Πως διαλύεται το ΠΑΣΟΚ με την ψήφο μας

Θα αναλύσω με επιχειρήματα, γιατί πρέπει κάποιος που θέλει να πετάξει από την πολιτική σκηνή της χώρας το ΠΑΣΟΚ, να πάει την Κυριακή και να ψηφίσει στις εσωτερικές εκλογές της Κυριακής.

Αν κάποιος πραγματικά και με πλήρη συνείδηση, έχει αντιληφθεί το πόσο κακή πολιτική ασκεί το ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια, τότε θα έχει αντιληφθεί επίσης και το πόσο ισχυρό μπορεί να παραμείνει, άσχετα το πόσο πληγωμένο θα είναι, λόγω κυρίως το ότι έχει χτίσει εδώ και τόσες δεκαετίες, τόσο ισχυρούς μηχανισμούς ασφάλειας.

Μηχανισμούς ασφαλείας, όπως οι χιλιάδες βολεμένοι, οι χιλιάδες δεμένοι, οι χιλιάδες ηλίθιοι, ένας ‘’μισθοφορικός στρατός’’ προστασίας του, οι οποίοι, ακόμη και σήμερα, μετά από δύο χρόνια ΔΝΤ, εξακολουθούν να πιστεύουν πως το ΠΑΣΟΚ, δικαιούται για ακόμη μια φορά, να κρατήσει τη θέση του στον πολιτικό χάρτη της χώρας.

Όσοι όμως δεν το πιστεύουν το παραπάνω, και θέλουν το ΠΑΣΟΚ να εξαφανιστεί παντελώς από την διαχείριση του μέλλοντος της χώρας, αντιλαμβάνονται, λόγω των παραπάνω μηχανισμών ασφαλείας, πως το ΠΑΣΟΚ δεν θα πέσει αμαχητί. Όσο μικρότερο ρόλο και να πάρει στο επόμενο ‘’κάστιγκ’’ (εκλογές λέγονται στην Ελλάδα), της επόμενης βουλής, θα εξακολουθεί να φαντάζεται πως έχει το δικαίωμα να διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο. Θα συνεχίζει να ‘’παίζει’’ ως ΠΑΣΟΚ. Θα συνεχίζει να διεκδικεί, να απαιτεί, να φωνάζει, να ζητάει , να προβάλλεται.

Αν το σκεφτείς μάλιστα, ακόμη και στα πιο αντι-πασοκικά όνειρα, τα πλέον αντι-πασοκικά αισιόδοξα όνεια, γνωρίζουν πως , λόγω της ύπαρξης των παραπάνω ‘’μηχανισμών ασφαλείας’’, το ΠΑΣΟΚ το λιγότερο που θα πάρει στις επόμενες εκλογές, θα είναι τουλάχιστον 8-10%.

Για σκεφτείτε το. 

8- 10% !!!

Το ΛΑΟΣ , μπήκε σε συγκυβέρνηση του Μνημονίου, με εξίσου μικρό ποσοστό.

Ήδη, βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ του 8% των δημοσκοπήσεων, δημοσκοπήσεων που παίζουν τα ΔΙΚΑ ΤΟΥ κανάλια, να συνεχίζει να μιλάει ‘’στο όνομα του λαού’’, να συνεχίζει να συγκυβερνάει, στο όνομα των ‘’έμπειρων στελεχών’’ του, να συνεχίζει να μας σπάει τα αρχίδια, στο όνομα των συμφερόντων του.

Ήδη, βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας, πως έχουν προσυμφωνήσει και προαποφασίσει την παρουσία τους, στην επόμενη κυβέρνηση, έστω και με την μορφή του δευτεραγωνιστή, μοιράζοντας και διαπραγματεύοντας υπουργεία με τους υπόλοιπους ‘’εθνοσωτήρες’’ μας.

Όσο μικρό ποσοστό και να πάρει το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές, θα συμμετέχει με το έτσι θέλω του Συστήματος Εξουσίας που υπηρετεί, στη κυβέρνηση που θα ακολουθήσει.

Το παραπάνω, με τον εκλογικό νόμο που έχουν κόψει και ράψειστα μέτρα τους, οφείλουμε όλοι μας να το παραδεχθούμε.

Αν πραγματικά λοιπόν, θέλουμε να αγωνιστούμε, ώστε να μην μπορέσει το ΠΑΣΟΚ, να μπεί, έστω και ετσιθέλικα, στην επόμενη Βουλή, αντιλαμβανόμαστε πως αυτό θα γίνει ΜΟΝΟ αν το ΠΑΣΟΚ διαλυθεί. Να διαλυθεί τελείως. Ως κόμμα, ως ομάδα ανθρώπων, ως κίνημα, ως συμμορία, πείτε το όπως θέλετε.

Μόνο αν διαλυθεί τελείως.

Σκεφτείτε όλοι το παρακάτω σενάριο.

Αν , για παράδειγμα, γίνονταν κάποτε Εθνικές Εκλογές, και είχαμε ως Έλληνες μόνο δύο επιλογές ψήφου, το Λευκό και το ΠΑΣΟΚ, όλοι εμείς που σήμερα δεν γουστάρουμε ΠΑΣΟΚ, δεν θα προτιμούσαμε να ψηφίσουμε το Λευκό;;

Σίγουρα, αν πράγματι έχουμε αντιληφθεί το πόσο κακό κάνει η πολιτική νοοτροπία του ΠΑΣΟΚ στη χώρα μας, στο παραπάνω υποθετικό σενάριο, θα ψηφίζαμε Λευκό.

Ε, κάτι τέτοιο συμβαίνει και σήμερα.

Το ΠΑΣΟΚ, έχοντας ήδη προαποφασίσει και συνυπογράψει για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην επόμενη κυβέρνηση, αναζητάει σήμερα, εν εποχής κρίσης, τον ηγέτη που θα αναλάβει την ηγεσία του ‘’συμφωνημένου’’ ρόλου.

Στην ουσία, γνωρίζοντας πως οι Εθνικές Εκλογές, ουδεμία σημασία έχουν, προσπαθεί το ΠΑΣΟΚ να ‘’τα βρει’’ ,αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο, με τον εαυτό του. Οι εκλογές αυτή την περίοδο του ΠΑΣΟΚ, ουδεμία σημασία δεν έχουν, πέραν της μέτρησης και του υπολογισμού των πολιτικών τάσεων εσωτερικά του κόμματος.

Τις τάσεις στο εσωτερικό του, θέλει να μετρήσει το ΠΑΣΟΚ, και όχι να εκλέξει ηγέτη. Όποιος και να γινόταν αρχηγός , η πολιτική του ΠΑΣΟΚ έχει ήδη προαποφασισθεί. Δεν θα κρύβει ούτε θα έκρυβε εκπλήξεις.

Αυτή τη φορά, όπως και η προηγούμενη άλλωστε, οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, γίνονται μόνο στο πλαίσιο της προαναφερθήσας τακτικής του Συστήματος, το ΠΑΣΟΚ να παραμείνει στην επικαιρότητα, ώστε να γίνει πιο εύκολα αποδεκτή η παρουσία του στο παιχνίδι που έχει ήδη στηθεί.

Στην ουσία, θέλει το ίδιο να αποδείξει στα Αφεντιά του, πως εξακολουθεί να αξίζει μια θέση ανάμεσα στις πρώτες των ‘’πιστών του σκυλιών’’.

Και κάνει αυτό το πανηγύρι, ώστε να τους δείξει πως ως Βάση, εξακολουθεί να παραμένει ‘’ενωμένο και δυνατό’’.

Εξώθησε όλους τους δελφίνους που έβγαιναν δεξιά και αριστερά και προετοίμαζαν το ρόλο τους ως επόμενο υποψήφιο, να κάνουν στο πλάι, να αφήσουν το χώρο για τον έναν, τον μοναδικό υποψήφιο Έναν κοινά αποδεκτό μοναδικό υποψήφιο, όπως τότε ο George Papandreou,  ώστε να αποδείξει το πόσο ‘’ισχυρό στη Βάση ενότητας’’ παραμένει.

Θυμόμαστε τι είχε γίνει τότε επί George.

Πανηγύριζε το ΠΑΣΟΚ για τον μοναδικό υποψήφιο και νικητή των εσωτερικών του εκλογών, στη μετά καταστροφικής εποχής Σιμίτη και μπόρεσε, αν και στις επόμενες πήρε το μικρότερο, στα χρονικά, ποσοστό του, να κρατηθεί στην επιφάνεια, και να μπορέσει στις επόμενες εκλογές να κερδίσει την Εξουσία.

Αυτό, πάνε να κάνουν ξανά στο ΠΑΣΟΚ.

Άσχετα αν πάνε δυο-τρεις ή δεκατρείς, δεκάδες , χιλιάδες ή εκατοντάδες να ψηφίσουν στις εκλογές της Κυριακής, το ΠΑΣΟΚ το μόνο που το ενδιαφέρει, είναι να κερδίσει ο μοναδικός υποψήφιος ένα μεγάλο ποσοστό. Ώστε να δείξει την συσπείρωσή του, την ενότητά του, την ισχύ του. Και 100 άτομα αν πάνε να ψηφίσουν, εφόσον αυτοί οι 100 ψηφίσουν Βενιζέλο, τότε θα πανηγυρίζουν για το…100% της αποδοχής του νέου ηγέτη.

Το σημαντικό με το ΠΑΣΟΚ, σε αυτές τις εκλογές, είναι να βγει ‘’ενωμένο και δυνατό’’. Για αυτό και έθεσε μόνο έναν υποψήφιο.

Τι θα γινόταν όμως, αν σε αυτές τις εκλογές, το μεγαλύτερο ποσοστό των ψηφισάντων, καταψήφιζαν τον μοναδικό αυτό υποψήφιο;;

Δεν θα ήταν η αρχή του τέλους του ΠΑΣΟΚ;;

Δεν θα ξεκινούσαν όλοι στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, να τρώγονται με τα ρούχα τους;;

Δεν θα έσπευδαν να αντιδράσουν οι υπόλοιποι δελφίνοι, είτε λόγω εγωισμού, για το ενδεχόμενο να διεκδικήσουν την επόμενη αρχηγία (όπως είχε κάνει στις προτελευταίες Εθνικές εκλογές ο Βενιζέλος), είτε λόγω δειλίας, μπας και δεν συμπαρασυρθούν και αυτοί με την κατρακύλα;;

Δεν θα αρχίσουν να τρέμουν τα συθέμελα ενός ήδη ραγισμένου ΠΑΣΟΚ;;

Πίνακας από 3comma14.gr

Δεν θα έπεφτε τελικά αυτό το σάπιο ερείπιο, που εξακολουθούμε να το πληρώνουμε ως ‘’Παρθενώνα’’;;;;

Ας το ρίξουμε!!! Εμείς, που έχουμε αντιληφθεί, το πόσο κακό κάνει το ΠΑΣΟΚ στη χώρα!!!

Ας αποφασίσουμε , όλοι εμείς που ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ άλλο τα μούτρα τους, να το διαλύσουμε!!!

Μας δίνεται η ευκαιρία.

Να πάμε όλοι, να ψηφίσουμε Λευκό!!!

Όλοι μας.

Πόσο θα μπορέσουν να κλέψουν στα ποσοστά;;;

Πόσο;;;;

Αν πάμε όλοι μας, και βγει ένα ποσοστό 80-90% Λευκό, πόσο θα μπορέσει να το αλλοιώσει;;;

Πόσο μπορεί να το κρύψει;;;

Δεν μπορεί.

Θα αναγκαστεί να το αποδεχθεί. Να αποδεχθεί πως από τους ψηφοφόρους των εσωκομματικών εκλογών, το μεγαλύτερο ποσοστό ΔΕΝ ψήφισε τον Βενιζέλο.

Σκεφτείτε τι θα γίνει μετά:

1)      οι Λοβέρδο-Διαμαντοπουλο-Παπουτσίδες θα σπεύσουν να ακυρώσουν την πλαστή στήριξή τους προς τον Βενιζέλο, προσδοκώντας μελλοντικά οφέλη.

2)      Το Σύστημα Εξουσίας, θα αντιληφθεί πως το ΠΑΣΟΚ πλέον, δεν είναι σε θέση ούτε εσωκομματικά να ασκήσει πολιτική πειθαρχεία

3)      Ο μισθοφορικός στρατός δημοσίων υπαλλήλων και ηλιθίων, που εξακολουθεί να το πιστεύει, θα κλονιστεί τόσο στη πίστη του όσο και στην υποστήριξή του.

4)      Το παλιό ΠΑΣΟΚ του Πάγκαλου, Παπανδρέου, Σημίτη και λοιπών λαμογιών, θα δράξει της ευκαιρίας να βγει από το περιθώριο και να διεκδικήσει ξανά την ηγεσία

Όπως αντιλαμβανόμαστε, με όλες τις παραπάνω συνέπειες μιας ήττας του Βενιζέλου από το Λευκό, στις εκλογές της 18 Μαρτίου, το μέλλον του ΠΑΣΟΚ θα είναι προγεγραμμένο- η διάλυση.

Η διάλυση, η οποία θα είναι μη αναστρέψιμη και τελειωτική.

Όσοι από εμάς, θέλουμε και επιζητούμε, το ΠΑΣΟΚ να εκδιωχθεί παντελώς από την πολιτική σκηνή της χώρας, πρέπει να αρπάξουμε την ευκαιρία που μας δίνεται την Κυριακή 18 Μαρτίου.

Να πάμε όλοι και να ψηφίσουμε Λευκό.

Λευκό, που σημαίνει το Θάνατο της νοοτροπίας του ΠΑΣΟΚ, ενός κόμματος που πρωταγωνίστησε εδώ και δεκαετίες στην κατρακύλα των θεσμών και των αξιών του λαού μας.