Όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές, σε αυτό το blog, η μεγαλύτερη απάτη στην σημερινή Δημοκρατία, είναι αυτό που όλοι ονομάζουν ‘’κομματική γραμμή’’.
Η Κομματική Γραμμή, κάθε κόμματος, με απλά λόγια, είναι μια γραμμή πολιτικής άποψης, την οποία όλοι όσοι ανήκουν σε εκάστοτε κόμμα, οφείλουν να τηρούν, να υπερασπίζονται και να αναγνωρίζουν.
Αυτή η ‘’κομματική γραμμή’’, λειτουργεί ως τροχοπέδη στην Προσωπική Άποψη. Λειτουργεί ως πολτοποιητής της προσωπικότητας του εκάστοτε πολιτικού, βουλευτή και υπουργού, μιας και τον αναγκάζει να υποστηρίξει απόψεις, με τις οποίες, πιθανόν, ο ίδιος να διαφωνεί καθέτως.
Αυτή η κομματική γραμμή, έχει γίνει πολλές φορές επίκεντρο της επικαιρότητας, όταν πληροφορούμαστε για κάποιον πολιτευτή που διαφωνεί ανοιχτά με τις θέσεις του κόμματός του.
Παραδείγματα πολιτευτών που οδηγήθηκαν στην καθαίρεση ή ακόμη και στην διαγραφή τους από κόμματα, επειδή δεν ‘’ακολούθησαν την κομματική γραμμή’’, είναι πολλά και πλείστα.
Θεωρώ, πως αυτή η πρακτική είναι αντιδημοκρατική. Δεν μπορεί κάποιος να αναγκάζεται να δεχθεί μια άποψη, με την οποία διαφωνεί, επειδή το ‘’λέει το κόμμα’’.
Η Δημοκρατία, ως ο καλύτερος πολιτικός θεσμός, έχει προσπαθήσει και έχει βρει έναν μηχανισμό, με τον οποίο, να δίνει τη δυνατότητα σε κάποιους πολιτευτές, να ‘’ξεφεύγουν’’ από την κομματική γραμμή, όταν αυτοί θεωρούν σκόπιμο.
Ο μηχανισμός αυτός είναι οι ‘’μη ονομαστικές ψηφοφορίες’’.
Σε μια εκλογική διαδικασία, τα μέλη μπορούν να ψηφίσουν μη ονομαστικά, με αποτέλεσμα να νιώθουν την ασφάλεια της ανωνυμίας και να μπορούν να εκφέρουν άφοβα την διαφωνία τους με την εκάστοτε ‘’κομματική γραμμή’’ που ίσως , αναγκαστικά, θα επιβάλλεται να ακολουθήσουν.
Το πολιτικό Σύστημα, από την άλλη, το οποίο, θέλει να τερματίσει και να εξαλείψει κάθε περίπτωση ανάδειξης των εσωκομματικών διαφωνιών, έχει και αυτό με τη σειρά του αναδείξει έναν άλλον μηχανισμό, με τον οποίο αναιρεί την δυνατότητα διαφωνίας κάποιου με την κομματική του γραμμή. Ο μηχανισμός αυτός, είναι η ‘’ονομαστική ψηφοφορία’’.
Όταν λοιπόν, κάποιο κόμμα, θεωρεί πως σε μια ψηφοφορία, υπάρχει ο κίνδυνος πολλά εκ των στελεχών του, να σπάσουν την κομματική γραμμή και να εκφράσουν τις δικές τους απόψεις, τότε αυτό το κόμμα κάνει ‘’ονομαστική ψηφοφορία’’.
Εκεί, οφείλει ο καθένας, να ψηφίσει Ονομαστικά και είτε να αποδεχθεί την άποψη της κομματικής γραμμής, είτε να υπερασπιστεί το δικαίωμα στην διαφωνία και να οδηγηθεί, πιθανόν, στο περιθώριο.
Εχθές, 10 Μαρτίου του 2010, έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία επί της αρχής του, το νομοσχέδιο για την Ιθαγένεια, που φέρνει το ΠΑΣΟΚ. Υπέρ του Νομοσχεδίου, ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, κατά ΝΔ και ΛΑΟΣ, ενώ παρών ψήφισαν οι του ΚΚΕ.
Το δεδομένο, μιας τέτοιας υπόθεσης, που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία, είναι πως η ψηφοφορία ήταν Ονομαστική.
Πως θα μπορούσε κάποιο κόμμα να ρισκάρει σε μια τόσο σημαντική ψηφοφορία, για τα συμφέροντά του, πιθανές διαρροές από τυχών στελέχη του που θα διαφωνούν με την κομματική γραμμή στο συγκεκριμένο θέμα;;
Το περίεργο τώρα, είναι πως την Ονομαστική Ψηφοφορία την ζήτησε το ΛΑΟΣ.
http://www.google.com/hostednews/epa/article/ALeqM5iGeVUH0KNyzDvurQMs4m6AT8qIlQ
Γιατί περίεργο;
Ας τα δούμε λίγο αναλυτικά.
Στο συγκεκριμένο θέμα, οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ είναι ξεκάθαρες. Το ΠΑΣΟΚ πρότεινε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, οπότε αυτό το υπερασπίζετε με νύχια και με δόντια, έναντι των διαθέσεων και πεποιθήσεων του ελληνικού λαού.
Το ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, τίθεται χρόνια υπέρ της νομιμοποίησης των λαθρομεταναστών και της καταβολής Ιθαγένειας και δικαίωμα ψήφου στους λαθρομετανάστες.
Η ΝΔ, τίθεται κατά, αλλά βέβαια, δεν το κάνει λόγο πολιτικής άποψης, αλλά λόγω της θέσης της ως αντιπολίτευση.
Αν ήταν η ΝΔ κυβέρνηση, θα ήταν Υπέρ, τώρα που είναι κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, αυτοί θα πρέπει να είναι απέναντί τους.
Το ΚΚΕ, είναι υπέρ αλλά και κατά, διότι πρέπει να φύγουμε από την Ε.Ε., πρέπει να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αφγανιστάν, πρέπει να σωθεί η χελώνα καρέτα-καρέτα...
Το ΛΑΟΣ, από την πρώτη στιγμή, ανακοίνωσε δημόσια την διαφωνία του για αυτό το Νομοσχέδιο. Μίλησε για αλλοίωση εκλογικού σώματος, για παράνομη εισαγωγή μεταναστών, άρα και παράνομη νομιμοποίηση, έως και για αντισυνταγματικότητα μίλησε. Άρχισε να μαζεύει υπογραφές για την τέλεση Δημοψηφίσματος, μιας και όπως υποστήριζε το ίδιο ‘’ο Ελληνικός λαός, δεν θέλει αυτό το Νομοσχέδιο’’.
Έκανε αγώνες, έκανε πορείες, οργάνωσε ομιλίες, βγήκε στους δρόμους να μαζέψει υπογραφές, και άλλα πολλά.
Με προβληματισμό λοιπόν είδα εχθές, το ΛΑΟΣ να ζητάει Ονομαστική Ψηφοφορία.
Τι να φοβήθηκε άραγε το ΛΑΟΣ;
Μήπως κάποιος εκ των βουλευτών του, αλλάξει γνώμη και δεν ακολουθήσει την κομματική γραμμή (Κατά);
Δεν νομίζω;
Άρα, γιατί να ονομάσει Ονομαστική Ψηφοφορία το ΛΑΟΣ;;
Θα το καταλάβαινα αν το ζητούσε πχ το ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα που φέρνει προς ψήφιση ένα Νομοσχέδιο, με το οποίο ο ελληνικός λαός διαφωνεί, φοβούμενο τυχών διαρροές κάποιων εκ των βουλευτών του, που θα ήθελαν να εκφράσουν όχι την κομματική γραμμή αλλά την προσωπική τους άποψη.
Θα το καταλάβαινα, ακόμη και αν το ζητούσε η ΝΔ, σε περίπτωση που κάποιος εκ των στελεχών του (ονόματα δεν λέμε) θα ήθελε να δείξει στο νέο πρόεδρο της ΝΔ, πως υπάρχει ακόμη ισχυρή αντιπολίτευση μέσα στο κόμμα του.
Αλλά, το ΛΑΟΣ, δεν μπορώ να βρω λόγο που να απαιτήσει Ονομαστική Ψηφοφορία.
Τι έκανε λοιπόν με μια κουβέντα, το ΛΑΟΣ, ζητώντας Ονομαστική Ψηφοφορία;
Εξάλειψε κάθε πιθανότητα διαρροής από το ΠΑΣΟΚ.
Διευκόλυνε το ΠΑΣΟΚ στο να ελέγξει τους βουλευτές του, χωρίς το ίδιο να δείξει προς τα έξω, πως φοβάται για τυχών διαρροές.
Αυτό έκανε το ΛΑΟΣ.
Τίποτα άλλο.
Και απέδειξε ακόμη μια φορά, πως όλα τα καραγκιοζιλίκια των υπογραφών και των διαδηλώσεων, ήταν μόνα για το θεαθήναι. Το δεκανίκι του Συστήματος, κατάντησε το ΛΑΟΣ.
Η Κομματική Γραμμή, κάθε κόμματος, με απλά λόγια, είναι μια γραμμή πολιτικής άποψης, την οποία όλοι όσοι ανήκουν σε εκάστοτε κόμμα, οφείλουν να τηρούν, να υπερασπίζονται και να αναγνωρίζουν.
Αυτή η ‘’κομματική γραμμή’’, λειτουργεί ως τροχοπέδη στην Προσωπική Άποψη. Λειτουργεί ως πολτοποιητής της προσωπικότητας του εκάστοτε πολιτικού, βουλευτή και υπουργού, μιας και τον αναγκάζει να υποστηρίξει απόψεις, με τις οποίες, πιθανόν, ο ίδιος να διαφωνεί καθέτως.
Αυτή η κομματική γραμμή, έχει γίνει πολλές φορές επίκεντρο της επικαιρότητας, όταν πληροφορούμαστε για κάποιον πολιτευτή που διαφωνεί ανοιχτά με τις θέσεις του κόμματός του.
Παραδείγματα πολιτευτών που οδηγήθηκαν στην καθαίρεση ή ακόμη και στην διαγραφή τους από κόμματα, επειδή δεν ‘’ακολούθησαν την κομματική γραμμή’’, είναι πολλά και πλείστα.
Θεωρώ, πως αυτή η πρακτική είναι αντιδημοκρατική. Δεν μπορεί κάποιος να αναγκάζεται να δεχθεί μια άποψη, με την οποία διαφωνεί, επειδή το ‘’λέει το κόμμα’’.
Η Δημοκρατία, ως ο καλύτερος πολιτικός θεσμός, έχει προσπαθήσει και έχει βρει έναν μηχανισμό, με τον οποίο, να δίνει τη δυνατότητα σε κάποιους πολιτευτές, να ‘’ξεφεύγουν’’ από την κομματική γραμμή, όταν αυτοί θεωρούν σκόπιμο.
Ο μηχανισμός αυτός είναι οι ‘’μη ονομαστικές ψηφοφορίες’’.
Σε μια εκλογική διαδικασία, τα μέλη μπορούν να ψηφίσουν μη ονομαστικά, με αποτέλεσμα να νιώθουν την ασφάλεια της ανωνυμίας και να μπορούν να εκφέρουν άφοβα την διαφωνία τους με την εκάστοτε ‘’κομματική γραμμή’’ που ίσως , αναγκαστικά, θα επιβάλλεται να ακολουθήσουν.
Το πολιτικό Σύστημα, από την άλλη, το οποίο, θέλει να τερματίσει και να εξαλείψει κάθε περίπτωση ανάδειξης των εσωκομματικών διαφωνιών, έχει και αυτό με τη σειρά του αναδείξει έναν άλλον μηχανισμό, με τον οποίο αναιρεί την δυνατότητα διαφωνίας κάποιου με την κομματική του γραμμή. Ο μηχανισμός αυτός, είναι η ‘’ονομαστική ψηφοφορία’’.
Όταν λοιπόν, κάποιο κόμμα, θεωρεί πως σε μια ψηφοφορία, υπάρχει ο κίνδυνος πολλά εκ των στελεχών του, να σπάσουν την κομματική γραμμή και να εκφράσουν τις δικές τους απόψεις, τότε αυτό το κόμμα κάνει ‘’ονομαστική ψηφοφορία’’.
Εκεί, οφείλει ο καθένας, να ψηφίσει Ονομαστικά και είτε να αποδεχθεί την άποψη της κομματικής γραμμής, είτε να υπερασπιστεί το δικαίωμα στην διαφωνία και να οδηγηθεί, πιθανόν, στο περιθώριο.
Εχθές, 10 Μαρτίου του 2010, έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία επί της αρχής του, το νομοσχέδιο για την Ιθαγένεια, που φέρνει το ΠΑΣΟΚ. Υπέρ του Νομοσχεδίου, ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, κατά ΝΔ και ΛΑΟΣ, ενώ παρών ψήφισαν οι του ΚΚΕ.
Το δεδομένο, μιας τέτοιας υπόθεσης, που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία, είναι πως η ψηφοφορία ήταν Ονομαστική.
Πως θα μπορούσε κάποιο κόμμα να ρισκάρει σε μια τόσο σημαντική ψηφοφορία, για τα συμφέροντά του, πιθανές διαρροές από τυχών στελέχη του που θα διαφωνούν με την κομματική γραμμή στο συγκεκριμένο θέμα;;
Το περίεργο τώρα, είναι πως την Ονομαστική Ψηφοφορία την ζήτησε το ΛΑΟΣ.
http://www.google.com/hostednews/epa/article/ALeqM5iGeVUH0KNyzDvurQMs4m6AT8qIlQ
Γιατί περίεργο;
Ας τα δούμε λίγο αναλυτικά.
Στο συγκεκριμένο θέμα, οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ είναι ξεκάθαρες. Το ΠΑΣΟΚ πρότεινε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, οπότε αυτό το υπερασπίζετε με νύχια και με δόντια, έναντι των διαθέσεων και πεποιθήσεων του ελληνικού λαού.
Το ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, τίθεται χρόνια υπέρ της νομιμοποίησης των λαθρομεταναστών και της καταβολής Ιθαγένειας και δικαίωμα ψήφου στους λαθρομετανάστες.
Η ΝΔ, τίθεται κατά, αλλά βέβαια, δεν το κάνει λόγο πολιτικής άποψης, αλλά λόγω της θέσης της ως αντιπολίτευση.
Αν ήταν η ΝΔ κυβέρνηση, θα ήταν Υπέρ, τώρα που είναι κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, αυτοί θα πρέπει να είναι απέναντί τους.
Το ΚΚΕ, είναι υπέρ αλλά και κατά, διότι πρέπει να φύγουμε από την Ε.Ε., πρέπει να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αφγανιστάν, πρέπει να σωθεί η χελώνα καρέτα-καρέτα...
Το ΛΑΟΣ, από την πρώτη στιγμή, ανακοίνωσε δημόσια την διαφωνία του για αυτό το Νομοσχέδιο. Μίλησε για αλλοίωση εκλογικού σώματος, για παράνομη εισαγωγή μεταναστών, άρα και παράνομη νομιμοποίηση, έως και για αντισυνταγματικότητα μίλησε. Άρχισε να μαζεύει υπογραφές για την τέλεση Δημοψηφίσματος, μιας και όπως υποστήριζε το ίδιο ‘’ο Ελληνικός λαός, δεν θέλει αυτό το Νομοσχέδιο’’.
Έκανε αγώνες, έκανε πορείες, οργάνωσε ομιλίες, βγήκε στους δρόμους να μαζέψει υπογραφές, και άλλα πολλά.
Με προβληματισμό λοιπόν είδα εχθές, το ΛΑΟΣ να ζητάει Ονομαστική Ψηφοφορία.
Τι να φοβήθηκε άραγε το ΛΑΟΣ;
Μήπως κάποιος εκ των βουλευτών του, αλλάξει γνώμη και δεν ακολουθήσει την κομματική γραμμή (Κατά);
Δεν νομίζω;
Άρα, γιατί να ονομάσει Ονομαστική Ψηφοφορία το ΛΑΟΣ;;
Θα το καταλάβαινα αν το ζητούσε πχ το ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα που φέρνει προς ψήφιση ένα Νομοσχέδιο, με το οποίο ο ελληνικός λαός διαφωνεί, φοβούμενο τυχών διαρροές κάποιων εκ των βουλευτών του, που θα ήθελαν να εκφράσουν όχι την κομματική γραμμή αλλά την προσωπική τους άποψη.
Θα το καταλάβαινα, ακόμη και αν το ζητούσε η ΝΔ, σε περίπτωση που κάποιος εκ των στελεχών του (ονόματα δεν λέμε) θα ήθελε να δείξει στο νέο πρόεδρο της ΝΔ, πως υπάρχει ακόμη ισχυρή αντιπολίτευση μέσα στο κόμμα του.
Αλλά, το ΛΑΟΣ, δεν μπορώ να βρω λόγο που να απαιτήσει Ονομαστική Ψηφοφορία.
Τι έκανε λοιπόν με μια κουβέντα, το ΛΑΟΣ, ζητώντας Ονομαστική Ψηφοφορία;
Εξάλειψε κάθε πιθανότητα διαρροής από το ΠΑΣΟΚ.
Διευκόλυνε το ΠΑΣΟΚ στο να ελέγξει τους βουλευτές του, χωρίς το ίδιο να δείξει προς τα έξω, πως φοβάται για τυχών διαρροές.
Αυτό έκανε το ΛΑΟΣ.
Τίποτα άλλο.
Και απέδειξε ακόμη μια φορά, πως όλα τα καραγκιοζιλίκια των υπογραφών και των διαδηλώσεων, ήταν μόνα για το θεαθήναι. Το δεκανίκι του Συστήματος, κατάντησε το ΛΑΟΣ.
Και όλοι οι Πατριώτες, που κάποτε θεώρησαν το ΛΑΟΣ, το κόμμα εκείνο που θα αναδείξει τις Αξίες και τις Αρχές του Πατριωτισμού, νιώθουν με τρόμο μέσα τους, μια κραυγή να διαπερνάει τη συνείδησή τους:
Η Πόλις εάλω λοιπόν. Και αυτή τη φορά, εκ των έσω.
Η Πόλις εάλω λοιπόν. Και αυτή τη φορά, εκ των έσω.
Τι είδους επιχείρημα είναι τώρα αυτό; Σοβαρευτείτε λίγο, έλεος!!!! Ρωτάτε κάποιον που γνωρίζει από τις διαδικασίες πριν αναπτύξετε ολόκληρες πολιτικές θεωρίες πάνω σε μη υπάρχοντα θέματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα νομοσχέδια προβλέπονται δύο διαδικασίες ψήφισης.
1) Απλή ψηφοφορία, στην οποία δεν συμμετέχουν καν οι βουλευτές, αλλά ανακοινώνουν οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι τι ψηφίζει η κάθε κοινοβουλευτική ομάδα.
2) Ονομαστική ψηφοφορία, όπου καλείται κάθε βουλευτής να πάρει την ευθύνη της ψήφου του.
Μυστική ψηφοφορία προβλέπεται σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις όπως προτάσεις εξεταστικών επιτροπών για παραπομπή βουλευτών και κάποιες άλλες διαδικασίες. ΟΧΙ ΣΕ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ.
Εγώ Νομικός δεν είμαι, να γνωρίζω τις διατάξεις και το σύνταγμα, αλλά ρίξτε μια ματιά εδώ, και μετά εξηγήστε μου, τι ακριβώς υποστηρίζετε:
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Η ψηφοφορία μπορεί επίσης να είναι μυστική αν αυτό ζητηθεί από το ένα πέμπτο τουλάχιστον των βουλευτών που απαρτίζουν το Κοινοβούλιο. Η αίτηση πρέπει να υποβληθεί πριν από την έναρξη της ψηφοφορίας.
Εφόσον, πριν από την έναρξη της ψηφοφορίας, το ένα πέμπτο τουλάχιστον των βουλευτών που απαρτίζουν το Κοινοβούλιο ζητήσει τη διεξαγωγή μυστικής ψηφοφορίας, η ψηφοφορία πρέπει να διεξαχθεί μυστικά.
3. Αίτηση για μυστική ψηφοφορία έχει προτεραιότητα έναντι αίτησης για ψηφοφορία με ονομαστική κλήση.
4. Η διαλογή των ψήφων σε κάθε μυστική ψηφοφορία διενεργείται από δύο έως οκτώ ψηφολέκτες, που ορίζονται με κλήρο μεταξύ των βουλευτών, εκτός αν η ψηφοφορία διεξάγεται ηλεκτρονικά.
Σε ψηφοφορίες που διεξάγονται σύμφωνα με την παράγραφο 1, οι υποψήφιοι δεν μπορούν να είναι και ψηφολέκτες.
Τα ονόματα των βουλευτών που πήραν μέρος σε μυστική ψηφοφορία καταγράφονται στα Συνοπτικά Πρακτικά της συνεδρίασης κατά τη διάρκεια της οποίας έγινε η ψηφοφορία.