Ένα παλικάρι έχασε τη ζωή του.
Αναίτια και άδικα.
Από ένα χέρι, που όπλισε η ψυχασθένεια μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Από ένα χέρι, που όπλισε η αρρώστια μιας ολόκληρης εποχής.
Και ακολούθησε το χάος.
Αλλά τι είναι το χάος;;;;
Μήπως είναι τα δεκάδες κατεστραμμένα αυτοκίνητα στους δρόμους;;;
Μήπως είναι τα δεκάδες καμένα καταστήματα;;;
Οι αναποδογυρισμένοι κάδοι απορριμμάτων;;;
Ή μήπως είναι οι χιλιάδες ξεσηκωμένοι άνθρωποι στους δρόμους;;;
Χάος είναι η αρχή.
Και χάος, πρώτα από όλα είναι η δολοφονία του 15χρονου παιδιού.
Αυτό είναι το χάος.
Όλα τα υπόλοιπα είναι οι συνέπειες του χάους.
Η αντίδραση που επέφερε η ψυχρή δολοφονία του 15χρονου νεαρού, όσο ακραία και να φαίνεται στις τηλεοράσεις μας, είναι μια αντίδραση που σε κάθε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, οφείλει να έχει κάθε πολίτης, όταν διαπιστώνεται πως αυτή (η Δημοκρατία) καπηλεύεται.
Διότι στην Δημοκρατία, κάθε πολίτης, δεν έχει απλώς δικαιώματα.
Έχει και υποχρεώσεις.
Και η ύψιστη υποχρέωση είναι η προάσπιση της ίδιας της Δημοκρατίας.
Εγώ λοιπόν είμαι ο κύριος υπερασπιστής της Δημοκρατίας.
Εγώ είμαι αυτός, που όταν διαπιστώσω πως αυτή καταλύεται, οφείλω να αντιδράσω.
Η Δημοκρατία, θα μου δείξει τον τρόπο. Εγώ θα το κάνω πράξη.
Η Δημοκρατία τα τελευταία 20 χρόνια, δέχεται πολλαπλά χτυπήματα.
Βλέπουμε την πολιτική και την κοινωνική μας ζωή να αργοπεθαίνει.
Και δεν αντιδρούμε. Όχι από έλλειψη γνώσης ή ευαισθητοποίησης.
Αλλά από έλλειψη επιθυμίας για δράση.
Οι περιπτώσεις του χρηματιστηρίου, των ομολόγων, του ‘’αναψυκτηρίου’’, του ΒΑτοπεδίου, είναι όλες περιπτώσεις που η Δημοκρατία θίγεται και καταστέλλεται.
Και ως πολίτες, οφείλαμε να αντιδράσουμε.
Να βγούμε στους δρόμους, πέραν από κομματικά συμφέροντα, και να απαιτήσουμε τον σεβασμό στην Δημοκρατία μας.
Δεν το κάναμε.
Και ήρθε ο νεαρός 15χρονος, να δώσει την ζωή του, για να μας αφυπνίσει.
Και τώρα, αντιδρούμε.
Αλλά με ποιόν τρόπο;;;
Μήπως με αυτόν που μας έδειξε η Δημοκρατία;;;;
Μήπως το να καίω και να σπάω περιουσίες άλλων συμπολιτών μου, χτυπάω τον υπαίτιο της καταστολής της Δημοκρατίας;;;
Όχι κύριοι!!!!!!!
Δεν είναι αυτός ο τρόπος.
Η Δημοκρατία μας έχει δείξει πως μπορούμε να την προστατεύσουμε.
Ας στρέψουμε τα ‘’βέλη’’ μας στους κύριους υπαίτιους της κατάλυσής της.
Που δεν είναι οι αστυνομικοί.
Που δεν είναι οι κάδοι απορριμμάτων.
Που δεν είναι τα αυτοκίνητα των συμπολιτών μας.
Που δεν είναι τα καταστήματα και τα γραφεία επιχειρήσεων.
Εκεί, στη Βουλή, ας στραφούμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ.
Εκεί γίνεται η κατάλυση της Δημοκρατίας μας.
Εκεί την χτυπάνε λυσσαλέα και την βιάζουν συνεχώς.
Ας κινηθούμε προς τα εκεί.
Ας αναζητήσουμε εκεί τους υπαίτιους της κοινωνικής μας σήψης.
Ας αντιδράσουμε όπως οφείλουμε απέναντι στην Δημοκρατία.
Αναίτια και άδικα.
Από ένα χέρι, που όπλισε η ψυχασθένεια μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Από ένα χέρι, που όπλισε η αρρώστια μιας ολόκληρης εποχής.
Και ακολούθησε το χάος.
Αλλά τι είναι το χάος;;;;
Μήπως είναι τα δεκάδες κατεστραμμένα αυτοκίνητα στους δρόμους;;;
Μήπως είναι τα δεκάδες καμένα καταστήματα;;;
Οι αναποδογυρισμένοι κάδοι απορριμμάτων;;;
Ή μήπως είναι οι χιλιάδες ξεσηκωμένοι άνθρωποι στους δρόμους;;;
Χάος είναι η αρχή.
Και χάος, πρώτα από όλα είναι η δολοφονία του 15χρονου παιδιού.
Αυτό είναι το χάος.
Όλα τα υπόλοιπα είναι οι συνέπειες του χάους.
Η αντίδραση που επέφερε η ψυχρή δολοφονία του 15χρονου νεαρού, όσο ακραία και να φαίνεται στις τηλεοράσεις μας, είναι μια αντίδραση που σε κάθε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, οφείλει να έχει κάθε πολίτης, όταν διαπιστώνεται πως αυτή (η Δημοκρατία) καπηλεύεται.
Διότι στην Δημοκρατία, κάθε πολίτης, δεν έχει απλώς δικαιώματα.
Έχει και υποχρεώσεις.
Και η ύψιστη υποχρέωση είναι η προάσπιση της ίδιας της Δημοκρατίας.
Εγώ λοιπόν είμαι ο κύριος υπερασπιστής της Δημοκρατίας.
Εγώ είμαι αυτός, που όταν διαπιστώσω πως αυτή καταλύεται, οφείλω να αντιδράσω.
Η Δημοκρατία, θα μου δείξει τον τρόπο. Εγώ θα το κάνω πράξη.
Η Δημοκρατία τα τελευταία 20 χρόνια, δέχεται πολλαπλά χτυπήματα.
Βλέπουμε την πολιτική και την κοινωνική μας ζωή να αργοπεθαίνει.
Και δεν αντιδρούμε. Όχι από έλλειψη γνώσης ή ευαισθητοποίησης.
Αλλά από έλλειψη επιθυμίας για δράση.
Οι περιπτώσεις του χρηματιστηρίου, των ομολόγων, του ‘’αναψυκτηρίου’’, του ΒΑτοπεδίου, είναι όλες περιπτώσεις που η Δημοκρατία θίγεται και καταστέλλεται.
Και ως πολίτες, οφείλαμε να αντιδράσουμε.
Να βγούμε στους δρόμους, πέραν από κομματικά συμφέροντα, και να απαιτήσουμε τον σεβασμό στην Δημοκρατία μας.
Δεν το κάναμε.
Και ήρθε ο νεαρός 15χρονος, να δώσει την ζωή του, για να μας αφυπνίσει.
Και τώρα, αντιδρούμε.
Αλλά με ποιόν τρόπο;;;
Μήπως με αυτόν που μας έδειξε η Δημοκρατία;;;;
Μήπως το να καίω και να σπάω περιουσίες άλλων συμπολιτών μου, χτυπάω τον υπαίτιο της καταστολής της Δημοκρατίας;;;
Όχι κύριοι!!!!!!!
Δεν είναι αυτός ο τρόπος.
Η Δημοκρατία μας έχει δείξει πως μπορούμε να την προστατεύσουμε.
Ας στρέψουμε τα ‘’βέλη’’ μας στους κύριους υπαίτιους της κατάλυσής της.
Που δεν είναι οι αστυνομικοί.
Που δεν είναι οι κάδοι απορριμμάτων.
Που δεν είναι τα αυτοκίνητα των συμπολιτών μας.
Που δεν είναι τα καταστήματα και τα γραφεία επιχειρήσεων.
Εκεί, στη Βουλή, ας στραφούμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ.
Εκεί γίνεται η κατάλυση της Δημοκρατίας μας.
Εκεί την χτυπάνε λυσσαλέα και την βιάζουν συνεχώς.
Ας κινηθούμε προς τα εκεί.
Ας αναζητήσουμε εκεί τους υπαίτιους της κοινωνικής μας σήψης.
Ας αντιδράσουμε όπως οφείλουμε απέναντι στην Δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου