Ελλάδα, μια διαφορετική περίπτωση από την Κύπρο

Για όλους αυτούς που ομιλούν για την πόρτα της Ρωσίας στην Κύπρο, και άρα την «σίγουρη» πόρτα και στο ενδεχόμενο να βρισκόταν η Ελλάδα στη ίδια θέση με την Κύπρο, την περίοδο προ Μνημονίων, αξίζει μια διευκρίνιση:

Η οικονομία της Κύπρου, είναι μια αξιόλογη οικονομία, αλλά μια μικρή οικονομία. Η Ευρώπη, εύκολα μπορεί να αφήσει το «μικρό αυτό παιδί», να ξεπορτίσει.
Η Ρωσία θέλει να εισχωρήσει στην ευρωπαϊκή οικονομία. Ξέρει πως για να το κάνει επί ίσοις όροις , θα πρέπει να το κάνει έχοντας ήδη πόδι μέσα στην Ευρώπη.
Η Κύπρος, είναι μια μικρή οικονομία, την οποία η Ευρώπη της Γερμανίας την υπολογίζει , αλλά μόνο έως ένα σημείο, όσο αφορά την προάσπιση της δικής της, ευρωπαϊκής αγοράς. Αν δει η Ευρώπη πως η Κύπρος δεν διασφαλίζει τα Γερμανικά συμφέροντα, μπορεί εύκολα να την παρατήσει.

Και αυτό το γνωρίζει και η Ρωσία. Γνωρίζει πως μια ‘’ανοιχτή σύγκρουση’’ με τη Γερμανία, για την τελική εισχώρησή της στην ευρωπαϊκή οικονομία, θα πρέπει να γίνει με κάποιο μέλος, το οποίο η Γερμανία δεν θα μπορεί να ‘’απομακρύνει’’ από την υπάρχουσα αγορά της τόσο εύκολα.

Και ξέρει, πως η Κύπρος, δεν είναι μια τέτοια αγορά.
Μια ανοιχτή σύγκρουση με τον Ηγεμόνα της ευρωπαϊκής οικονομίας για μια χώρα όπως η Κύπρος, θα έχει μόνο δύο αποτελέσματα. Η Γερμανία θα διώξει την Κύπρο, οπότε η Ρωσία δεν θα καταφέρει να απλώσει πόδι στην Ευρώπη (αυτός είναι ο κύριος στόχος). Και δεύτερον, η Γερμανία, θα χρησιμοποιήσει το όλο γεγονός, για να υψώσει, στο όνομα της ‘’προστασίας της ευρωπαϊκής οικονομίας’’ τείχος για μελλοντικά (έστω άμεσα) σχέδια της Ρωσίας για είσοδο στην οικονομία των περιοχών δράσης της.

Η περίπτωση της Ελλάδος είναι διαφορετική. Εν αντιθέσει με την Κύπρο, σε περίπτωση που ήταν η Ελλάδα η χώρα για την οποία άνοιγε ανοιχτή σύγκρουση η Ρωσία με την Γερμανία, η σύγκρουση αυτή θα ήταν σφόδρα.

Η Ρωσία γνωρίζει πως η ελληνική οικονομία, η πρακτική οικονομία και όχι η τραπεζική, είναι μια αξιόλογη οικονομία. Αξίζει η Γερμανία να την υπερασπιστεί. Και άρα, αξίζει και για την Ρωσία να την διεκδικήσει.

Η ελληνική ναυσιπλοΐα, ο ελληνικός ορυκτός πλούτος, η γεωγραφική ελληνική θέση (είσοδος στη γηραιά ήπειρο για όλη την ανατολή, θαλάσσια είσοδος στη Μεσόγειο), η (κατά περίπτωση) μοναδικότητα της ελληνικής αγροτικής οικονομίας, ακόμη και αυτή η ίδια η καθολικότητα της ελληνικής ορθοδοξίας, στην παγκόσμια "αγορά της Ορθοδοξίας", είναι οικονομικά μεγέθη, που μπορεί στην τραπεζική οικονομία να μην μετράνε πολύ, αλλά στην πραγματική οικονομία αξίζει να θέλεις δικά σου.

Για την Ελλάδα, η Γερμανία δεν θα έδινε τόσο εύκολα την έγκριση αποβολής της. Το απέδειξε περίτρανα όταν ο Παπανδρέου ο George, ζήτησε δημοψήφισμα για το Ευρώ.
Η Γερμανία είχε να χάσει από πιθανή έξοδο της Ελλάδος από το Ευρώ, ενώ με την Κύπρο δεν έχει να χάσει πολλά.

Το γνωρίζει αυτό η Ρωσία. Και γνωρίζει επίσης πως μπορεί να επενδύσει πάνω στην Ελλάδα, ως εισόδου της στην ευρωπαϊκή οικονομία.

Αν για την Κύπρο, η Ρωσία έφτασε στο σημείο να συζητάει με την Γερμανία για το αν θα ‘’βοηθήσει ή όχι’’, σκεφτείτε που θα έφτανε για την Ελλάδα.

Αν για την Κύπρο, ταρακουνάται όόόόόόλη η Ευρώπη, για την Ελλάδα, τι άραγε θα γινόταν;

Την Ελλάδα, που η Ρωσία εδώ και αιώνες την βλέπει ως απαραίτητο στοιχείο της επεκτατικής της πολιτικής.

Και η αλήθεια είναι πως καμία Γερμανία, δεν μπορεί να τα βάλει με τη Ρωσία. Όχι επειδή η Ρωσία είναι υπερδύναμη ενώ η Γερμανία όχι. Πολύ απλά επειδή η Γερμανία, με την πολιτική που ασκεί εδώ και χρόνια στις ευρωπαϊκές χώρες, δημιουργεί εις βάρος της κλίμα σε σημείο που να έχει να αντιμετωπίσει εκτός από ‘’εξωτερικούς εχθρούς’’, πολλούς ‘’εσωτερικούς’’ (εντός της Ε.Ε.).

Ανάμεσα σε αυτή την Τιτανομαχία, βρίσκεται η Ελλάδα. Η Ελλαδίτσα μας, με τις ελιές μας και το κρασάκι μας, με τις παραλίες μας και τις ξάπλες μας.
Πώς να ακολουθήσουμε εμείς οι Έλληνες τέτοια παιχνίδια;

Πως μπορούμε να τους παρακολουθήσουμε;

Είναι δύσκολο κυρίως επειδή η Γερμανία έχει ήδη προνοήσει και βάλει δικούς της ανθρώπους σε όλες τις θέσεις εξουσίας των υπό ηγεμονία της χωρών.

Έτσι, επιτυγχάνει να κρατά σε βαθύ ύπνο τους λαούς που επέλεξε να εξουσιάζει και να το παίζει ‘’μπράβος στο δικό της μαγαζί’’.

Η πρόταση τους George Papandreou, ήταν μια καλή πρόταση.

Ο λαός, όπως οι Κύπριοι, θα τάσσονταν με το ΟΧΙ. Όχι σε αυτές τις πιέσεις, θα έλεγαν οι Έλληνες, είτε συνειδησιακά είτε απλά από αντίδραση.

Και τότε, θα γινόταν πιο εύκολα η είσοδος της Ρωσίας στην Ευρώπη.

Για αυτό και η Γερμανία πανικοβλήθηκε με την πρόταση του George Papandreou. Φοβήθηκε επειδή γνώριζε πως σε περίπτωση που η Ρωσία έμπαινε στην ελληνική οικονομία, η Γερμανία δεν θα μπορούσε να κερδίσει.

Η περίπτωση της Ελλάδος, είναι διαφορετική από την Κύπρο.

Η Κύπρος είναι κράτος που δούλευε πολύ καλά πριν το Ευρώ. Μπήκε μόλις το 2008. Έως τότε, η Κύπρος για πολλές δεκαετίες ζούσε οικονομικά αυτόνομα, εν αντιθέσει με την Ελλάδα που για δεκαετίες ζούσε με δανεικά.

Τα παραπάνω, βοηθάνε τους Κυπραίους να μην φοβούνται μια πιθανή έξοδο της χώρας από το Ευρώ, ενώ τρομάζουν τους Έλληνες για το αντίστοιχο ενδεχόμενο.

Οι Κύπριοι γνωρίζουν πως θα σηκώσουν κεφάλι, ακόμη και αν μείνουν ξανά μόνοι τους, όπως άλλωστε τόσα χρόνια πριν. Ιδίως τώρα που έχουν και την Ρωσο-ισραηλινή συμμαχία για τον ορυκτό της πλούτο.

Ο Έλληνας, γνωρίζει πως αν φύγουμε από την Ε.Ε., τέτοιο μπουρδέλο που είμαστε, θα γίνουμε χειρότεροι από την Αφρική.

Αυτό δε, το προωθούν και τα ΜΜΕ, όργανα των πειθήνιων υπαλλήλων που ασκούν εξουσία στη χώρα μας, διορισμένων από την Γερμανία (παράδειγμα οι πρωθυπουργοί των τελευταίων δεκαετιών).

Εδώ και μέρες που παίζει το θέμα της Κύπρου, όλο περιέργως τα ΜΜΕ δημοσιεύουν ‘’δημοσκοπήσεις’’ όπου δείχνουν την επιθυμία των Ελλήνων να παραμείνει η χώρα στο Ευρώ.

Τυχαία; Δεν νομίζω; (που λέει και η σχετική διαφήμιση).

Όλοι αυτοί που χαίρονται σήμερα με την πόρτα της Ρωσίας στην Κύπρο, όχι επειδή σώνει και καλά θέλουν το κακό των Κυπραίων, αλλά μόνο και μόνο για να υποστηρίξουν την δική τους εμμονή (και την θεσούλα τους) περί μονόδρομου των Μνημονίων, γνωρίζουν πολύ καλά πως η περίπτωση της Ελλάδος είναι διαφορετική.

Το γνωρίζουν, αλλά το κρύβουν εντέχνως και σκοπίμως. Για τη θεσούλα τους. Για το μισθό τους.