Βγήκε και ο Καραμανλής εχθές,
και μοίραζε σαν άλλος Μάγος με τα δώρα,
πολλές παροχές για τους πολίτες που έπεσαν θύματα
από τις βιαιοπραγίες των τελευταίων ημερών.
Λεφτά από εδώ, λεφτά από εκεί
και πολλά (πάρα πολλά) δάνεια!!!
Και βγήκαν όλοι οι υποστηριχτές του να τον χειροκροτήσουν
φωνάζοντας όλοι με μια φωνή ‘’Μεσσίας-Μεσσίας’’…
Και βγήκαν όλοι οι κατακριτές του, να συγκρίνουν αυτή την κίνηση
με τα γνωστά ‘’τριχίλιαρα’’ του καλοκαιριού των μεγάλων πυρκαγιών.
Το θέμα όμως είναι αυτό;;;
Οι παροχές;;;
Αν δηλαδή, τελικά ο κοσμάκης, που έπεσε θύμα
των φασιστοειδών των Εξαρχείων, θα αποζημιωθεί
ή αν αποζημιωθεί, θα αποζημιωθεί ικανοποιητικά;;;;
Φωνάζω εδώ και μέρες για να επιστήσω την προσοχή όλων μας,
όχι στο πλαστό θέμα των ΜΜΕ (πλιάτσικο, κάδοι καιγόμενοι)
αλλά στο φλέγον θέμα, αυτό της μαζικής κοινωνικής αντίδρασης.
Ο κόσμος βγήκε έξω και αντέδρασε.
Όχι για να σπάσει.
Όχι για να καταστρέψει.
Αυτά δεν τα έκανε ο κόσμος, αλλά οι 500-1000 γνωστές μαριονέτες.
Ο κόσμος βγήκε έξω, απλά για να εκφράσει την οργή του.
Απλά, για να διαμαρτυρηθεί.
Απλά, για να δηλώσει την απογοήτευσή του.
Το ερώτημα τώρα, που όπως φαίνεται, τα πράγματα ξεφουσκώνουν, που πρέπει να μας προβληματίσει είναι : τελικά, το μήνυμα πέρασε;;;
Η αντίδρασή μας, η δήλωση της απογοήτευσής μας, έπιασε τόπο;;;
Ποια είναι τα δεδομένα, που πρέπει να προσμετρήσουμε στην απάντηση αυτού του προβληματισμού;;;
Ας τα δούμε ένα, προς ένα.
Πρώτα από όλα, οφείλουμε να αποδεχθούμε πως το σύστημα, ‘’έπαιξε πολύ καλή άμυνα’’.
Είναι η αλήθεια. Είναι το κυριότερο δεδομένο.
Σε αυτή την συλλογική αντίδραση των πολιτών, που με αφορμή την δολοφονία ενός ανήλικου παιδιού, όχι από το χέρι ενός ‘’μαλάκα αστυνομικού’’, αλλά από μια άρρωστη και συνεχώς παραπαίουσα κοινωνία, το σύστημα έδειξε όλη του την δυναμική καταστολής συνειδήσεων.
Και τι δεν είδαμε να κάνει το σύστημα…
Είδαμε οργανωμένους κουκουλοφόρους, να τρομοκρατούν και να φοβίζουν τους πολίτες, κατορθώνοντας να κλείσουν πολλούς από αυτούς στα σπίτια τους, πνίγοντας στην ουσία την πηγάζουσα ανάγκη για να βγουν και να φωνάξουν για όλη την πολιτικοκοινωνική μας σήψη.
Είδαμε τα ΜΜΕ, να επικεντρώνονται σε θέματα ανούσια και πλαστά, αδιαφορώντας για την κοινωνική κατακραυγή των πολιτών σε όλα αυτά τα τρελά που συμβαίνουν με Βατοπέδια, με ‘’αναψυκτήρια’’, με ομόλογα κτλ, στην ουσία εξυπηρετώντας άλλα συμφέροντα, συμφέροντα που ενυπάρχουν και βασίζονται σε πλανεμένες συνειδήσεις, σε απαξιωτικές κρίσεις και σε άβουλες συμπεριφορές.
Είδαμε όλο το πολιτικό σκηνικό της χώρας, να καπηλεύεται αυτή την μαζική συσπείρωση της αντίδρασης, χρησιμοποιώντας την, ούτε στο ελάχιστο έστω για μικροκομματικά οφέλη (όπως θα περίμενε κάποιος) αλλά για ξεκάθαρη ενίσχυση της συλλογικής προσπάθειας του αποπροσανατολισμού.
Τα περισσότερα κόμματα, μέσω των αντιπροσώπων τους, που έλαβαν το λόγο στα ΜΜΕ, τις τελευταίες μέρες, δεν ασχολήθηκαν καθόλου με την ουσία αυτής της συλλογικής αγανάκτησης, αλλά επικεντρώθηκαν σε μια αποπροσανατολιστική συζήτηση περί ‘’περιουσιών κατεστραμμένων’’, ‘’πλιάτσικα’’, ‘’κουκουλοφόροι που καταλύουν το κράτος’’ και πολλά άλλα, στρέφοντας στην ουσία τα μάτια του απλού πολίτη από το θέμα της κοινωνικής εξέγερσης, σε θέματα πολύ μικρότερα και ανούσια.
Είδαμε το ‘’τοπικό’’ σύστημα, να δέχεται αμέριστη βοήθεια από ξένες δυνάμεις καταστολής συνειδήσεων, χρησιμοποιώντας πληροφόρηση και παραπληροφόρηση μέσω του γνωστού πλέον ‘’πως μας βλέπουν οι ξένοι’’.
Είδαμε το CNN να ομιλεί για δυσαρέσκεια για τον Καραμανλή και μόνο, μη αναφερόμενο καθόλου στην εκ του συνόλου σήψη (τσούζει ο αγωγός, φαίνεται). Είδαμε τους Ιταλούς, να μας συγκρίνουν με χώρες τις Αφρικής.
Είδαμε άλλους να ομιλούν για ‘’ευκαιρία πραξικοπήματος’’
και είδαμε και άλλους να ομιλούν ακόμη και για ‘’εμφύλιο’’.
Όλα τα παραπάνω, είχαν ως αποτέλεσμα, ο κόσμος, οι Έλληνες πολίτες, να ‘’κοιτάξουν αλλού’’. Να αλλοιωθεί η κρίση τους. Να επικεντρώσουν την οπτική του γεγονότος, στο σημείο, που το ίδιο το σύστημα ήθελε.
Και βεβαίως, αυτό είχε ως συνέπεια, ο κόσμος να ‘’ηρεμίσει’’. Να ναρκωθεί.
Να συζητάει για τις τζαμαρίες, για τις φωτιές και για τους 500-1000 μασκοφόρους, αδιαφορώντας για τις χιλιάδες νέων που βγήκαν να φωνάξουν για το μέλλον τους.
Να παραμείνει η συνείδησή του εγκλωβισμένη σε μονοπάτια που το ίδιο το σύστημα θέλει.
Δοκιμασμένο πλάνο αποπροσανατολισμού.
Το είχαμε δει πολλές φορές και παλαιότερα, αλλά αυτή τη φορά, το είδαμε σε όλο του το μεγαλείο.
Είδαμε το αδηφάγο τέρας να υψώνει το ανάστημά του, μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες αγανακτισμένους πολίτες, και να παρουσιάζει όλα του τα όπλα (όλα;;;) στην προσπάθειά του να προστατέψει τον εαυτό του, την συνέχειά του.
Τα κατάφερε, είναι σίγουρο.
Κατάφερε, να βγει κερδισμένο από αυτή τη μάχη.
Ο κόσμος, κατανόησε την τρομολαγνεία των τελευταίων ημερών ως κάτι το απρόσωπο, και σήμερα, που βλέπει την ‘’ηρεμία’’ να επιστρέφει στην καθημερινότητά μας, αισθάνεται ξανά ασφαλής.
Ξέχασε με μιας τα σκάνδαλα των Βατοπεδίων και των ομολόγων, διότι σήμερα βλέπει τις βιτρίνες των καταστημάτων να ξανασηκώνονται.
Αγνόησε τις έως εχθές αγανακτισμένες του σκέψεις, επειδή σήμερα βλέπει τις ζημιές να επιδιορθώνονται.
Παρέβλεψε τις οικονομικές πιέσεις σε βαθμό εξαθλίωσης που βιώνει μέσα σε αυτό σύστημα, επειδή κάποιος του έταξε δύο ψίχουλα παραπάνω.
Έπνιξε την οργή του, για χάρη της πλαστής ‘’ευνοούμενης κοινωνίας’’, μη σκεπτόμενος πως αυτή η ‘’ευνοούμενη κοινωνία’’, δεν συμπεριλαμβάνει ούτε τον ίδιο, ούτε τα παιδιά του, μέσα της.
Και ηρέμησε.
Και έπεσε ξανά στο επιθυμητό ,για το σύστημα, λήθαργο.
Και θα συνεχίζει να ζει όπως πριν μερικές μέρες, μέσα σε ένα συνεχόμενο αγώνα επιβίωσης, επειδή έχει (του έχουν επιβάλει) αποδεχθεί πως σε αυτή την κοινωνία, πρέπει να είσαι ‘’λαμόγιο’’ ή ‘’από τζάκι’’, για να έχεις δικαίωμα στη ζωή.
Και θα συνεχίζει να βλέπει τους ‘’από πάνω’’ να διαπλέκονται και να διαφθείρουν, να ‘’ ‘κονομάνε και να ‘κονομάνε’’, εις βάρος του και εις βάρος των παιδιών του.
Αυτά είναι τα δεδομένα που πρέπει να εντάξουμε στην ανάλυση του προβληματισμού μας.
Και βάση αυτών των δεδομένων, να σκεφτούμε το εξής:
Τελικά, την επόμενη φορά, τι πρέπει να κάνουμε;;;;
Πως πρέπει να ενεργήσουμε την επόμενη φορά;;;
Γιατί, ‘’επόμενη φορά’’ θα υπάρξει σίγουρα…
και μοίραζε σαν άλλος Μάγος με τα δώρα,
πολλές παροχές για τους πολίτες που έπεσαν θύματα
από τις βιαιοπραγίες των τελευταίων ημερών.
Λεφτά από εδώ, λεφτά από εκεί
και πολλά (πάρα πολλά) δάνεια!!!
Και βγήκαν όλοι οι υποστηριχτές του να τον χειροκροτήσουν
φωνάζοντας όλοι με μια φωνή ‘’Μεσσίας-Μεσσίας’’…
Και βγήκαν όλοι οι κατακριτές του, να συγκρίνουν αυτή την κίνηση
με τα γνωστά ‘’τριχίλιαρα’’ του καλοκαιριού των μεγάλων πυρκαγιών.
Το θέμα όμως είναι αυτό;;;
Οι παροχές;;;
Αν δηλαδή, τελικά ο κοσμάκης, που έπεσε θύμα
των φασιστοειδών των Εξαρχείων, θα αποζημιωθεί
ή αν αποζημιωθεί, θα αποζημιωθεί ικανοποιητικά;;;;
Φωνάζω εδώ και μέρες για να επιστήσω την προσοχή όλων μας,
όχι στο πλαστό θέμα των ΜΜΕ (πλιάτσικο, κάδοι καιγόμενοι)
αλλά στο φλέγον θέμα, αυτό της μαζικής κοινωνικής αντίδρασης.
Ο κόσμος βγήκε έξω και αντέδρασε.
Όχι για να σπάσει.
Όχι για να καταστρέψει.
Αυτά δεν τα έκανε ο κόσμος, αλλά οι 500-1000 γνωστές μαριονέτες.
Ο κόσμος βγήκε έξω, απλά για να εκφράσει την οργή του.
Απλά, για να διαμαρτυρηθεί.
Απλά, για να δηλώσει την απογοήτευσή του.
Το ερώτημα τώρα, που όπως φαίνεται, τα πράγματα ξεφουσκώνουν, που πρέπει να μας προβληματίσει είναι : τελικά, το μήνυμα πέρασε;;;
Η αντίδρασή μας, η δήλωση της απογοήτευσής μας, έπιασε τόπο;;;
Ποια είναι τα δεδομένα, που πρέπει να προσμετρήσουμε στην απάντηση αυτού του προβληματισμού;;;
Ας τα δούμε ένα, προς ένα.
Πρώτα από όλα, οφείλουμε να αποδεχθούμε πως το σύστημα, ‘’έπαιξε πολύ καλή άμυνα’’.
Είναι η αλήθεια. Είναι το κυριότερο δεδομένο.
Σε αυτή την συλλογική αντίδραση των πολιτών, που με αφορμή την δολοφονία ενός ανήλικου παιδιού, όχι από το χέρι ενός ‘’μαλάκα αστυνομικού’’, αλλά από μια άρρωστη και συνεχώς παραπαίουσα κοινωνία, το σύστημα έδειξε όλη του την δυναμική καταστολής συνειδήσεων.
Και τι δεν είδαμε να κάνει το σύστημα…
Είδαμε οργανωμένους κουκουλοφόρους, να τρομοκρατούν και να φοβίζουν τους πολίτες, κατορθώνοντας να κλείσουν πολλούς από αυτούς στα σπίτια τους, πνίγοντας στην ουσία την πηγάζουσα ανάγκη για να βγουν και να φωνάξουν για όλη την πολιτικοκοινωνική μας σήψη.
Είδαμε τα ΜΜΕ, να επικεντρώνονται σε θέματα ανούσια και πλαστά, αδιαφορώντας για την κοινωνική κατακραυγή των πολιτών σε όλα αυτά τα τρελά που συμβαίνουν με Βατοπέδια, με ‘’αναψυκτήρια’’, με ομόλογα κτλ, στην ουσία εξυπηρετώντας άλλα συμφέροντα, συμφέροντα που ενυπάρχουν και βασίζονται σε πλανεμένες συνειδήσεις, σε απαξιωτικές κρίσεις και σε άβουλες συμπεριφορές.
Είδαμε όλο το πολιτικό σκηνικό της χώρας, να καπηλεύεται αυτή την μαζική συσπείρωση της αντίδρασης, χρησιμοποιώντας την, ούτε στο ελάχιστο έστω για μικροκομματικά οφέλη (όπως θα περίμενε κάποιος) αλλά για ξεκάθαρη ενίσχυση της συλλογικής προσπάθειας του αποπροσανατολισμού.
Τα περισσότερα κόμματα, μέσω των αντιπροσώπων τους, που έλαβαν το λόγο στα ΜΜΕ, τις τελευταίες μέρες, δεν ασχολήθηκαν καθόλου με την ουσία αυτής της συλλογικής αγανάκτησης, αλλά επικεντρώθηκαν σε μια αποπροσανατολιστική συζήτηση περί ‘’περιουσιών κατεστραμμένων’’, ‘’πλιάτσικα’’, ‘’κουκουλοφόροι που καταλύουν το κράτος’’ και πολλά άλλα, στρέφοντας στην ουσία τα μάτια του απλού πολίτη από το θέμα της κοινωνικής εξέγερσης, σε θέματα πολύ μικρότερα και ανούσια.
Είδαμε το ‘’τοπικό’’ σύστημα, να δέχεται αμέριστη βοήθεια από ξένες δυνάμεις καταστολής συνειδήσεων, χρησιμοποιώντας πληροφόρηση και παραπληροφόρηση μέσω του γνωστού πλέον ‘’πως μας βλέπουν οι ξένοι’’.
Είδαμε το CNN να ομιλεί για δυσαρέσκεια για τον Καραμανλή και μόνο, μη αναφερόμενο καθόλου στην εκ του συνόλου σήψη (τσούζει ο αγωγός, φαίνεται). Είδαμε τους Ιταλούς, να μας συγκρίνουν με χώρες τις Αφρικής.
Είδαμε άλλους να ομιλούν για ‘’ευκαιρία πραξικοπήματος’’
και είδαμε και άλλους να ομιλούν ακόμη και για ‘’εμφύλιο’’.
Όλα τα παραπάνω, είχαν ως αποτέλεσμα, ο κόσμος, οι Έλληνες πολίτες, να ‘’κοιτάξουν αλλού’’. Να αλλοιωθεί η κρίση τους. Να επικεντρώσουν την οπτική του γεγονότος, στο σημείο, που το ίδιο το σύστημα ήθελε.
Και βεβαίως, αυτό είχε ως συνέπεια, ο κόσμος να ‘’ηρεμίσει’’. Να ναρκωθεί.
Να συζητάει για τις τζαμαρίες, για τις φωτιές και για τους 500-1000 μασκοφόρους, αδιαφορώντας για τις χιλιάδες νέων που βγήκαν να φωνάξουν για το μέλλον τους.
Να παραμείνει η συνείδησή του εγκλωβισμένη σε μονοπάτια που το ίδιο το σύστημα θέλει.
Δοκιμασμένο πλάνο αποπροσανατολισμού.
Το είχαμε δει πολλές φορές και παλαιότερα, αλλά αυτή τη φορά, το είδαμε σε όλο του το μεγαλείο.
Είδαμε το αδηφάγο τέρας να υψώνει το ανάστημά του, μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες αγανακτισμένους πολίτες, και να παρουσιάζει όλα του τα όπλα (όλα;;;) στην προσπάθειά του να προστατέψει τον εαυτό του, την συνέχειά του.
Τα κατάφερε, είναι σίγουρο.
Κατάφερε, να βγει κερδισμένο από αυτή τη μάχη.
Ο κόσμος, κατανόησε την τρομολαγνεία των τελευταίων ημερών ως κάτι το απρόσωπο, και σήμερα, που βλέπει την ‘’ηρεμία’’ να επιστρέφει στην καθημερινότητά μας, αισθάνεται ξανά ασφαλής.
Ξέχασε με μιας τα σκάνδαλα των Βατοπεδίων και των ομολόγων, διότι σήμερα βλέπει τις βιτρίνες των καταστημάτων να ξανασηκώνονται.
Αγνόησε τις έως εχθές αγανακτισμένες του σκέψεις, επειδή σήμερα βλέπει τις ζημιές να επιδιορθώνονται.
Παρέβλεψε τις οικονομικές πιέσεις σε βαθμό εξαθλίωσης που βιώνει μέσα σε αυτό σύστημα, επειδή κάποιος του έταξε δύο ψίχουλα παραπάνω.
Έπνιξε την οργή του, για χάρη της πλαστής ‘’ευνοούμενης κοινωνίας’’, μη σκεπτόμενος πως αυτή η ‘’ευνοούμενη κοινωνία’’, δεν συμπεριλαμβάνει ούτε τον ίδιο, ούτε τα παιδιά του, μέσα της.
Και ηρέμησε.
Και έπεσε ξανά στο επιθυμητό ,για το σύστημα, λήθαργο.
Και θα συνεχίζει να ζει όπως πριν μερικές μέρες, μέσα σε ένα συνεχόμενο αγώνα επιβίωσης, επειδή έχει (του έχουν επιβάλει) αποδεχθεί πως σε αυτή την κοινωνία, πρέπει να είσαι ‘’λαμόγιο’’ ή ‘’από τζάκι’’, για να έχεις δικαίωμα στη ζωή.
Και θα συνεχίζει να βλέπει τους ‘’από πάνω’’ να διαπλέκονται και να διαφθείρουν, να ‘’ ‘κονομάνε και να ‘κονομάνε’’, εις βάρος του και εις βάρος των παιδιών του.
Αυτά είναι τα δεδομένα που πρέπει να εντάξουμε στην ανάλυση του προβληματισμού μας.
Και βάση αυτών των δεδομένων, να σκεφτούμε το εξής:
Τελικά, την επόμενη φορά, τι πρέπει να κάνουμε;;;;
Πως πρέπει να ενεργήσουμε την επόμενη φορά;;;
Γιατί, ‘’επόμενη φορά’’ θα υπάρξει σίγουρα…
Συγχαρητηρια!
ΑπάντησηΔιαγραφή..ειναι πολυ ανετη οντως η κριτικη και η δραση απο ενα μπλογκ στο ιντερνετ.
Το τι κανουν οι χιλιαδες διαδηλωτες στο δρομο, πως βλεπουν τα επεισοδια και τι σταση κρατανε προς τους "βανδαλους" που λες, ασε να το πουν οι ιδοι, ο καθενας τους. Για την ωρα παντως δε δειχνουν να αποθαρρυνονται οι μαθητες απο το να κατεβαινουν -συγκρουσιακα- στο δρομο και στα τμηματα. Οσο για το αν ηρεμησε/ξεθυμανε το κινημα και τι μενει απο ολο αυτο ασε να το δειξει ο χρονος. Εχει βαρεθει ο κοσμος το πατροναρισμα.
Τουλαχιστον γραφεις για 500-1000, λιγο παλιοτερα λεγανε για 50-100. Ελπιζω και το μαντρι σου να 10πλασιασει τα ποσοστα σου για να.
ξεφτιλες "πατριωτες" "αγανακτισμενοι" πολιτες κοιταχτειτε στον καθρεφτη.
στο δρομο!
Ελπιζω και το μαντρι σου να 10πλασιασει τα ποσοστα tου για να κανει ενα μεγαλο παρτυ σε καποιον σφακιανακη.
ΑπάντησηΔιαγραφή(διορθωση)
Μάλλον, δεν κατάλαβες τον προβληματισμό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει όμως. Αυτό που θέλησες να πεις, το είπες.
Σιγουρα δεν πειραζει. Εξαλλου, ολοι σε ενα μπλογκ και παντου, αυτο που θελουν να πουν, το λενε, ευτυχως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου προβληματισμου, στον οποιο προφανως δεν εχουμε εγω και συ την αποκλειστικοτητα, για την επομενη μερα προηγουνται 20 χαρακτηρισμοι απο μαριονετες μεχρι φασιστοειδη. Αυτο και αν ειναι ειρωνια
Αν υποκινουνται συνειδητα η ασυνειδητα αυτοι που εξεγειρονται απτον οποιο ΣυΡιΖα, αν ο κοσμος στο δρομο διαχωριζεται οπως νομιζεις σε ειρηνικους και μπαχαλακηδες, αν ειναι 1000 η 2000 βγες να συμμετεχεις, πηγαινε σε μια συνελευση και ρωτα τους. Δε θα στο πουν τα καναλια και οι δημοσκοποι.
Δινεις την εντυπωση οτι οι προβληματισμοι σου αρχιζουν τελειωνουν και οριζονται απο ενα κραμμα των αποψεων των τηλεοπτικων μεσων και το δελτιο τυπου του Καρατζαφερη.
Ομοιε, υπαρχουν αυτοι που δρουν και αντιδρουν, οπως μπορουν και νομιζουν καλλιτερα, και αυτοι που ερμηνευουν τα γεγονοτα κατα το δοκουν και μαλιστα εξ'ονοματος του "κοσμου". Αν ο κοσμος ναρκωθηκε αστο να το δουμε. Υπαρχουν κ ανθρωποι που ουτε αγονται ουτε διαμορφωνουν αποψη απτους πρετεντερηδες και την τρομολογανεια τους. Αν τρομοκρατηθηκε απο κουκουλοφορους η οχι μαλλον δεν ησουν στο δρομο να το δεις με τα ματακια σου. Αν μπορει να ξεχωρισεις τους προβοκατορες ασφαλιτες, που σαφως και υπαρχουν κ δρουν, με τις κουκουλες απτον εξεγερμενο με την κουκουλα για να μην τον παρουν 20 καμερες, αστο να το ξερει ο καθενας και μην τον καπελωνεις.
Το κριτηριο του ποιος ανηκει στον εξεγερμενο λαο, δεν ειναι αν επιδοθηκε σε καταστροφες η οχι, οπως εμμεσως πλην σαφως το θετεις. Αν αυτο ειναι αποτελεσματικη και σκοπιμη ενεργεια το συζηταμε. Ο υπνωτισμενος τηλεθεατης, οτι ποσοστο του πληθυσμου και αν αντιπροσωπευει, καιρος ειναι να γινει ενεργοτερος. Αφου τοσο του αρεσει η βιτρινο-λαγνεια, ας μετρησει ποσα και ποια "ειναι τα μαγαζακια" του ταλαιπωρου που καηκαν και ας ξεκολησει το βλεμμα του απτο γυαλι. Δεν ειναι αμοιρος ευθυνων.
Αν εν τελει το συστημα (που ολοι το αφοριζουμε, οντας πανω απο ολα... αντισυστημικοι) νικησε παλι ας το δειξει ο χρονος. Ειδαλλως κανε εσυ μια προταση επιτελους εκτος της αναπαραγωγης κλισε.
Ειναι τοσο χιλιοειπωμενα αυτα που λες..
πρώτα από όλα, το να μπω σε μια λεκτική αντιπαράθεση του στυλ ''εγώ ήμουν στις πορείες'', ''όχι, δεν σε πιστεύω'', είναι άσκοπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως οφείλεις να αποδεχθείς, πως ένας τέτοιος προβληματισμός ΣΙΓΟΥΡΑ, δεν πηγάζει από την τηλεόραση ούτε διαμορφώνεται από τους εκάστοτε πρετεντέρηδες και χατζηνικολιούς...
Ένας τέτοιος προβληματισμός, πηγάζει μέσα από την απόγνωση που σου δημιουργεί η ενεργή σου συμμετοχή σε συνδυασμό με την απάθεια και την αδιαφορία (και την τρομοκρατία) που βλέπεις στα πρόσωπα των δίπλα σου.
Πιστεύω να αντιλαμβάνεσαι τι ακριβώς λέω.
ΥΣ Προτάσεις πολλές. Χρόνο έχεις;;