Είδα εχθές με έκπληξη, τις ιδέες του Καρατζαφέρη, όταν του ζητήθηκε να πάρει θέση, στην επίκαιρη διαμάχη μεταξύ Σαμαρά-Ντόρας. Οι δηλώσεις του προέδρου του ΛΑΟΣ, με εκνεύρισαν αφάνταστα.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, έσπευσε να υποστηρίξει ξεκάθαρα τη Dora, επισημαίνοντας δε, πως ‘’το κεφάλαιο Dora Μπακογιάννη, είναι πολύ μεγάλο για την Ελλάδα, για να μπει στο περιθώριο’’.
Οι δηλώσεις αυτές με εκνεύρισαν πολύ.
Επειδή όμως, συχνά επιδέχομαι διάφορες επικρίσεις όσο αφορά κυρίως τα ‘’βιαστικά’’ μου συμπεράσματα, θεώρησα σκόπιμο, να καθίσω προτού ασκήσω την ‘’βιαστική και ανώριμη’’ κριτική δημόσια, να το καλοσκεφτώ λιγάκι.
Να προσπαθήσω να αναλύσω, κάθε πιθανή διάσταση, της σκοπιμότητας μιας τέτοιας δήλωσης, όσο ‘’περίεργη’’ και αν μου φαίνεται. Να μην δεχθώ κατευθείαν, την πρώτη και ξεκάθαρη απάντηση, που μου έρχεται στο μυαλό, αλλά να ‘’καταλάβω πως στην Πολιτική δεν μπορείς να λες πάντα αυτό που σκέφτεσαι’’.
Μια καλοπροαίρετη σκέψη, θα ήταν πως η σκοπιμότητα αυτής της επιλογής, οφείλεται στην διάθεση του ΛΑΟΣ, να κερδίσει ορισμένους δυσαρεστημένους ‘’πελάτες-ψηφοφόρους’’, της καταρρέουσας ΝΔ.
Μια και η κόντρα Dora-Σαμαρά, δείχνει να οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις, ίσως θα ήταν ευκαιρία για το ΛΑΟΣ, να ανοίξει τις πόρτες του, για να μπούνε μέσα, όσοι δυσαρεστημένοι με αυτές τις εξελίξεις ψηφοφόροι της ΝΔ, θελήσουν να βρούνε ένα ‘’αδελφικό φορέα’’.
Είναι μια πιθανή εξήγηση των δηλώσεων του Καρατζαφέρη περί ‘’εθνικού κεφαλαίου της Doras’’. Από ότι δείχνει η ιστορία, η Dora το πήρε πολύ βαριά το χαστούκι που έλαβε αυτή και η οικογένειά της στις πρόσφατες αρχηγικές εκλογές της ΝΔ, και μάλλον έχει καταλάβει πως αν θέλει να συνεχίσει να ηγείται της πολιτικής ζωής, θα πρέπει να βρει έναν νέο ρόλο, που θα την βγάλει από το περιθώριο που της ετοιμάζουν ψηφοφόροι της ΝΔ και νέα ηγεσία.
Η δε διαγραφή του ονόματος ‘’Καραμανλή’’, από το πολιτικό χάρτη του κόμματος της ΝΔ, και η απαξία που φέρνει πλέον αυτό το όνομα στους ίδιους τους Νεοδημοκράτες, όνομα που συνδέεται ρητά με την ΝΔ, δείχνει ίσως και το κλείσιμο του κύκλου, αυτού του κομματικού φορέα. Ο Κωστάκης, κατάφερε σε 5 χρόνια, να γκρεμίσει ότι με κόπο έχτιζε ο θείος του, εδώ και 40 χρόνια.
Και αν σκεφτείς, πως αυτή τη στιγμή, στην ηγεσία της ΝΔ, βρίσκονται δύο πρώην ‘’αποστάτες’’ αλλά και μια κόρη του πλέον διαπλεκόμενου και διεφθαρμένου πολιτικού που γέννησε η παράταξη της ΝΔ, είναι εύκολο να αποδεχθείς πως η ΝΔ, αργοπεθαίνει νοχαλικά, περιμένοντας το θάνατό της.
Και σε ένα καράβι που βουλιάζει, πρώτα φεύγουν τα ποντίκια και οι αρουραίοι (κρατήστε το αυτό, για το θέμα του περιμαζέματος)
Φυσιολογικά λοιπόν, θα έλεγε μια καλοπροαίρετη σκέψη, το ΛΑΟΣ, βλέποντας τις παραπάνω εξελίξεις, και προβλέποντας την κατάληξη αυτών των προβλημάτων, ευελπιστεί να κερδίσει μερικούς ή πολλούς εκ των ψηφοφόρων που αηδιασμένοι, ενδέχεται να γυρίσουν την πλάτη και στην Dora και στον Σαμαρά.
Αυτό βέβαια, θα σήμαινε, πως ως πολιτικό κόμμα, είσαι σαν έναν τεμπέλη και ανίκανο ψαρά, που αντί να προσπαθεί να ψαρέψει ψάρια, παραμονεύει μπας και σκοντάψει κάποιος άλλος ψαράς, και του πέσει κάνα ψάρι από το δικό του δίχτυ. Είναι ένας ξεκούραστος τρόπος δε, αλλά δεν πιάνει κάθε φορά…
Και….αν το σκεφτείς, εγώ προτιμώ να φάω ψάρι που ψαρεύτηκε από τη θάλασσα, όχι που μαζεύτηκε από το δρόμο. Για πολλούς λόγους.
Οπότε, αν η σκοπιμότητα της επιλογής αυτής του ΛΑΟΣ (όλοι δέχονται και επικροτούν το προσωποκεντρισμό του κόμματος, άρα κάθε κίνηση του προέδρου, απαντά σε όλο το κόμμα) έχει να κάνει με κάτι τέτοιο, τότε μάλλον θα πρέπει να ξανακοιτάξει λιγάκι το Καταστατικό του, και να επανεκτιμήσει τους λόγος δημιουργίας του (θα επανέλθω σε αυτό).
Αν δεν ισχύει το παραπάνω σενάριο, και επειδή δεν δέχομαι πως ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, είναι τόσο κουτός, που πραγματικά θεωρεί την Dora ‘’Κεφάλαιο για την Ελλάδα’’, τότε μάλλον θα ισχύει κάτι άλλο.
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, βλέποντας πως είναι ευκαιρία να εξωθήσει λίγο τις έκρυθμες καταστάσεις που συμβαίνουν στην ΝΔ, προσπαθεί να ‘’ανάψει φυτίλι’’, σπέρνοντας την διχόνοια.
Όπως πρόσφατα, στις αρχηγικές εκλογές, τέθηκε υπέρ της Doras και κατά του Σαμαρά, βοηθώντας έτσι ύπουλα την νίκη του δεύτερου, μιας και οι ελαφρόμυαλοι ψηφοφόροι της ΝΔ, συνδύασαν την στήριξη Καρατζαφέρη στη Dora, ως στήριξη προς τον ‘’αδύνατο’’ κρίκο, έτσι και τώρα, ο Καρατζαφέρης, στηρίζει τη Dora, απλά για να εξωθήσει τις καταστάσεις προς την διαγραφή της.
Αυτό, από μόνο του, δεν είναι κακή ιδέα. Αν σκεφτεί κάποιος πόσο κακό έχει κάνει η πολιτική δράση της Doras, και του υπόλοιπου Μητσοτακέϊκου, στη χώρα, ίσως θα καταλήξει στο συμπέρασμα, πως οφείλουμε όλοι οι Έλληνες, να βάλουμε ένα χεράκι για να ξαποστείλουμε μια ώρα αρχύτερα από την πολιτική μας ζωή, αυτά τα παράσιτα.
Σε αυτό το σενάριο, ίσως να έδινες και κάποια ελαφρυντικά στις δηλώσεις του Καρατζαφέρη.
Το πόσο δε αυτό το σενάριο, πλησιάζει την πραγματικότητα, είναι άλλο θέμα.
Βλέπεις, η ιστορία είναι πρόσφατη. Μόλις πριν από λίγα χρόνια, βλέπαμε ένα ΛΑΟΣ να ζητάει απεγνωσμένα να στηρίξει σε κάθε ευκαιρία την καταστρεπτική κυβέρνηση Καραμανλή. Μόλις πριν από ολίγα χρόνια, ακούγαμε τα περί πολυκατοικιών και συγκατοίκων. Μόλις πριν λίγο καιρό, βλέπαμε σε κάθε δύσκολη στιγμή, το ΛΑΟΣ, να βρίσκεται εκεί, να δώσει μια χείρα βοηθείας.
Και μιλάμε για μια κυβέρνηση, όπου η Dora είχε το Υπουργείο Εξωτερικών. Ένα εκ των τεσσάρων κυριότερων υπουργείων των ελληνικών κυβερνήσεων.
Και βεβαίως, θα θυμηθεί κάποιος εύκολα, πως τότε, η αυστηρή κριτική του ΛΑΟΣ, ήταν κυρίως κατά της Doras. Κυρίως σε ότι αφορά τα Εθνικά Θέματα (Τουρκία, Σκόπια, σχέσεις με υπερδυνάμεις) το ΛΑΟΣ, τα ‘’έχωσε’’ πολλές φορές στην Dora. Αλλά, συνέχιζε να στηρίζει μια κυβέρνηση η οποία εμπιστευόταν αυτό το κρίσιμο υπουργείο στα χέρια της.
Οξύμωρο….
Ένα τρίτο σενάριο, το πλέον διαδεδομένο στις αναλύσεις ανθρώπων που δεν ψηφίζουν ΛΑΟΣ, είναι πως ακόμη μια φορά, ο Καρατζαφέρης δείχνει ξεκάθαρα τον διακαή του πόθο, να επιστρέψει στο ‘’πραγματικό του σπίτι’’.
Αυτοβούλως και χωρίς κανείς να τον ρωτήσει, αυτοπροσδιορίζεται ως στέλεχος της ΝΔ, και συμμετέχει σε ένα θέμα, καθ’ όλα εσωκομματικό της. Είναι δε τέτοιος ο πόθος του, για να επιστρέψει όχι ως μετανοιωμένος, αλλά ως νικητής, στο κόμμα που υπηρέτησε πιστά (ο χρόνος ενδεικτικός) για τόσα χρόνια, που κάνει το λάθος να το κάνει άγαρμπα.
Τι τον νοιάζει άραγε τον Καρατζαφέρη (δηλαδή το ΛΑΟΣ) τι θα γίνει στην κόντρα Σαμαρά-Dora;;;
Τι ενδιαφέρει άραγε τον Έλληνα ψηφοφόρο του ΛΑΟΣ, ποια είναι η θέση του κόμματος, στα εσωτερικά της ΝΔ;;
Θεωρεί μήπως κάποιος, πως οι ψηφοφόροι του ΛΑΟΣ, είναι ‘’δανεικοί’’, και προσπαθεί να τους κρατήσει, δείχνοντάς τους, πως ‘’αλλού είναι άσχημα’’;;;
Ή είναι τόση η αγωνία για το μέλλον της ΝΔ, που οφείλει κάθε πολιτικός να συνεισφέρει στην αρμονική ‘’κατάπαυση του πυρός’’ στο εσωτερικό της;
Θυμάμαι πρόσφατα, στις αρχηγικές εκλογές της ΝΔ, στέλεχος του ΛΑΟΣ, να μου λέει πως ‘’μακάρι να κερδίσει η Dora, για να διαλυθεί η ΝΔ’’. Και στην ερώτησή μου ‘’ρε, μπας και αν κερδίσει η Dora, πριν διαλυθεί η ΝΔ, διαλυθεί η χώρα;’’, να μένει αμίλητος και με βλέμμα απλανές…
Οι καλοθελητές του ΛΑΟΣ, θα πρέπει να σκεφτούν τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά και σε πιο χρονικό σημείο συμβαίνει.
Την στιγμή, που όλη η χώρα, ζει και κινείται στους ρυθμούς της οικονομικής πίεσης, πλαστής ή όχι άλλο θέμα, η ΝΔ αποφασίζει να λύσει τα ενδοοικογενειακά της.
Και αντί ένα κόμμα, που ,όπως το ίδιο διατυμπανίζει ‘’αυτή την δύσκολη στιγμή, δεν κοιτάζει κομματικά, αλλά εθνικά’’, να αφήσει στην άκρη την ΝΔ, να ασχοληθεί μονάχη της με τα ενδοοικογενειακά της, μιας και , όπως φαίνεται, τα θεωρεί πρωτεύονται από το εθνικό θέμα του οικονομικού προβλήματος της χώρας, αυτό αποφασίζει να εμπλακεί, στα εσωτερικά ενός κόμματος, το οποίο, από όποια πλευρά και αν το δεις, είναι αντίπαλός του, σε αυτή την ‘’εθνική συνστράτευση ‘’.
Από όποια πλευρά και αν το δεις.
Από το ότι, η ΝΔ είναι εκ των δύο κύριων υπαιτίων, της σημερινής θέσης της χώρας;
Από το ότι, η ΝΔ, μόλις πριν 1 χρόνο, βρισκόταν στο τιμόνι αυτής της χώρα που βουλιάζει;
Ή από ότι αυτή την δύσκολη στιγμή, η ΝΔ αποφασίζει να ασχοληθεί με τα εσωτερικά της;
Από όποια πλευρά και αν το δεις, η ΝΔ αυτή τη στιγμή, είναι αντίπαλος της εθνικής προσπάθειας που κάνουμε οι Έλληνες, να κατανοήσουμε και να αντιδράσουμε σε ότι μας συμβαίνει.
Και ένα κόμμα, που βροντοφωνάζει πως ‘’σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, είναι μεγαλύτερη η ανάγκη για συλλογική και ομαδική προσπάθεια’’, οφείλει, τέτοιους φορείς, που μακριά από ‘’ομαδικότητες’’ ή ‘’συλλογικές προσπάθειες’’, αποφασίζουν να ασχοληθούν όχι με τη χώρα, αλλά με τον εαυτό τους, να τους βάλει στο περιθώριο.
Η ΝΔ έκανε την επιλογή της. Η εσωστρέφειά της, κύριο χαρακτηριστικό των πρόσφατων κυβερνήσεών της, την οδηγεί σε μονοπάτια χωρίς επιστροφή. Η χώρα βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη καμπή της σύγχρονης ιστορίας της, και αυτή δείχνει να μην μπορεί να αναλάβει, ούτε έστω πλασματικά, έναν ηγετικό ρόλο, ακόμη και ως αντιπολίτευση.
Η Ιστορία, δείχνει να ξεπερνάει την ΝΔ. Και αυτό, από ότι φαίνεται, είναι επιλογή της.
Το ΛΑΟΣ, τι ακριβώς θέλει να κερδίσει από αυτό;;
Τις πενιχρές ψήφους, που σαν μακαρόνια, θα πέφτουν εδώ και εκεί, καθώς τινάζουμε δυνατά του σουρωτήρι;;; Αυτός είναι στόχος;;; Στόχος πολιτικού φορέα που σπεύδει να δηλώνει σε κάθε ευκαιρία πως αγωνίζεται για το καλό της χώρας;;;
Ή ‘’στο όνομα της δεξιάς παράταξης’’, σπεύδει να δώσει χέρι βοηθείας στο ‘’ξαδελφάκι’’ που δείχνει να παραπατάει;;;
Άραγε, μετά από τόσες κυβερνήσεις της ΝΔ, μετά από τόσες αξιωματικές αντιπολιτεύσεις της ΝΔ, ακόμη θεωρεί κάποιος στο ΛΑΟΣ, πως μπορεί κάποτε η ΝΔ να αναλάβει ηγετικό ρόλο προς το συμφέρον της χώρας;;;
Άραγε υπάρχει έστω ένας στο ΛΑΟΣ, που να εξακολουθεί να πιστεύει κάτι τέτοιο;;;
Δυσκολεύομαι να εντοπίσω κάποιον της ΝΔ που να πιστεύει κάτι τέτοιο, μετά τα πρόσφατα γεγονότα. Άρα θεωρώ πιο δύσκολο, το να το πιστεύει κάποιος ψηφοφόρος του ΛΑΟΣ.
Τι πραγματικά μπορεί να θέλει το ΛΑΟΣ;;;
Υποσχέθηκα παραπάνω να μιλήσω για το πώς πρέπει να κρίνουμε, όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι, πράξεις και τακτικές που στόχο έχουν το περιμάζεμα δυσαρεστημένων ψηφοφόρων, από άλλα κόμματα.
Είναι ένδειξη, κενών επιχειρημάτων, κενών οραμάτων, για κάθε φορέα που επιλέγει τέτοιες πρακτικές.
Και για όσους δεν κατάλαβαν, τη παρομοίωση με τον τεμπέλη ψαρά, θα πω το εξής.
Ο σκλάβος ο υποταγμένος, στέκει αμέτοχος και αδρανής, δίπλα από το δυνάστη του, και περιμένει πότε θα πέσει κάνα ψίχουλο από το γεύμα του, για να πέσει στα τέσσερα και να το φάει.
Ο σκλάβος ο υπερήφανος, περιμένει συνεχώς την κατάλληλη στιγμή, που θα βρει τον δεσμώτη του σε δύσκολη θέση, ώστε να τον ρίξει και να του πάρει το φαγητό, μαζί με την ελευθερία του.
Αν, σε ένα κόμμα που ,ομολογουμένως, η ύπαρξή του, βλάπτει το μέλλον της χώρας, ένας άλλος κομματικός φορέας, βλέπει ως ευκαιρία τις εσωτερικές του διαμάχες, για να αντλήσει καμιά ψήφο παραπάνω, τότε, μάλλον θα σημαίνει πως ιδεολογικώς δεν μπορεί να το κάνει.
Αν ,συγκεκριμένα, το ΛΑΟΣ, θέλει να εκμεταλλευτεί την σημερινή κατάσταση της ΝΔ, για μερικές ψήφους, τότε ίσως και να μην τις αξίζει ιδεολογικά. Που σημαίνει πως μπορεί να τις πάρει σήμερα, αλλά ενδέχεται να τις χάσει αύριο.
Και δυστυχώς, όπως λέει και ο Καρατζαφέρης, η στιγμή είναι κρίσιμη για τη χώρα. Οι ‘’επιθέσεις’’ που δεχόμαστε είναι πολλαπλές και σε πολλά επίπεδα.
Μια αποπροσανατολιστική ενασχόληση με πράγματα άσκοπα και άνευ ουσίας, ίσως να κάνουν πολύ μεγαλύτερο κακό στη χώρα, από ότι μερικές ψήφοι παραπάνω.
Είχα την εντύπωση πως το ΛΑΟΣ, είχε ως κίνητρο της δημιουργίας του, την εκπροσώπηση μιας φωνής, που δεν υπήρχε έως τότε στη Βουλή. Πείτε την όπως θέλετε. Πατριωτική, Φασιστική, Ακραία. Το θέμα είναι πως η φωνή που υπάρχει σήμερα στη Βουλή, δεν υπήρχε πριν το ΛΑΟΣ. Αυτή την ανάγκη, θεώρησα ως αιτία της κομματικής σύστασης του ΛΑΟΣ.
Τέτοιες όμως πρακτικές, δεν οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα. Τέτοιες ενέργειες απέχουν πολύ από κάτι τέτοιο.
Τέτοιες ενέργειες, δείχνουν πως ίσως τελικά, οι λόγοι σύστασης αυτού του κομματικού φορέα να ήταν άλλοι. Πιο ‘’προσωποκεντρικοί’’. Πιο εγωιστικοί.
Και αυτό, ίσως να είναι κατά πολύ χειρότερο, από όποιο όραμα ‘’εξουσίας’’ ή ‘’διακυβέρνησης’’.
Το Νεοκλή Σαρρή, τον γνωρίζουμε όλοι. Άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί του, οφείλει να ακούει το λόγο του.
Δεν με ενδιαφέρει πόσοι θεωρούν πως όσα λέει ο Σαρρής, ισχύουν ή όχι.
Με ενδιαφέρει όμως πολύ, πως γίνεται να μην είδε κανείς εκεί κάτω στο κόμμα του ΛΑΟΣ, τι συνέπειες και τι κόστος θα είχε αυτή η βεβιασμένη σπουδή του προέδρου του, να χαρακτηρίσει ως ‘’εθνικά κεφάλαια’’, πολιτικούς που καταλήστεψαν το κράτος την τελευταία 20ετία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου