Βλάκας ή επικίνδυνος;

Είδα πρόσφατα στο enikos.gr, την είδηση για τις δηλώσεις του βουλευτή της Χρυσής Αυγής, σε αλβανικά ΜΜΕ,  για την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου.

Το video εδώ.

Είπε και άλλα πολλά ο βουλευτής στον Αλβανό δημοσιογράφο, πολλά και εξίσου χαρακτηριστικά της εν γένει πολιτικής φιλοσοφίας του κόμματος που εκπροσωπεί.

Θα ασχοληθούμε όμως μόνο με το συγκεκριμένο κομμάτι της συνέντευξης, το κομμάτι όπου ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, μιλάει για αυτονομία της Βορείου Ηπείρου, μιλάει για ‘’περί εμπολέμου καταστάσεως’’ μεταξύ της Ελλάδος και της Αλβανίας, κουνάει σαν μαντήλι την αλβανική σημαία.

Ο κύριος βουλευτής, προφανώς δεν το γνωρίζει, αλλά κάθε πραγματικός πατριώτης γνωρίζει πως όταν ζητάς την ανεξαρτησία σου από κάποιον, απαραίτητη προϋπόθεση τίθεται  η δυνατότητα που θα έχεις, να διεκδικήσεις αυτή την ανεξαρτησία, ενόπλως.

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, κάθε προσπάθειά σου είναι καταδικασμένη.

Με το παραπάνω ως δεδομένο, κάθε πραγματικός πατριώτης μπορεί να αντιληφθεί πως η Ελλάδα σήμερα, δεν μπορεί να διεκδικήσει ενόπλως τίποτα.

Η οικονομική μας κατάσταση , ως κράτος, έχει οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, μέσω των Αξιωματούχων τους, να μιλάνε για πλήρη διάλυση. Τα αεροπλάνα μας δεν πετάνε λόγω μεγάλου κόστους συντήρησης ή κίνησης, τα υποβρύχιά μας γέρνουνε, οι πολιτικές ηγεσίες αποδεδειγμένα έτρωγαν τα λεφτά των στρατιωτικών εξοπλισμών.

Από την άλλη, η ίδια η ελληνική κοινωνία είναι σε άθλια κατάσταση. Τα όποια αποθέματα εθνικής υπερηφάνειας είχαν απομείνει, εξανεμίστηκαν την τελευταία τριετία, όπου ως λαός πλέον έχουμε δεχθεί τη χλεύη και τα υποτιμητικά σχόλια όλων των πολιτισμένων λαών, ως προς τις επιλογές μας, τις άβουλες υποχωρήσεις μας, τις ηττοπαθείς οπισθοχωρήσεις.

Η ελληνική κοινωνία είναι διχασμένη. Οι μεν αριστεροί φωνάζουν για την ‘’επανάσταση’’, οι δεξιοί έχουν ξεπεράσει κάθε όριο, ο λαός κάθεται οργισμένος αλλά ακόμη απαθείς, στη μέση και όλοι περιμένουν τους άλλους να κάνουν κάτι πρώτοι.

Ο λαός παλεύει να πληρώσει το φαγητό  ή την μόρφωση των παιδιών του, την ώρα που βλέπει ως μέγιστους προδότες του κράτους, τους ίδιους πολιτικούς που αυτός ψήφιζε εδώ και δεκαετίες.

Με όλο αυτό τον κοινωνικό αναβρασμό, την οικονομική εξαθλίωση, την πολιτική ανυποληψία, αλλά συγχρόνως και την παγκόσμια χλεύη για την απαθή μας στάση, ο ελληνικός λαός δεν είναι σε θέση, να ενωθεί κάτω από καμία σημαία.

Άραγε, για ποιον θα πάει σήμερα ο νέος Έλληνας να πολεμήσει, αν χρειαστεί;

Για ποιο κράτος; Για ποιους ηγέτες; Για ποιο λαό;

Για το κράτος που έκοψε τα φάρμακα από τους καρκινοπαθείς, και τους αναγκάζει να πληρώνουν από την τσέπη τους πανάκριβα φάρμακα, την ώρα που τους μειώνει τα έσοδα και τους αυξάνει τα έξοδα;

Για την ηγεσία που ενώ ο λαός στενάζει, συνεχίζει να προκαλεί με τα σκάνδαλά της, τις δολοπλοκίες της, τα κουκουλώματά της;

Για έναν λαό, που συνεχίζει και κάθεται απαθής και υποταγμένος, ακόμη και τώρα που μη έχοντας απομείνει κάτι άλλο να πάρουν, του παίρνουν τις σάρκες του;

Για ποιον να πολεμήσει κανείς σήμερα;

Ένας πραγματικός πατριώτης, γνωρίζει τα παραπάνω, και αποδέχεται πως το τελευταίο με το οποίο μπορεί να ασχοληθεί σήμερα η Ελλάδα, είναι μια ένοπλη σύγκρουση. Είμαστε χαμένοι από χέρι, και μόνο μια δεύτερη ‘’Μικρασιατική Καταστροφή’’ μας περιμένει.

Οπότε, ξαναγυρνάμε στο θέμα.

Εφόσον κάθε πραγματικός πατριώτης, αυτός δηλαδή που αγαπάει την πατρίδα του, και όχι εκείνος που αγαπάει τον πόλεμο, διαπιστώνει τα παραπάνω, μόνο μια εξήγηση μπορεί να δώσει στις δηλώσεις του συγκεκριμένου βουλευτή και μάλιστα σε αλβανικά ΜΜΕ.

Αν δεν είναι βλάκας, τότε στοχεύει απλώς και μόνο στη γελοιοποίηση του θέματος, ώστε χωρίς να χρειαστεί να ανοίξει μύτη, η ‘’αυτονομία της Βορείου Ηπείρου’’, να θαφτεί στα σεντούκια μιας ‘’παλαιάς εποχής, όπου κάτι γελοίοι ζητούσαν πόλεμο’’.

Και το παραπάνω είναι πολύ επικίνδυνο, αν αναλογιστεί κανείς πως οι Τούρκοι μιλάνε για αυτονομία της Θράκης, οι Αλβανοί για ‘’Τσάμηδες’’ και οι Σκοπιανοί για ‘’Αιγαιάτες’’.

Οι ψηφοφόροι της χρυσής αυγής, οφείλουν να γνωρίζουν πόσο πατριωτικές θέσεις, στηρίζονται πίσω από τα διαγγέλματα της χρυσής αυγής.