταδρομικού, στην ΕΔΕ, επειδή ‘’δεν έθεσε όριο στο μάκρος της φούστας που θα επιτρεπόταν από τις προσκεκλημένες’’!!!
Μπερδευτήκατε;
Για να γίνει κατανοητό, σε κάθε επίσημη εκδήλωση που διοργανώνει κάποιος Κρατικός Φορέας, υπάρχει και αυτό που οι καθωσπρέπει άνθρωποι ονομάζουν dress code. Τι επιτρέπεται ή τι επιβάλλεται να φορέσεις, πως δηλαδή θα πρέπει να έχεις ντυθείς.
Συνήθως, σε κάτι ψευτοπουριτανικές εκδηλώσεις, υπάρχει dress code για το πόσο μακρύ πρέπει να είναι το φόρεμα ή η φούστα των γυναικών, ώστε να ‘’κρατηθεί μια αρμονία στην αισθητική της εκδήλωσης’’. Ψευτοπουριτανισμοί, το ξαναλέω.
Τις περισσότερες φορές, αυτές οι φούστες απλά δυσκολεύουν την κατάσταση, είτε στο να βγούνε εύκολα πίσω από τίποτα θάμνους, είτε στο να σκύψει η ευλογημένη για καμία μυτιά στην τουαλέτα.
Τι έκανε λοιπόν, το ΓΕΝ;
Έσπευσε να στείλει σε ΕΔΕ τον Υπεύθυνο Ασφαλείας, επειδή, λέει, δεν όρισε το Μήκος Φούστας που θα ήταν επιτρεπτό, με αποτέλεσμα να παρευρεθούν πολλές προσκεκλημένες με mini φούστες, που έκαναν γνωστό στο πανελλήνιο το χρώμα του εσώρουχού τους.
Το ντροπή! Τι αίσχος!
Μα είναι δυνατόν, ένας Αξιωματικός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων να κάνει μια τόσο σημαντική παράληψη;;;;
Πές τε μου, κύριοι του ΓΕΝ, πως αυτό είναι το πρόβλημα… Πες τε μου, πως αυτό είναι το θέμα…
Το αν θα έπρεπε να φοράνε πιο μακριές ή πιο κοντές φούστες οι κοπέλες που ήταν προσκεκλημένες στο πάρτι που έλαβε χώρα στο Αβέρωφ…
Πές τε μου, πως αντί να εστιάσουμε στο ότι έλαβε χώρα ένα πάρτι στο Αβέρωφ, εσάς σας προβλημάτισε το αν σε αυτό το πάρτι ήρθαν ξέκωλα ή όχι;
Πές τε το μου το, για να τρελαθούμε εντελώς με αυτή τη κωλοχώρα…
Για την ιστορία, ο υπεύθυνος ''ξηλώθηκε'' .
Αυτά ως προς το ΓΕΝ , και το πως ορίζει αυτό, τον σεβασμό στην Πολεμική Ιστορία της Χώρας μας.
Το δεύτερο και σημαντικότερο, είναι αυτή η αρρωστημένη νοοτροπία που υπάρχει στη Ελλάδα, κατά την οποία, αν έχεις λεφτά, μπορείς να κάνεις τα πάντα.
Τι πάει να πει ‘’πάρτι στο Αβέρωφ’’;
Οκ, ήταν η τάδε οικογένεια, που πουλάει και αγοράζει ότι θέλει. Αλλά σε αυτό, δεν πρέπει να υπάρχει κάποιο μέτρο;
Αν αύριο, αυτοί οι χαλβάδες, θελήσουν να οργανώσουν το επόμενό τους πάρτι στην Ακρόπολη, και είναι αποφασισμένοι να πληρώσουν ότι τους ζητήσουν (γνωστές οι ηλιθιότητες και το πείσμα των πλουσίων), εμείς όλοι, πως πρέπει να αντιδράσουμε;
Καταρχάς, πρέπει ή όχι να αντιδράσουμε ;
Τι ηλίθια νοοτροπία είναι αυτή, κατά την οποία ένας κομπλεξικός υιός μιας εύπορης οικογένειας, μπορεί να κάνει ότι του γουστάρει χωρίς καμία συνέπεια;
Οκ, καταλαβαίνω πως η Ελλάδα έχει ανάγκη να μαζέψει χρήματα. Καταλαβαίνω πως σε αυτή την δύσκολη στιγμή, κάποιοι σκοπίμως θεωρούν ως πιο αποδοτικό τρόπο, όχι να επενδύσουν αλλά να ξεπουλήσουν. Αλλά , μήπως πρέπει να μπει και ένα όριο σε όλα αυτά.
Δέχομαι πλήρως την ελευθερία σε κάθε έναν εγωπαθή μαλάκα, να θέλει να δείξει το πόσο πλούσιος είναι, κάνοντας μαλακίες.
Το δέχομαι, διότι στη Δημοκρατία, οφείλεις να αποδέχεσαι και τους μαλάκες και τους φιγουρατζίδες.
Αυτό όμως που δεν δέχομαι, είναι να κυριαρχεί η εντύπωση σε κάθε έναν νεόπλουτο μαλάκα, πως μπορεί ανά πάσα στιγμή να με αγοράσει, εμένα ή την ιστορία μου. Αυτό, δεν το δέχομαι με τίποτα.
Και αυτό δεν είναι μομφή για τον συγκεκριμένο μαλάκα, που είχε λεφτά να νοικιάσει το Αβέρωφ, και το έκανε επειδή δεν θα μπορούσε με τίποτα άλλο να δείξει το κόμπλεξ του.
Αυτό είναι μομφή για όλους αυτούς του γελοίους, που δεν αναγάγουν το θέμα όπως πραγματικά είναι, αλλά ασχολούνται με το αν ατιμάστηκε ή όχι η Ιστορία του Αβέρωφ, με το πάρτι που έλαβε χώρα εκεί.
Κύριοι, η Ιστορία του Αβέρωφ, ατιμάζεται καθημερινά. Δεν χρειαζόταν να γίνει κάποιο πάρτι για να ατιμαστεί. Οι Αξίες και τα Ιδανικά, που οδήγησαν τους άντρες του συγκεκριμένου πλοίου, να κάνουν ότι έκαναν, έχουν προ καιρού αλλοιωθεί, ξεχαστεί και χλευαστεί. Και αυτό, είναι που ατιμάζει την Ιστορία του. Όχι ένα πάρτι.
Δεν ατιμάστηκε λοιπόν το Αβέρωφ με το πάρτι.
Εγώ ατιμάστηκα.
Ο μέσος Έλληνας φορολογούμενος, που δίνει κάθε χρόνο χρήματα που του λείπουν, για να συντηρεί κάποια μνημεία, που κάποιοι θεωρούν πως αξίζουν να συντηρούνται, για να ‘’γαλουχούμε σωστούς Έλληνες’’.
Εγώ ατιμάστηκα, μιας και κάποιος, απέδειξε πως με τα λεφτά του, μπορεί να με αγοράσει.
Αυτός ο μπούλης, που επέλεξε να δείξει το κόμπλεξ του, πάνω στο Αβέρωφ, πρέπει να συνειδητοποιήσει το πόσο ελεεινή είναι μια τέτοια κίνηση. Όχι για εμάς, αλλά για αυτόν τον ίδιο.
Και να κατανοήσει πως πολλές φορές , το να έχεις πολλά λεφτά, δεν είναι και πολύ καλό σε αυτή τη χώρα. Διότι, ιστορικά τουλάχιστον, έχει αποδειχθεί, πως όταν ο λαός τα παίρνει στο κρανίο, τους πρώτους που αρπάζει με τις κλωτσιές, είναι κάτι νεόπλουτους παπάρες, που νομίζουν πως με τα λεφτά τους, μπορούν να κάνουν ότι θέλουν ανενόχλητοι.
Αυτούς παίρνει πρώτα ‘’η μπάλα’’.
Καλά θα κάνει να το σκεφτεί καλά, όταν θα αποφασίσει να προσβάλει ξανά την νοημοσύνη μου.

2 σχόλια:

  1. Μέχρι να "προσβάλλει ξανά" τη νοημοσύνη όλων μας... ποιός ζει ποιός πεθαίνει αγαπητέ! Ακόμα και να την προσβάλλει ξανά, τι θα του κάνουμε; Άντε πιασ'τον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ε, αν σκεφτείς πως μόλις πριν δυο-τρεις ημέρες, συνέβει ακόμη ένα ''περιστατικό'', αυτή τη φορά με το υιό ενός βουλευτή (Ζαγορίτης) και μια πορνοστάρ, μέσα στο Πολεμικό Μουσείο,
    μάλλον αυτό το ''ποιος ζει, ποιος πεθαίνει'', πάει περίπατο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή