Αριστερές ''χουντικοφοβίες'' μέρος 1ο

pheme.gr

Ο οδηγός του τανκ του Πολυτεχνείου, Α. Σκευοφύλαξ απαντά στο αρχηγό της Χρυσής Αυγής, Νίκο Μιχαλολιάκο για τα όσα δήλωσε σχετικά με το Πολυτεχνείο στην εκπομπή "Παρέμβαση" του Alpha.

Κάποτε, όταν η ‘’δεξιά πλευρά’’ τόλμησε να πει πως ‘’μέσα στο Πολυτεχνείο δεν υπήρξαν νεκροί’’, δεχόμενοι πως έξω από το Πολυτεχνείο υπήρξαν φόνοι, κάποιοι από την ‘’αριστερή’’ πλευρά έσπευσαν να τους χαρακτηρίσουν ως ‘’χουντικούς’’, ‘’φασίστες’’, ‘’ακραίους’’.

Άραγε, ο τύπος αυτός, λέγοντας ακριβώς το ίδιο, είναι ‘’φασίστας’’; Μήπως ‘’ακραίος’’;

Η ‘’χουντικοφοβία’’ που γεννιέται και γιγαντώνεται στους αριστερούς, λειτουργεί πολύ συχνά, ως ανασταλτικός παράγοντας για να επιτύχουν τις διεκδικήσεις τους.

Στο συγκεκριμένο θέμα, θα μπορούσαν για παράδειγμα, οι αριστεροί, έστω και υποκριτικά, να συμφωνήσουν με την άποψη των δεξιών περί μη νεκρών μέσα στο Πολυτεχνείο. Παράλληλα όμως, χρησιμοποιώντας ως βάση , βάση αποδεχόμενη από τους δεξιούς, πως έξω υπήρξαν όντως νεκροί, να ξεκινήσουν μια καρποφορούσα συζήτηση για τους νεκρούς έξω, στοχεύοντας να μην υπάρξουν γενικά νεκροί στους δρόμους.

Οι αριστεροί όμως, συνήθως , στο συγκεκριμένο θέμα, αποφασίζουν να τσιρίζουν σαν υστερικοί.

Αφήνουν την ουσία, το να υπάρχουν νεκροί φοιτητές στους δρόμους, και ασχολούνται με τους ‘’νεκρούς φοιτητές μέσα στο Πανεπιστήμιο’’.

Σε μια συζήτηση, όπου η λογική θέτει ως ουσιαστικό θέμα τη λέξη ‘’νεκροί’, οι αριστεροί περιορίζουν ηθελημένα τη συζήτηση στην ‘’τοποθεσία’’ (μέσα ή έξω).

Τι άλλο από χαζομάρα θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις μια τέτοια συνειδητή επιλογή;;

Αλλά όπως είπα, δεν την θεωρώ συνειδητή επιλογή. Είναι προϊόν της χουντικοφοβίας τους. Πάθος είναι και ως τέτοιο τους θολώνει το μυαλό.

Αλλιώς, αν ήταν σε πλήρη αντίληψη, θα καταλάβαιναν πως το να εστιάζεις το θέμα των νεκρών της βραδιάς του Πολυτεχνείου, όχι στο γιατί υπήρξαν, αλλά για το που έλαβαν χώρα, στην ουσία δεν λύνεις το πρόβλημα αυτό καθ’ αυτό, αλλά μόνο το τοπογραφικό του.

Αλέξης

Και στην τελική, το μόνο που καταφέρνεις, είναι , ναι , όντως να μην υπάρχουν ποτέ ‘’νεκροί’’ μέσα στο Πολυτεχνείο , αλλά να συνεχίζουν ανενόχλητα, να υπάρχουν ‘’νεκροί’’ (βλέπε διαδηλωτές στο Σύνταγμα) έξω από το Πολυτεχνείο, ενίοτε και χωρίς εισαγωγικά.

Και ίσως, το να καταφέρνεις να διεκδικήσεις, να μην υπάρχουν νεκροί έξω από το Πολυτεχνείο, να είναι πολύ προτιμότερο από το να καταφέρνεις να μην υπάρχουν νεκροί μόνο μέσα στο Πολυτεχνείο.

Είναι προτιμότερο, διότι αν περιορίσεις την διασφάλισή σου, μόνο εντός των τειχών του Πολυτεχνείου, τότε χάνεις σε δύο σημεία.

Πρώτων, το Σύστημα καπηλεύεται εύκολα ένα τόσο μικρό χωρητικά πεδίο, με μια χούφτα ‘’γνωστών αγνώστων’’ που η παρουσία τους εκεί, θα δράσει ανασταλτικά στο να μπορείς να καρπώνεσαι το άσυλο, καταφέρνοντας εύκολα να υπερπηδήσει αυτό το ‘’μικρό’’ για την δύναμή του εμπόδιο.

Δεύτερον, αφήνοντας ανεξέλεγκτη την εκτός Πολυτεχνείου βία, δίνεις το δικαίωμα στο Σύστημα να δρα εξίσου ανεξέλεγκτα σε περιπτώσεις διαδηλώσεων και επεισοδίων, εκτός αυτού, όπως πχ τα ατελείωτα χημικά στις πορείεςστο Σύνταγμα.

Οκ, μέσα στο Πολυτεχνείο, δεν θα μπορεί να υπάρξει ξανά τέτοιο μακελειό.

Αλλά έξω από το Πολυτεχνείο;

Θα μπορεί να υπάρξει ποτέ αυστηρή κριτική για την εκτός Πολυτεχνείου βία, όταν η δεξιά και η αριστερά, θα συνεχίζουν ακόμη να διαφωνούν στο αν υπήρξαν μέσα στο Πολυτεχνείο νεκροί;;;

Θεωρώ πως όχι.

Διότι η αιώνια διαφωνία και η αναβλητικότητα στο να επιλυθεί το θέμα, συμφέρει και τους δύο.

Το μεν Σύστημα, πετυχαίνει στην απόλυτη ισοπέδωση κάθε επιθυμίας ή ενστίκτου κοινωνικής αντίδρασης, η δε αριστερά καταφέρνει να λύσει τις χουντικοφοβικές της ανασφάλειες- το Πολυτεχνείο, θα εξακολουθεί να κρατάει το….’’άσυλό’’ του.

Είμαστε, ότι ψηφίζουμε.