Περί Λαθρομετανάστευσης

Το θέμα της λαθρομετανάστευσης, σε μια νύχτα, από θέμα συζήτησης βαρετής αντιπαράθεσης μεταξύ ακραίων αριστερών και ακραίων δεξιών, έγινε θέμα μιας ευρύτερης κομματικο-πολιτικής αντζέντας, επειδή απλά ο κόμπος έφτασε στο χτένι, και απότομα μέτρα, πήραν τη θέση επικίνδυνης αδιαφορίας.

Οι λαθρομετανάστες, εδώ και χρόνια γεμίζουν τις πλατείες και τους δρόμους με τις πραμάτειες τους, εδώ και χρόνια ζούνε 10-10, 20-20 σε ένα μικρό διαμέρισμα, εδώ και χρόνια υποσιτίζονται, ζούνε σε ανθυγιεινές συνθήκες, εκπορνεύονται, γίνονται βαποράκια ή οδηγούνται προς το έγκλημα.

Εδώ και χρόνια.

Μόλις εχθές όμως, το θέμα ξεκίνησε να βλέπετε σοβαρά από όλες τις πλευρές της ποικιλόμορφης ελληνικής πολιτικής συνείδησης.

Βγήκε η αστυνομία και άρχισε μαζικές συλλήψεις. Στρατόπεδα συγκέντρωσης λαθρομεταναστών, άρχισαν να ανακοινώνονται και να αναζητούνται. Οι παράνομοι πάγκοι του παραεμπορίου εξαφανίστηκαν.  

Η ιστορία έχει ως εξής, με λίγες κουβέντες.

Η λαθρομετανάστευση, τα τελευταία χρόνια, πήρε επικίνδυνα αυξανόμενο ρυθμό στη χώρα.

Τα κέρδη από την εκμετάλλευσή της , καταπάτησαν κάθε αρχή και κανόνα, κάθε αίσθηση ανθρωπισμού, και η λαθρομετανάστευση, καπέλωσε κάθε νόμο αυτού του κράτους.

Οι συνέπειες πολλές.

Η εγκληματικότητα αυξήθηκε. Οι μολύνσεις αυξήθηκαν. Η ανέχεια και η απανθρωπιά, έγιναν καθημερινότητα. Η φτώχεια επιδεινώθηκε. Το παραεμπόριο, έγινε τόσο προκλητικά εμφανές, που χτύπησε σε μεγάλο βαθμό το νόμιμο εμπόριο.

Ο ελληνικός λαός αντέδρασε από την πρώτη στιγμή.

Όχι επειδή είναι ξενοφοβικός ή ρατσιστής, όπως έντεχνα μας προωθούν τα ΜΜΕ.

Ούτε επειδή φοβήθηκε μια πολιτιστική επέλαση.

Απλά, αντέδρασε επειδή η όλη κατάσταση, δημιούργησε δυσάρεστες συνέπειες στη ζωή του.

Δεν είναι καθόλου καλό, να βλέπεις 10-20 ανθρώπους να στοιβάζονται σε δέκα τετραγωνικά. Είναι απάνθρωπο, να βλέπεις ρακένδυτους ανθρώπους να αναζητούν στα σκουπίδια για να φάνε. Είναι εξοργιστικό να βλέπεις, έξω από το μαγαζί σου, να έχει ο άλλος απλώσει το παράνομο πάγκο του, και να πουλάει αφορολόγητα (δηλαδή πιο φθηνά από εσένα) τα προϊόντα του.

Ο λαός αντέδρασε, και αντέδρασε ορθώς. Είτε λόγω ανθρωπισμού, είτε λόγω αισθητικής, η αντίδραση είχε στέρεες και λογικές βάσεις.

Αυτή την αντίδραση όμως, την περιόρισαν οι πολιτικές δυνάμεις που λειτουργούν κάτω από το ίδιο Σύστημα Εξουσίας.

Περιόρισαν το ζήτημα, ως πεδίο αντιπαράθεσης αδιάφορων και ανούσιων συζητήσεων μεταξύ συγκεκριμένων και περιθωριοποιημένων πολιτικών δυνάμεων, της άκρας αριστεράς και της άκρας δεξιάς, προσπαθώντας να δημιουργήσουν εκείνη τη στασιμότητα και εκείνη την αναβλητικότητα, η οποία βοηθούσε στη συνέχιση της πολύ επικερδής επιχείρησης της λαθρομετανάστευσης, από την οποία τρέφεται τόσο το ίδιο το κράτος, όσο και οι βαρόνοι που την διαχειρίζονται.

Και πώς να μην γίνει αυτό;

Όταν οι ‘’αριστεροί’’ της υπόθεσης, μιλούσαν χωρίς μέτρο και χωρίς λογικού συνειρμού σκέψεως (σκέψη- πράξη-αποτέλεσμα) για άμεσες νομιμοποιήσεις, για άμεσες ελληνοποιήσεις, για δικαιώματα ψήφου, δικαιώματα σύνταξης, δικαιώματα επί δικαιωμάτων χωρίς καμία μα καμία υποχρέωση, έστω αυτής της νόμιμης καταγραφής, πώς να μην περιοριστεί στο ‘’γραφικό’’ κάθε πεδίο συζήτησης περί λαθρομετανάστευσης;

Όταν οι ‘’πατριώτες’’ από την άλλη, μιλούσαν για το ζήτημα, με επιχειρήματα τύπου ‘’καθαρότητας’’, ‘’χριστιανικής πίστεως’’ και ‘’dna’’, πώς να μην περιοριστεί ως ‘’γραφική’’ κάθε συζήτηση περί λαθρομετανάστευσης;

Το Σύστημα Εξουσίας, τελικά το κατάφερε. Καταφέρνοντας να αναγάγει το όλο θέμα, ως γραφικό και ακραίο θέμα συζήτησης, μπόρεσε να διατηρήσει τα οφέλη που αυτό αποσκοπούσε από τους λαθρομετανάστες, για χρόνια ολόκληρα.

Κάπου όμως, έφτασε και το πλήρωμα του χρόνου. Η γιγάντωση του προβλήματος, έφτασε στα τοιχώματα της υπομονής και αντοχής της κοινωνίας μας, και το όλο ζήτημα απαίτησε άμεση αντίδραση και προσπάθεια επίλυσης.

Και βγήκαν οι ομάδες ασφαλείας, και άρχισαν τις…σκούπες.

Τελικά, είναι αυτό μέτρο επίλυσης, ή είναι απλά προεκλογικό τέχνασμα ενός κράτους που ενώ υπολειτουργεί, θέλει να περάσει την εικόνα της οργανωμένης και διαχειρίσιμης  κοινωνίας;

Τα επιχειρήματα περί dna, καθαρότητας και λοιπών μπαρούφων, τα ξεπερνάμε. Δεν αξίζουν να ασχοληθούμε με αυτά.

Τα επιχειρήματα όμως περί ‘’ανθρωπισμού’’, είναι αυτά που πρέπει να αναλυθούν και να μελετηθούν.

Πόσο ανθρώπινο είναι, να βλέπεις δέκα ανθρώπους να ζούνε σε ένα δωμάτιο, και εσύ να θέτεις ως σημαντικότερο θέμα την ‘’νομιμοποίησή’’ τους;

Πόσο ανθρωπιστικό είναι, να βλέπεις να ζητάνε 10.000δολλάρια από ανθρώπους κυνηγημένους ή διωγμένους από τα καθεστώτα της πατρίδος τους για να τους φέρουν κολυμπώντας στη  Ελλάδα, και εσύ να ζητάς ως πρωτεύων αίτημα την ‘’ιθαγένειά’’;

Πως μπορείς να θεωρηθείς ανθρωπιστής, εάν , ενώ γνωρίζεις πως σε ένα ασανσέρ χωράνε 5 άνθρωποι, εσύ να ζητάς και να διευκολύνεις 10-20 ανθρώπους να μπούνε μέσα, επειδή ‘’δεν είναι σωστό να περιμένουν ή να πάνε με τις σκάλες’’;;

Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, αυξήθηκε επικίνδυνα, ακριβώς επειδή από τη μία είχαμε τους ακραίους δεξιούς που ζητούσανε απελάσεις και εθνικές εκκαθαρίσεις, από την άλλη, η αριστερά ζητούσε άμεσες νομιμοποιήσεις την ώρα που η χώρα αδυνατούσε να θρέψει τους ανθρώπους αυτούς.

Θα βγει ο βλάκας ο αριστερός και θα απαντήσει «τι λες ρε φίλε; Η Ελλάδα μπορεί να θρέψει μετανάστες, αλλά τα χρήμα δεν πηγαίνει στις κοινωνικές υπηρεσίες, αλλά στις ιδιωτικές τσέπες’’. Και θα μου ζητήσει να ‘’κάνουμε και μια τριμερή επιτροπή’’ για να μελετήσουμε το θέμα.

Αδυνατεί να κατανοήσει ο φανατισμένος αριστερός, πως αν υπάρχουν 100 δυσκολίες, να συνεννοηθούν οι ίδιοι οι αριστεροί μεταξύ τους κατά των ιδιωτικών τσέπεων, θα υπάρξουν 100000 δυσκολίες να συνεννοηθούν με ανθρώπους που έχουν διαφορετική γλώσσα, διαφορετική παιδεία, διαφορετική κουλτούρα, διαφορετική πολιτισμική και πολιτική συνείδηση.

Το παραπάνω επιβεβαιώθηκε περίτρανα, όταν στις πρόσφατες απεργίες των συνδικαλιστών υπαλλήλων της καθαριότητας διαφόρων δήμων της Αττικής, το Σύστημα και οι ιδιωτικές τσέπες, βρήκαν εθελοντές απεργοσπάστες στους λαθρομετανάστες.

Αδυνατεί να κατανοήσει ο φανατισμένος αριστερός, πως όταν αυξάνεται το λαθρεμπόριο και το παραεμπόριο, τακτικές συνήθεις σε περιπτώσεις λαθρομετανάστευσης, η εγχώρια οικονομία πλήττεται σε τέτοιο βαθμό, που αδυνατεί να μαζέψει δυνάμεις για να χτυπήσει τις διάφορες ‘’ιδιωτικές τσέπες’’.

Ο φανατισμένος αριστερός, αδυνατεί να καταλάβει όλα τα παραπάνω.

Ο φανατισμένος δεξιός, αδυνατεί να καταλάβει όλα τα υπόλοιπα.

Πως, όταν έχουν ήδη έρθει ρακένδυτοι και απελπισμένοι χιλιάδες άνθρωποι, έχοντας σπαταλήσει τα τελευταία τους χρήματα στην αγορά ενός ‘’ακριβού’’ εισιτηρίου εισόδου στη χώρα, δεν μπορεί να υποστηρίζεις χωρίς να σκέφτεσαι τις συνέπειες πως ‘’πρέπει να τους διώξουμε πίσω’’.

Πως, όταν σπάει η βρύση και χύνεται νερό, δεν θέτεις ως πρωταρχική ενέργεια να μαζέψεις τα νερά που χύνονται, αλλά να κλείσεις τη βρύση, ώστε να μην συνεχίζει να ρίχνει νερό.

Εδώ στην Ελλάδα, μπερδεύτηκαν οι όροι και οι ορισμοί.

Όλοι μα όλοι, είτε οι αριστεροί είτε οι δεξιοί, μπέρδεψαν τους ορισμούς. Στην προσπάθειά τους, μέσα στον φανατισμό τους, να δώσουν μία ξεκάθαρη πρόταση στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, έκαναν μια τραγική ‘’καθετοποίηση’’ του θέματος, σε σημείο όμως να μπερδέψει και όχι να ξεκαθαρίσει το πρόβλημα.

Η μετανάστευση στην Ελλάδα, έχει πολλές όψεις.

Είναι άλλο πράγμα ο μετανάστης που έρχεται νόμιμα. Είναι άλλο εκείνος που έρχεται κολυμπώντας. Είναι άλλο πράγμα ο μετανάστης που κλέβει για να φάει. Είναι άλλο, εκείνος που βιάζει κοπέλες στα πάρκα. Είναι άλλο πράγμα ο μετανάστης. Είναι άλλο, εκείνος που λαμβάνει χρήματα για να περάσει από το Αιγαίο μετανάστες στην Ελλάδα. Είναι άλλο πράγμα ο μετανάστης που ψάχνει στα σκουπίδια για να φάει. Είναι άλλο, εκείνος που δημιουργεί μαφιόζικες ομάδες.

Είναι άλλο πράγμα το Σύστημα που εξυπηρετείται από τη λαθρομετανάστευση. Και είναι άλλο το παραεμπόριο που χτυπάει τα μικρομάγαζα.

Η Ελλάδα μπέρδεψε τις έννοιες.

Ο μετανάστης που διώχθηκε από τη χώρα του, για πολιτικούς σκοπούς, έγινε το ίδιο με τον μετανάστη που βιάζει κοπέλες στα πάρκα, επειδή ο δικός του πολιτισμός, θέλει τις γυναίκες σεξουαλικά άβουλα αντικείμενα των αντρών.

Ο μετανάστης που έδωσε τα μοναδικά του χρήματα για να έρθει κολυμπώντας στην Ελλάδα, έγινε το ίδιο με τον μετανάστη που πουλάει τα παιδιά του σε παιδεραστές, επειδή αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τις πολιτισμικές του αρχές.

Ο μετανάστης που πέφτει θύμα του Συστήματος εκμετάλλευσης της λαθρομετανάστευσης, έγινε το ίδιο με τον μετανάστη που οργανώνει μαφία εγκλήματος.

Αυτές οι μπερδεμένες έννοιες, είχαν δύο αποτελέσματα.

Ο ελληνικός λαός, ακριβώς λόγω του εσκεμμένου μπερδέματος, άργησε και αδιαφόρησε στο να πάρει άμεσα θέση στο ολοένα και αυξανόμενο θέμα της λαθρομετανάστευσης.

Συγχρόνως, το Σύστημα Εξουσίας μπόρεσε και διατήρησε το θέμα σε επίπεδα αδράνειας, κερδίζοντας τόσο εμμέσως όσο και άμεσα.

Άμεσα, διότι μπόρεσε και κέρδισε όλα τα οφέλη που φέρνουν οι λαθρομετανάστες στο παράνομο χρηματιστήριο.

Έμμεσα, διότι όταν αποφασίζει, το βγάζει από τη ναφθαλίνη και το ρίχνει στο τζόγο των προεκλογικών διαπραγματεύσεων.

Και αυτό γίνεται σήμερα.

Η λαθρομετανάστευση, χρησιμοποιήθηκε ακόμη μια φορά σε μια άτονη προεκλογική αντιπαράθεση-στη θέση της οικονομικής κρίσης που θα έπρεπε να επικεντρώσει το ενδιαφέρον.

Είναι στο χέρι του ελληνικού λαού, να ξεκαθαρίσει αν πλέον είναι έτοιμος, συνειδησιακά και πολιτικά, να δώσει μια ξεκάθαρη λύση στο πρόβλημα αυτό που υπάρχει και αυξάνεται πλέον με επικίνδυνους ρυθμούς.