Αντιγράφω σκέψεις ενός προβληματισμένου ψηφοφόρου του ΛΑΟΣ.
....
Είδα εχθές, σε επανάληψη, την τελευταία εκπομπή του προέδρου του ΛΑΟΣ, κ. Καρατζαφέρη, στο κανάλι ΤΗΛΕΑΣΤΥ.
Ο προβληματισμός μου, είναι τεράστιος.
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, φάνηκε εντελώς αφερέγγυος. Όχι σε σχέση με κάτι που είχε πει πριν καιρό. Αφερέγγυος σε προτάσεις και σκέψεις, που έκανε μόλις λίγα λεπτά πριν.
Η εκπομπή, ξεκίνησε με έναν καταιγισμό θέσεων κατά του Καραμανλή. Προσπάθησε, ο κ. Καρατζαφέρης, να τονίσει την ανεπάρκεια του αρχηγού της ΝΔ, την ανικανότητά του να χειριστεί καταστάσεις και προβλήματα, αλλά κυρίως, τον κατηγόρησε για το ότι ανέδειξε το ΠΑΣΟΚ, ως εκκολαπτόμενο κόμμα εξουσίας στη χώρα.
Στην ουσία, για τον κ. Καρατζαφέρη, το μεγαλύτερο μειονέκτημα του Καραμανλή, είναι που κατάφερε και έκανε τον κ. Παπανδρέου να φαίνεται στα μάτια της κοινής γνώμης, ως ο φέρελπις ηγέτης που ‘’θα σώσει την Ελλάδα’’.
Δεν έχει και άδικο.
Το ότι το ΠΑΣΟΚ και ο Παπανδρέου, σήμερα, λαμβάνουν τις ευχές του συστήματος για να αναλάβουν την εξουσία, είναι σίγουρα ένα από τα λίγα ‘’έργα’’ της ΝΔ που από θεωρία έγιναν πράξη.
Αυτό, όμως, σαφώς και δηλώνει όχι απλά την ‘’ατυχία’’ ή την ΄΄ανικανότητα’’ ενός ανθρώπου, όπως ο Καραμανλής. Αυτό, δηλώνει και την ανικανότητα μιας ολόκληρης παράταξης.
Κακά τα ψέματα, ούτε έκλεψε ο Καραμανλής, ούτε έδωσε κανένα οικόπεδο στους παπάδες, ούτε ίδρυσε καμία off-shore εταιρία. Άλλοι τα έκανα αυτά. Άλλα στελέχη της παράταξης της ΝΔ. Ο Καραμανλής απλώς, φάνηκε ανακόλουθος στις προεκλογικές του αναγγελίες περί ‘’πάταξης της διαφθοράς’’.
Αυτό βέβαια, δεν είναι λιγότερο κακό από τα παραπάνω.
Δηλώνει ακριβώς αυτό που υποστηρίζει και ο Καρατζαφέρης.
Ο Καραμανλής είναι ανίκανος και ακατάλληλος να ηγηθεί της χώρας.
Έως εδώ καλά. Ο Καρατζαφέρης, απλά, υποστήριξε αυτό που όλοι οι Έλληνες, πέραν εκείνων των τυφλωμένων, που τους κρύβουν την όραση οι πλαστικές σημαίες των κομμάτων, έχουν διαπιστώσει.
Εν συνεχεία όμως, και ακόμη για μια φορά, ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, έβγαλε τον ‘’πόνο’’ του, το ‘’μαράζι’’ του, τον ‘’καημό’’ του.
Επανήλθε το γνωστό τροπάριο περί ‘’μεγάλης παράταξης’’, περί ‘’υπεράσπισης του μεγάλου αυτού χώρου, που και ο ίδιος τίμησε πριν χρόνια’’.
Είναι πράγματι προς προβληματισμό, το πόσο μεγάλο ‘’καημό’’ κρύβει ο λόγος του Καρατζαφέρη, όταν μιλάει για την ΝΔ.
Τον έχει πράγματι ενοχλήσει πάρα πολύ, που δεν ανήκει πλέον σε αυτήν.
Τον έχει ενοχλήσει τόσο πολύ, που αδυνατεί να δει ξεκάθαρα το πόσο διαφορετικός είναι ο χώρος που βρίσκεται τώρα, από το χώρο της ΝΔ.
Και συνεχίζει, λανθασμένα, να συνδέει τους δύο χώρους, αυθαίρετα, προσπαθώντας κυρίως, να φέρει, έστω και θεωρητικά, τον εαυτό του, πιο κοντά στην ΝΔ.
Άραγε, κ. Καρατζαφέρη, πόσο κοντά αισθάνεστε, και πόσο φιλικά αισθήματα τρέφετε, για μια παράταξη που έβγαλε έναν Ρουσόπουλο; Που έβγαλε έναν Βουλγαράκη. Που έβγαλε και προωθεί μια Dora και έναν Κυριάκο. Που υπερασπίστηκε έως το σημείο της απόλυτης ξεφτίλας κάποιον Παυλίδη. Που έγινε ρόμπα σε όλα τα κανάλια, για κάποιον Ζαχόπουλο, που η μόνη του ικανότητα ήταν πως ‘’μοίραζε εύκολα πτυχία Ιατρικής’’.
Πόσο φιλικά αισθήματα τρέφετε, κ. Καρατζαφέρη, για μια παράταξη, που άφησε να καεί η μισή Ελλάδα, στα βουνά (πυρκαγιές) και στις πόλεις (εξεγέρσεις); Που άφησε τα σύνορα ελεύθερα, να εισέρχονται στη χώρα, ανεξέλεγκτα άπειροι δύσμοιροι λάθρομετανάστες; Που έδωσε χείρα βοηθείας στους τραπεζίτες και στους εφοπλιστές, την ώρα που οι συντάξεις και οι μισθοί είναι οι κατώτεροι στην Ε.Ε.
Πόσο κοντά αισθάνεται ένας εθνικιστής, σε μια τέτοια παράταξη;;
Ο κ. Καρατζαφέρης, σίγουρα, αισθάνεται πολύ κοντά στη ΝΔ.
Ακόμη και εχθές, στην τελευταία του εκπομπή, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, όπου η μάχη για μια έδρα παραπάνω, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, ακόμη και τώρα, ο κ. Καρατζαφέρης, έχυσε ξανά δάκρυα για την ‘’κατάντια της ΝΔ’’.
Και ακόμη και εχθές, μετά από μια ώρα περίπου που ‘’τα έχωσε’’ στον Καραμανλή, κατηγορώντας τον για την πτώση της ΝΔ, ακόμη και εχθές, ανακοίνωσε πως επιθυμεί να τον βοηθήσει, να τον στηρίξει.
Ακόμη και εχθές, μετά από έναν καταιγισμό κατηγοριών στην πολιτική της ΝΔ, διατύπωσε την επιθυμία του, να βοηθήσει την ΝΔ να ξαναπάρει τα ‘’πάνω’’ της.
Οκ, ο κ. Καρατζαφέρης είναι και θα παραμείνει φανατικός Νεοδημακράτης.
Δεν αλλάζει τόσο εύκολα, ένας άνθρωπος, που έχει γαλουχηθεί μέσα ‘’στα χαρακώματα’’ της υποστήριξης της ΝΔ έναντι του ΠΑΣΟΚ.
Αλλά, τι σόι αρχηγός και ηγέτης είναι, αν δεν μπορεί να ξεπεράσει τα πάθη του;;
Ο χώρος ο οποίος αυτή την στιγμή ηγείται, ο κ. Καρατζαφέρης, ουδεμία σχέση είχε, έχει, και θα έχει και στο μέλλον (θα το αναλύσω πιο κάτω) με το χώρο της ΝΔ.
Άραγε, τι σχέση μπορεί να έχει ένας πατριώτης-εθνικιστής, με την παγκοσμιοποιημένη και αντι-εθνική νοοτροπία ενός κόμματος εξουσίας όπως η ΝΔ;;;
Πως μπορεί να συσχετιστεί μια πατριωτική-εθνικιστική οπτική της Οικονομίας, με την οικονομική οπτική των καρτέλ και των πολυεθνικών της ΝΔ;;;
Πως μπορεί να συσχετιστεί η πατριωτική-εθνικιστική αντίληψη περί Παιδείας και Κουλτούρας, με την ισοπεδωτική νοοτροπία της εξειδικευμένης και α-politic αντίληψης κομμάτων ‘’αμερικάνικου’’ τύπου όπως η ΝΔ;;;
Πως μπορεί να συσχετιστεί η πατριωτική-εθνικιστική ανάγκη για εξυπηρέτηση της εγχώριας κοινωνίας, οικονομικώς, πολιτικώς, πολιτιστικώς, συλλογικός, με την εξαθλιωμένη άποψη των κομμάτων τύπου ΝΔ, σε αυτό το επίπεδο;;;
Με μια απλή κουβέντα;
Πως μπορεί να συσχετιστεί η πατριωτική-εθνικιστική άποψη συμμετοχής στα κοινά του όρου Πολίτη, με την αντίστοιχη (και αντίθετη) άποψη της ΝΔ περί Υπηκόου;;;
Όλα αυτά, δεν τα βλέπει ο κ. Καρατζαφέρης;;;
Γιατί εξακολουθεί και συμπεριφέρεται, ως αρχηγός μιας παράταξης που θέλει εν αγωνία και κατά εξακολούθηση να εισχωρήσει ή να αφομοιώσει τους ψηφοφόρους της ΝΔ;
Γιατί συνεχίζει και εξισώνει τον Χώρο που βρίσκεται τώρα, με τον Χώρο της ΝΔ;
Ο Χώρος ο Πατριωτικός, υπήρχε πολύ πριν το ΛΑΟΣ. Απλά, έως το ΛΑΟΣ, και λόγω της έλλειψης εκπροσώπησης από κάποιον άλλο κομματικό φορέα, οι κατά τόπους Πατριώτες-Εθνικιστές, προσπαθούσαν να ενταχθούν σε άλλους κομματικούς φορείς, που, κατά το δοκούν, θεωρούνταν πλησιέστεροι στις Αξίες και στις Αρχές του καθένα ξεχωριστά.
Για αυτό το λόγο, και βλέπαμε και εξακολουθούμε να βλέπουμε, Πατριώτες(ιδεολογικά) να υπάρχουν σε πάρα πολλούς και διαφορετικούς μεταξύ τους, κομματικούς χώρους.
Ποιος δεν θυμάται πόσο πολύ είχε συσχετιστεί το παλιό, επί Ανδρέα Παπανδρέου, ΠΑΣΟΚ, με τον Πατριωτικό-Εθνικιστικό χώρο (''Πατριωτικό ΠΑΣΟΚ'');
Ποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί το πόσο πολύ εκφράζει αυτή τη στιγμή, κατά μέρη, τον Πατριωτισμό το ΚΚΕ, δηλώνοντας την εναντίωσή του στις επεκτατικές πολιτικές των ΗΠΑ;
Το πρόβλημα που υπήρξε, και υπάρχει ακόμη, είναι πως αυτοί οι κομματικοί φορείς, είναι κατά ανάγκη ''Πατριωτικοί''. Στην ουσία, εκμεταλλεύονται τον Πατριωτισμό, για να περάσουν ένα Λαϊκό προφίλ, για να κερδίσουν την εύνοια των υγιώς σκεπτόμενων πολιτών. Στην πραγματικότητα, οι κομματικοί αυτοί φορείς, τον πατριωτισμό, δεν τον αναγάγουν σε πρωτεύον χαρακτηριστικό της ιδεολογίας τους, αλλά σε παροδικό, όπου θα τον εξυμνούν όποτε χρειάζεται, αλλά θα το ‘’πετούν’’ στην άκρη, όταν θα κρίνουν σκόπιμο.
Για αυτό, και αυτά τα κόμματα δεν έλαβαν μαζικά και συλλογικά την στήριξη ολόκληρου του Χώρου, αλλά μόνο μερικώς, μόνο όσων ατόμων μπόρεσαν να κερδίσουν με την ‘’επιλεκτική’’ προώθηση των πατριωτικών-λαϊκών του αρχών.
Αυτή η ‘’διασπορά’’ των πατριωτών-εθνικιστών, είχε ως αποτέλεσμα να μην φαίνεται καθόλου ο Χώρος. Να μην φαίνεται η δυναμική του, να μην φαίνεται η ποσοστιαία του δύναμη.
Και είναι λογικό. Ποιος μπορεί να ξέρει πόσοι ψήφισαν ΠΑΣΟΚ για το ‘’η Ελλάδα στους Έλληνες’’ και πόσοι όχι; Ποιος μπορεί να γνωρίζει πόσοι ψηφίζουν ΚΚΕ για το ‘’έξω τα καρτέλ και οι πολυεθνικές’’;
Η ανάγκη για συσπείρωση υπήρχε, και κάθε φορά, αναδεικνυόταν και περισσότερο, κυρίως όταν διάφοροι ‘’περίεργοι’’ αυτοπροσδιορίζονταν ως ‘’εκπρόσωποι του Χώρου’’, και ζητούσαν την υποστήριξη των διεσπαρμένων πατριωτών-εθνικιστών, την ώρα όμως που οι αρχές τους και οι ιδέες του, ουδεμία σχέση με τον Υγιή Πατριωτισμό-Εθνικισμό είχαν (περισσότερο έφερναν προς τον άρρωστο Σοβινισμό), με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πείσουν κανέναν. Προσπάθειες κομμάτων που αυτοπροσδιορίστηκαν ως Πατριωτικά-Εθνικιστικά αλλά δεν μάζεψαν ούτε το 1% του εκλογικού σώματος υπάρχουν πολλά.
Αυτά τα ‘’πειράματα’’ έφεραν σε δύσκολη θέση το Χώρο. Η επαναλαμβανόμενη ελαχιστοποίηση της δυναμικής, σε συνδυασμό με τον συνεχόμενο περιορισμό λόγω εκλογικών ηττών τέτοιων κομματικών μορφωμάτων, είχαν ως αποτέλεσμα, να θεωρηθεί πως Πατριωτικός-Εθνικιστικός Χώρος στην σύγχρονη Ελληνική Πολιτική Ζωή, δεν υπάρχει.
Ακόμη και οι υπάρχοντες πατριώτες-εθνικιστές, άρχισαν να αμφισβητούν για τις Αρχές τους, όταν διαπίστωναν την ελάχιστη δυναμική τους, και την απαξίωση που λάμβαναν από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου.
Εκεί ακριβώς βοήθησε ο ΛΑΟΣ.
Σε μια εποχή, που το πατριωτικό-εθνικιστικό κίνημα, έτρωγε την μια καρπαζιά μετά την άλλη, που οι πατριώτες-εθνικιστές είχαν αρχίσει να αλλοιώνονται μέσα σε, άσχετους με τις Αρχές τους, κομματικούς φορείς, που καρπώνονταν την αδυναμία συσπείρωσης και ξεκάθαρης εκπροσώπησης, ένας παθιασμένος και συγχρόνως αδικημένος πολιτικός, αποφάσισε να φύγει από το κόμμα του και να δημιουργήσει ένα άλλο κόμμα.
Το αν ο στόχος του Καρατζαφέρη τότε, και τώρα, είναι να δημιουργήσει ένα ισχυρό κόμμα, μόνο και μόνο για να ‘’εκδικηθεί’’ την ΝΔ, για να ‘’ικανοποιήσει τον θιγμένο του εγωισμό’’, δεν με αφορά. Προς το παρών.
Αυτό που με αφορά, είναι πως το ΛΑΟΣ κατάφερε και συσπείρωσε όλες τις συνιστώσες των διεσπαρμένων πατριωτών-εθνικιστών. Στο ΛΑΟΣ δεν ψήφισαν μόνο όσοι πατριώτες-εθνικιστές δεν έβρισκαν που να τοποθετηθούν κομματικά. Ούτε μόνο όσοι είχαν θέσει εαυτό τους σε κομματικά μορφώματα τύπου Χρυσή Αυγή κτλ.
Το ΛΑΟΣ άντλησε τη δυναμική του, από ψηφοφόρους που κατά ανάγκη, κινούνταν στις τάξεις κομμάτων όπως ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΝ, διότι πολύ απλά, μη διακρίνοντας άξιο εκπρόσωπο τους, σε άλλο κόμμα, έμεναν ικανοποιημένοι με την ,εν μέρη, συγκατάθεσή τους σε ορισμένα σημεία με τα παραπάνω κόμματα.
Με το ΛΑΟΣ, ο Πατριωτικός-Εθνικιστικός Χώρος απέκτησε επιτέλους έναν φορέα συσπείρωσης.
Οι διεσπαρμένες δυνάμεις και δυναμικές, ενώθηκαν κάτω από μια ‘’σημαία’’, κάτω από έναν ηγέτη.
Ο Καρατζαφέρης είναι ο κατάλληλος για αυτό το εγχείρημα.
Είναι ευφυής, εύστροφος και κυρίως πολύ έμπειρος στα πολιτικά παιχνίδια.
Αυτές του οι ιδιότητες, θεωρήθηκαν ικανές, από τους περισσότερους, ώστε να ανατεθεί η ηγεσία της συσπείρωσης του Χώρου, σε έναν άνθρωπο, που, εξ’ αρχής, ήταν γνωστό, πως ουδεμία σχέση με αυτόν είχε.
Διότι, επαναλαμβάνω, η ανάγκη επέβαλε την δημιουργία ενός φορέα, που να καταφέρει να ‘’επιβιώσει’’ από την απαξίωση και την μη-προβολή των ΜΜΕ, ώστε να γίνει γνωστές οι θέσεις του, οι αρχές του, η ίδια του η ύπαρξη.
Σε αυτές τις προκλήσεις, ο Καρατζαφέρης, φάνηκε άξιος ηγέτης.
Ο Χώρος, μετά από πάρα πολύ καιρό, απέκτησε δημόσια φωνή και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Μετά από πάρα πολύ καιρό, επανακτήσαμε το σεβασμό των πολιτικών μας αντιπάλων, μετά από πάρα πολύ καιρό, αποδείξαμε την ύπαρξή μας.
Και τότε, φάνηκε και η πραγματική μας δυναμική.
Αν για κάποιους, ήταν έκπληξη το 3,5% των τελευταίων Βουλευτικών Εκλογών, για κάποιους άλλους ήταν αναμενόμενο το 7% των πρόσφατων Ευρωεκλογών.
Ο Χώρος συνεχώς ενδυναμώνει. Καθημερινά και όσο ακούγονται οι φωνές μας, όσο δημοσιεύονται και δημοσιοποιούνται οι ιδέες μας, οι αρχές μας, όλο και περισσότεροι ‘’άσωτοι’’ εθνικιστές, ξεφεύγουν από τις ‘’φυλακές’’ των άλλων κομμάτων, και τολμούν την απόδραση προς το ΛΑΟΣ, προς την δύναμη συσπείρωσης των απανταχού πατριωτών-εθνικιστών.
Και ακριβώς τώρα, που όλοι έχουμε αποδεχθεί την ολοένα αυξητική μας δυναμική, που εχθροί και φίλοι αναγκάζονται να αποδεχθούν τον ενεργό μας ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της πατρίδας μας, ακριβώς τώρα, νιώθω να κάνουμε βήματα πίσω.
Τώρα, που επιτέλους, ακόμη και το τελευταίο προπύργιο του διπολικού συστήματος, η ΝΔ, η οποία ήρθε μετά βαϊων, να σώσει την καημένη την Ελλαδίτσα από το κακό ΠΑΣΟΚ, αρχίζει να διαλύεται, τώρα που η εξαθλιωμένη ΝΔ ενδυναμώνει το ‘’ανανεωμένο’’ ΠΑΣΟΚ , αποδεικνύοντας περίτρανα το πόσο πλαστό είναι το θέατρο των διαφωνιών τους, τώρα, που το ΛΑΟΣ έχει ανοδική πορεία όχι ευφάνταστη και κατευθυνόμενη (όπως πχ ο ΣΥΡΙΖΑ) αλλά πραγματική και συνεχώς αυξανόμενη, τώρα, νιώθω να κάνουμε βήματα πίσω.
Το γνωστό παραμύθι της ‘’κοινής πολυκατοικίας’’, έδωσε τα πρώτα σημάδια αλλαγής πλεύσης.
Πως μπορεί ένας πατριώτης, με εθνική συνείδηση, δηλαδή με συνειδησιακή αντίληψη του όρου Πόλις-Πολίτης-Πολιτικός, να νιώθει ‘’συγκάτοικος’’ με ένα Βουλγαράκη ή μια Dora;;
Πως μπορεί ένας πατριώτης-εθνικιστής να νιώθει ‘’συγκάτοικος’’ με έναν Μαγγίνα (αναψυκτήριο) και έναν Τσιτουρίδη (παράνομη μεταγραφή του υιού του);
Πως μπορεί έναν πατριώτης-εθνικιστής να νιώθει ‘’συγκάτοικος’’ με έναν τυφλά υποταγμένο συνειδησιακά οπαδό της ΝΔ, που εξακολουθεί να κουνάει ‘’υπερήφανος’’ τη σημαία του κόμματος, ακόμη και κατά τη διάρκεια της υπόθεσης του Βατοπεδίου, των Ομολόγων, των C4I, της Siemens, των πυρκαγιών, του κλεισίματος της Βουλής και τόσων άλλων;
Δεν μπορεί.
Δεν γίνεται να θεωρώ εαυτό μου, ‘’συγκάτοικο’’ με ένα κόμμα που λειτουργεί μέσα στα πλαίσια του Αμερικάνικου καπιταλισμού, που υποστηρίζει τις Πολυεθνικές έναντι των τοπικών αγορών, που υποδαυλίζει την αξιοπρέπεια του εργαζομένου, υπέρ των ξένων αφεντικών, που ξεπουλάει ονόματα και Ιστορία για μερικά χειροκροτήματα και μερικές χειραψίες.
Τότε, επί εποχής ‘’πολυκατοικίας’’, κάθισα και το φιλοσόφησα λίγο. Έδωσα τόπο στην οργή, μιας και οι εποχές ήταν δύσκολες. Μόλις είχε εμφανιστεί δημόσια το κόμμα, ως εκπρόσωπος του Χώρου, και βρισκόταν στα πυρά κάθε πολιτικού μας αντιπάλου.
Ο προβληματισμός μου, είναι τεράστιος.
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, φάνηκε εντελώς αφερέγγυος. Όχι σε σχέση με κάτι που είχε πει πριν καιρό. Αφερέγγυος σε προτάσεις και σκέψεις, που έκανε μόλις λίγα λεπτά πριν.
Η εκπομπή, ξεκίνησε με έναν καταιγισμό θέσεων κατά του Καραμανλή. Προσπάθησε, ο κ. Καρατζαφέρης, να τονίσει την ανεπάρκεια του αρχηγού της ΝΔ, την ανικανότητά του να χειριστεί καταστάσεις και προβλήματα, αλλά κυρίως, τον κατηγόρησε για το ότι ανέδειξε το ΠΑΣΟΚ, ως εκκολαπτόμενο κόμμα εξουσίας στη χώρα.
Στην ουσία, για τον κ. Καρατζαφέρη, το μεγαλύτερο μειονέκτημα του Καραμανλή, είναι που κατάφερε και έκανε τον κ. Παπανδρέου να φαίνεται στα μάτια της κοινής γνώμης, ως ο φέρελπις ηγέτης που ‘’θα σώσει την Ελλάδα’’.
Δεν έχει και άδικο.
Το ότι το ΠΑΣΟΚ και ο Παπανδρέου, σήμερα, λαμβάνουν τις ευχές του συστήματος για να αναλάβουν την εξουσία, είναι σίγουρα ένα από τα λίγα ‘’έργα’’ της ΝΔ που από θεωρία έγιναν πράξη.
Αυτό, όμως, σαφώς και δηλώνει όχι απλά την ‘’ατυχία’’ ή την ΄΄ανικανότητα’’ ενός ανθρώπου, όπως ο Καραμανλής. Αυτό, δηλώνει και την ανικανότητα μιας ολόκληρης παράταξης.
Κακά τα ψέματα, ούτε έκλεψε ο Καραμανλής, ούτε έδωσε κανένα οικόπεδο στους παπάδες, ούτε ίδρυσε καμία off-shore εταιρία. Άλλοι τα έκανα αυτά. Άλλα στελέχη της παράταξης της ΝΔ. Ο Καραμανλής απλώς, φάνηκε ανακόλουθος στις προεκλογικές του αναγγελίες περί ‘’πάταξης της διαφθοράς’’.
Αυτό βέβαια, δεν είναι λιγότερο κακό από τα παραπάνω.
Δηλώνει ακριβώς αυτό που υποστηρίζει και ο Καρατζαφέρης.
Ο Καραμανλής είναι ανίκανος και ακατάλληλος να ηγηθεί της χώρας.
Έως εδώ καλά. Ο Καρατζαφέρης, απλά, υποστήριξε αυτό που όλοι οι Έλληνες, πέραν εκείνων των τυφλωμένων, που τους κρύβουν την όραση οι πλαστικές σημαίες των κομμάτων, έχουν διαπιστώσει.
Εν συνεχεία όμως, και ακόμη για μια φορά, ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, έβγαλε τον ‘’πόνο’’ του, το ‘’μαράζι’’ του, τον ‘’καημό’’ του.
Επανήλθε το γνωστό τροπάριο περί ‘’μεγάλης παράταξης’’, περί ‘’υπεράσπισης του μεγάλου αυτού χώρου, που και ο ίδιος τίμησε πριν χρόνια’’.
Είναι πράγματι προς προβληματισμό, το πόσο μεγάλο ‘’καημό’’ κρύβει ο λόγος του Καρατζαφέρη, όταν μιλάει για την ΝΔ.
Τον έχει πράγματι ενοχλήσει πάρα πολύ, που δεν ανήκει πλέον σε αυτήν.
Τον έχει ενοχλήσει τόσο πολύ, που αδυνατεί να δει ξεκάθαρα το πόσο διαφορετικός είναι ο χώρος που βρίσκεται τώρα, από το χώρο της ΝΔ.
Και συνεχίζει, λανθασμένα, να συνδέει τους δύο χώρους, αυθαίρετα, προσπαθώντας κυρίως, να φέρει, έστω και θεωρητικά, τον εαυτό του, πιο κοντά στην ΝΔ.
Άραγε, κ. Καρατζαφέρη, πόσο κοντά αισθάνεστε, και πόσο φιλικά αισθήματα τρέφετε, για μια παράταξη που έβγαλε έναν Ρουσόπουλο; Που έβγαλε έναν Βουλγαράκη. Που έβγαλε και προωθεί μια Dora και έναν Κυριάκο. Που υπερασπίστηκε έως το σημείο της απόλυτης ξεφτίλας κάποιον Παυλίδη. Που έγινε ρόμπα σε όλα τα κανάλια, για κάποιον Ζαχόπουλο, που η μόνη του ικανότητα ήταν πως ‘’μοίραζε εύκολα πτυχία Ιατρικής’’.
Πόσο φιλικά αισθήματα τρέφετε, κ. Καρατζαφέρη, για μια παράταξη, που άφησε να καεί η μισή Ελλάδα, στα βουνά (πυρκαγιές) και στις πόλεις (εξεγέρσεις); Που άφησε τα σύνορα ελεύθερα, να εισέρχονται στη χώρα, ανεξέλεγκτα άπειροι δύσμοιροι λάθρομετανάστες; Που έδωσε χείρα βοηθείας στους τραπεζίτες και στους εφοπλιστές, την ώρα που οι συντάξεις και οι μισθοί είναι οι κατώτεροι στην Ε.Ε.
Πόσο κοντά αισθάνεται ένας εθνικιστής, σε μια τέτοια παράταξη;;
Ο κ. Καρατζαφέρης, σίγουρα, αισθάνεται πολύ κοντά στη ΝΔ.
Ακόμη και εχθές, στην τελευταία του εκπομπή, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, όπου η μάχη για μια έδρα παραπάνω, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, ακόμη και τώρα, ο κ. Καρατζαφέρης, έχυσε ξανά δάκρυα για την ‘’κατάντια της ΝΔ’’.
Και ακόμη και εχθές, μετά από μια ώρα περίπου που ‘’τα έχωσε’’ στον Καραμανλή, κατηγορώντας τον για την πτώση της ΝΔ, ακόμη και εχθές, ανακοίνωσε πως επιθυμεί να τον βοηθήσει, να τον στηρίξει.
Ακόμη και εχθές, μετά από έναν καταιγισμό κατηγοριών στην πολιτική της ΝΔ, διατύπωσε την επιθυμία του, να βοηθήσει την ΝΔ να ξαναπάρει τα ‘’πάνω’’ της.
Οκ, ο κ. Καρατζαφέρης είναι και θα παραμείνει φανατικός Νεοδημακράτης.
Δεν αλλάζει τόσο εύκολα, ένας άνθρωπος, που έχει γαλουχηθεί μέσα ‘’στα χαρακώματα’’ της υποστήριξης της ΝΔ έναντι του ΠΑΣΟΚ.
Αλλά, τι σόι αρχηγός και ηγέτης είναι, αν δεν μπορεί να ξεπεράσει τα πάθη του;;
Ο χώρος ο οποίος αυτή την στιγμή ηγείται, ο κ. Καρατζαφέρης, ουδεμία σχέση είχε, έχει, και θα έχει και στο μέλλον (θα το αναλύσω πιο κάτω) με το χώρο της ΝΔ.
Άραγε, τι σχέση μπορεί να έχει ένας πατριώτης-εθνικιστής, με την παγκοσμιοποιημένη και αντι-εθνική νοοτροπία ενός κόμματος εξουσίας όπως η ΝΔ;;;
Πως μπορεί να συσχετιστεί μια πατριωτική-εθνικιστική οπτική της Οικονομίας, με την οικονομική οπτική των καρτέλ και των πολυεθνικών της ΝΔ;;;
Πως μπορεί να συσχετιστεί η πατριωτική-εθνικιστική αντίληψη περί Παιδείας και Κουλτούρας, με την ισοπεδωτική νοοτροπία της εξειδικευμένης και α-politic αντίληψης κομμάτων ‘’αμερικάνικου’’ τύπου όπως η ΝΔ;;;
Πως μπορεί να συσχετιστεί η πατριωτική-εθνικιστική ανάγκη για εξυπηρέτηση της εγχώριας κοινωνίας, οικονομικώς, πολιτικώς, πολιτιστικώς, συλλογικός, με την εξαθλιωμένη άποψη των κομμάτων τύπου ΝΔ, σε αυτό το επίπεδο;;;
Με μια απλή κουβέντα;
Πως μπορεί να συσχετιστεί η πατριωτική-εθνικιστική άποψη συμμετοχής στα κοινά του όρου Πολίτη, με την αντίστοιχη (και αντίθετη) άποψη της ΝΔ περί Υπηκόου;;;
Όλα αυτά, δεν τα βλέπει ο κ. Καρατζαφέρης;;;
Γιατί εξακολουθεί και συμπεριφέρεται, ως αρχηγός μιας παράταξης που θέλει εν αγωνία και κατά εξακολούθηση να εισχωρήσει ή να αφομοιώσει τους ψηφοφόρους της ΝΔ;
Γιατί συνεχίζει και εξισώνει τον Χώρο που βρίσκεται τώρα, με τον Χώρο της ΝΔ;
Ο Χώρος ο Πατριωτικός, υπήρχε πολύ πριν το ΛΑΟΣ. Απλά, έως το ΛΑΟΣ, και λόγω της έλλειψης εκπροσώπησης από κάποιον άλλο κομματικό φορέα, οι κατά τόπους Πατριώτες-Εθνικιστές, προσπαθούσαν να ενταχθούν σε άλλους κομματικούς φορείς, που, κατά το δοκούν, θεωρούνταν πλησιέστεροι στις Αξίες και στις Αρχές του καθένα ξεχωριστά.
Για αυτό το λόγο, και βλέπαμε και εξακολουθούμε να βλέπουμε, Πατριώτες(ιδεολογικά) να υπάρχουν σε πάρα πολλούς και διαφορετικούς μεταξύ τους, κομματικούς χώρους.
Ποιος δεν θυμάται πόσο πολύ είχε συσχετιστεί το παλιό, επί Ανδρέα Παπανδρέου, ΠΑΣΟΚ, με τον Πατριωτικό-Εθνικιστικό χώρο (''Πατριωτικό ΠΑΣΟΚ'');
Ποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί το πόσο πολύ εκφράζει αυτή τη στιγμή, κατά μέρη, τον Πατριωτισμό το ΚΚΕ, δηλώνοντας την εναντίωσή του στις επεκτατικές πολιτικές των ΗΠΑ;
Το πρόβλημα που υπήρξε, και υπάρχει ακόμη, είναι πως αυτοί οι κομματικοί φορείς, είναι κατά ανάγκη ''Πατριωτικοί''. Στην ουσία, εκμεταλλεύονται τον Πατριωτισμό, για να περάσουν ένα Λαϊκό προφίλ, για να κερδίσουν την εύνοια των υγιώς σκεπτόμενων πολιτών. Στην πραγματικότητα, οι κομματικοί αυτοί φορείς, τον πατριωτισμό, δεν τον αναγάγουν σε πρωτεύον χαρακτηριστικό της ιδεολογίας τους, αλλά σε παροδικό, όπου θα τον εξυμνούν όποτε χρειάζεται, αλλά θα το ‘’πετούν’’ στην άκρη, όταν θα κρίνουν σκόπιμο.
Για αυτό, και αυτά τα κόμματα δεν έλαβαν μαζικά και συλλογικά την στήριξη ολόκληρου του Χώρου, αλλά μόνο μερικώς, μόνο όσων ατόμων μπόρεσαν να κερδίσουν με την ‘’επιλεκτική’’ προώθηση των πατριωτικών-λαϊκών του αρχών.
Αυτή η ‘’διασπορά’’ των πατριωτών-εθνικιστών, είχε ως αποτέλεσμα να μην φαίνεται καθόλου ο Χώρος. Να μην φαίνεται η δυναμική του, να μην φαίνεται η ποσοστιαία του δύναμη.
Και είναι λογικό. Ποιος μπορεί να ξέρει πόσοι ψήφισαν ΠΑΣΟΚ για το ‘’η Ελλάδα στους Έλληνες’’ και πόσοι όχι; Ποιος μπορεί να γνωρίζει πόσοι ψηφίζουν ΚΚΕ για το ‘’έξω τα καρτέλ και οι πολυεθνικές’’;
Η ανάγκη για συσπείρωση υπήρχε, και κάθε φορά, αναδεικνυόταν και περισσότερο, κυρίως όταν διάφοροι ‘’περίεργοι’’ αυτοπροσδιορίζονταν ως ‘’εκπρόσωποι του Χώρου’’, και ζητούσαν την υποστήριξη των διεσπαρμένων πατριωτών-εθνικιστών, την ώρα όμως που οι αρχές τους και οι ιδέες του, ουδεμία σχέση με τον Υγιή Πατριωτισμό-Εθνικισμό είχαν (περισσότερο έφερναν προς τον άρρωστο Σοβινισμό), με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πείσουν κανέναν. Προσπάθειες κομμάτων που αυτοπροσδιορίστηκαν ως Πατριωτικά-Εθνικιστικά αλλά δεν μάζεψαν ούτε το 1% του εκλογικού σώματος υπάρχουν πολλά.
Αυτά τα ‘’πειράματα’’ έφεραν σε δύσκολη θέση το Χώρο. Η επαναλαμβανόμενη ελαχιστοποίηση της δυναμικής, σε συνδυασμό με τον συνεχόμενο περιορισμό λόγω εκλογικών ηττών τέτοιων κομματικών μορφωμάτων, είχαν ως αποτέλεσμα, να θεωρηθεί πως Πατριωτικός-Εθνικιστικός Χώρος στην σύγχρονη Ελληνική Πολιτική Ζωή, δεν υπάρχει.
Ακόμη και οι υπάρχοντες πατριώτες-εθνικιστές, άρχισαν να αμφισβητούν για τις Αρχές τους, όταν διαπίστωναν την ελάχιστη δυναμική τους, και την απαξίωση που λάμβαναν από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου.
Εκεί ακριβώς βοήθησε ο ΛΑΟΣ.
Σε μια εποχή, που το πατριωτικό-εθνικιστικό κίνημα, έτρωγε την μια καρπαζιά μετά την άλλη, που οι πατριώτες-εθνικιστές είχαν αρχίσει να αλλοιώνονται μέσα σε, άσχετους με τις Αρχές τους, κομματικούς φορείς, που καρπώνονταν την αδυναμία συσπείρωσης και ξεκάθαρης εκπροσώπησης, ένας παθιασμένος και συγχρόνως αδικημένος πολιτικός, αποφάσισε να φύγει από το κόμμα του και να δημιουργήσει ένα άλλο κόμμα.
Το αν ο στόχος του Καρατζαφέρη τότε, και τώρα, είναι να δημιουργήσει ένα ισχυρό κόμμα, μόνο και μόνο για να ‘’εκδικηθεί’’ την ΝΔ, για να ‘’ικανοποιήσει τον θιγμένο του εγωισμό’’, δεν με αφορά. Προς το παρών.
Αυτό που με αφορά, είναι πως το ΛΑΟΣ κατάφερε και συσπείρωσε όλες τις συνιστώσες των διεσπαρμένων πατριωτών-εθνικιστών. Στο ΛΑΟΣ δεν ψήφισαν μόνο όσοι πατριώτες-εθνικιστές δεν έβρισκαν που να τοποθετηθούν κομματικά. Ούτε μόνο όσοι είχαν θέσει εαυτό τους σε κομματικά μορφώματα τύπου Χρυσή Αυγή κτλ.
Το ΛΑΟΣ άντλησε τη δυναμική του, από ψηφοφόρους που κατά ανάγκη, κινούνταν στις τάξεις κομμάτων όπως ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΝ, διότι πολύ απλά, μη διακρίνοντας άξιο εκπρόσωπο τους, σε άλλο κόμμα, έμεναν ικανοποιημένοι με την ,εν μέρη, συγκατάθεσή τους σε ορισμένα σημεία με τα παραπάνω κόμματα.
Με το ΛΑΟΣ, ο Πατριωτικός-Εθνικιστικός Χώρος απέκτησε επιτέλους έναν φορέα συσπείρωσης.
Οι διεσπαρμένες δυνάμεις και δυναμικές, ενώθηκαν κάτω από μια ‘’σημαία’’, κάτω από έναν ηγέτη.
Ο Καρατζαφέρης είναι ο κατάλληλος για αυτό το εγχείρημα.
Είναι ευφυής, εύστροφος και κυρίως πολύ έμπειρος στα πολιτικά παιχνίδια.
Αυτές του οι ιδιότητες, θεωρήθηκαν ικανές, από τους περισσότερους, ώστε να ανατεθεί η ηγεσία της συσπείρωσης του Χώρου, σε έναν άνθρωπο, που, εξ’ αρχής, ήταν γνωστό, πως ουδεμία σχέση με αυτόν είχε.
Διότι, επαναλαμβάνω, η ανάγκη επέβαλε την δημιουργία ενός φορέα, που να καταφέρει να ‘’επιβιώσει’’ από την απαξίωση και την μη-προβολή των ΜΜΕ, ώστε να γίνει γνωστές οι θέσεις του, οι αρχές του, η ίδια του η ύπαρξη.
Σε αυτές τις προκλήσεις, ο Καρατζαφέρης, φάνηκε άξιος ηγέτης.
Ο Χώρος, μετά από πάρα πολύ καιρό, απέκτησε δημόσια φωνή και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Μετά από πάρα πολύ καιρό, επανακτήσαμε το σεβασμό των πολιτικών μας αντιπάλων, μετά από πάρα πολύ καιρό, αποδείξαμε την ύπαρξή μας.
Και τότε, φάνηκε και η πραγματική μας δυναμική.
Αν για κάποιους, ήταν έκπληξη το 3,5% των τελευταίων Βουλευτικών Εκλογών, για κάποιους άλλους ήταν αναμενόμενο το 7% των πρόσφατων Ευρωεκλογών.
Ο Χώρος συνεχώς ενδυναμώνει. Καθημερινά και όσο ακούγονται οι φωνές μας, όσο δημοσιεύονται και δημοσιοποιούνται οι ιδέες μας, οι αρχές μας, όλο και περισσότεροι ‘’άσωτοι’’ εθνικιστές, ξεφεύγουν από τις ‘’φυλακές’’ των άλλων κομμάτων, και τολμούν την απόδραση προς το ΛΑΟΣ, προς την δύναμη συσπείρωσης των απανταχού πατριωτών-εθνικιστών.
Και ακριβώς τώρα, που όλοι έχουμε αποδεχθεί την ολοένα αυξητική μας δυναμική, που εχθροί και φίλοι αναγκάζονται να αποδεχθούν τον ενεργό μας ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της πατρίδας μας, ακριβώς τώρα, νιώθω να κάνουμε βήματα πίσω.
Τώρα, που επιτέλους, ακόμη και το τελευταίο προπύργιο του διπολικού συστήματος, η ΝΔ, η οποία ήρθε μετά βαϊων, να σώσει την καημένη την Ελλαδίτσα από το κακό ΠΑΣΟΚ, αρχίζει να διαλύεται, τώρα που η εξαθλιωμένη ΝΔ ενδυναμώνει το ‘’ανανεωμένο’’ ΠΑΣΟΚ , αποδεικνύοντας περίτρανα το πόσο πλαστό είναι το θέατρο των διαφωνιών τους, τώρα, που το ΛΑΟΣ έχει ανοδική πορεία όχι ευφάνταστη και κατευθυνόμενη (όπως πχ ο ΣΥΡΙΖΑ) αλλά πραγματική και συνεχώς αυξανόμενη, τώρα, νιώθω να κάνουμε βήματα πίσω.
Το γνωστό παραμύθι της ‘’κοινής πολυκατοικίας’’, έδωσε τα πρώτα σημάδια αλλαγής πλεύσης.
Πως μπορεί ένας πατριώτης, με εθνική συνείδηση, δηλαδή με συνειδησιακή αντίληψη του όρου Πόλις-Πολίτης-Πολιτικός, να νιώθει ‘’συγκάτοικος’’ με ένα Βουλγαράκη ή μια Dora;;
Πως μπορεί ένας πατριώτης-εθνικιστής να νιώθει ‘’συγκάτοικος’’ με έναν Μαγγίνα (αναψυκτήριο) και έναν Τσιτουρίδη (παράνομη μεταγραφή του υιού του);
Πως μπορεί έναν πατριώτης-εθνικιστής να νιώθει ‘’συγκάτοικος’’ με έναν τυφλά υποταγμένο συνειδησιακά οπαδό της ΝΔ, που εξακολουθεί να κουνάει ‘’υπερήφανος’’ τη σημαία του κόμματος, ακόμη και κατά τη διάρκεια της υπόθεσης του Βατοπεδίου, των Ομολόγων, των C4I, της Siemens, των πυρκαγιών, του κλεισίματος της Βουλής και τόσων άλλων;
Δεν μπορεί.
Δεν γίνεται να θεωρώ εαυτό μου, ‘’συγκάτοικο’’ με ένα κόμμα που λειτουργεί μέσα στα πλαίσια του Αμερικάνικου καπιταλισμού, που υποστηρίζει τις Πολυεθνικές έναντι των τοπικών αγορών, που υποδαυλίζει την αξιοπρέπεια του εργαζομένου, υπέρ των ξένων αφεντικών, που ξεπουλάει ονόματα και Ιστορία για μερικά χειροκροτήματα και μερικές χειραψίες.
Τότε, επί εποχής ‘’πολυκατοικίας’’, κάθισα και το φιλοσόφησα λίγο. Έδωσα τόπο στην οργή, μιας και οι εποχές ήταν δύσκολες. Μόλις είχε εμφανιστεί δημόσια το κόμμα, ως εκπρόσωπος του Χώρου, και βρισκόταν στα πυρά κάθε πολιτικού μας αντιπάλου.
‘’Οι φασίστες’’, ‘’οι νεοναζί’’, ‘’οι χουντικοί’’, και τι δεν μας έλεγαν, όταν βρίσκονταν απέναντί μας.
Έπρεπε να βρούμε έναν εύκολο τρόπο, ώστε να αποφύγουμε αυτές τις άσκοπες και ανούσιες υπερασπιστικές γραμμές, και να παραμείνουμε στην ουσία των θέσεων και απόψεών μας.
Και το καταφέραμε.
Πετώντας το μπαλάκι στο ένα εκ των δύο πόλων του Συστήματος, θεωρώντας τους, με το έτσι θέλω, συγκάτοικους, ενώ συγχρόνως εξαπολύσαμε τα βέλη μας προς τον άλλο πόλο, θέσαμε εαυτούς μας, σε εισαγωγικά, στο απυρόβλητο, τουλάχιστον από τέτοιου είδους ανούσιες δηλώσεις (φασίστες, νεοναζί κτλ).
Έγινε αποδεχτή μια τέτοια τακτική, διότι, όλοι μας (κάποιοι από την αρχή, κάποιοι αργότερα), είδαμε λιγάκι πιο μακριά. Ενδόμυχα, όλοι μας γνωρίζαμε πως δεν τίθεται θέμα ‘’συγκατοίκησης’’ και ‘’πολυκατοικίας’’.
Προσωπικά, θεωρώ πως , ως πολίτης που επιζητώ μια πιο ‘’εθνική’’ Οικονομία, έχω τόση σχέση την ΝΔ, όση έχω και με το ΠΑΣΟΚ.
Στα δικά μου μάτια, στις δικές μου σκέψεις, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν διαφοροποιούνται ούτε στο ελάχιστο. Είναι ακριβώς το ίδιο. Είναι το έξυπνο τέχνασμα του Συστήματος, ώστε να διατηρείται εις αεί στην εξουσία.
Και όσο θεωρώ ''εχθρό μου'' το ΠΑΣΟΚ, τόσο θεωρώ και την ΝΔ.
Τώρα, είναι η εποχή, που μπορώ χωρίς ενοχές και φόβους, χωρίς περιορισμούς και αμφιβολίες να βγω ελεύθερα και να το φωνάξω. ‘’Είστε οι ίδιοι. Είστε το ίδιο επικίνδυνοι για την χώρα μου’’.
Γιατί όμως δεν το κάνω;
Τι με κρατάει;
Ο πρόεδρος που παραμένει στην ηγεσία του κόμματος, είναι εγκλωβισμένος στα πάθη του.
Βλέπει και αυτός, όπως όλοι μας, την κατρακύλα, ή καλύτερα, το ξεσκέπασμα της ΝΔ.
Αλλά, αντί ως γνήσιος Πατριώτης-Εθνικιστής, που θέτει τις Αρχές του και τις Αξίες του, πάνω από κάθε συμφέρον, ιδίως πάνω από τα προσωπικά συμφέροντα, να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να απεγκλωβιστεί πλήρως από την ‘’κατά ανάγκη’’ συγκατοίκηση, δηλώνοντας ξεκάθαρα και ευθαρσώς πως ουδεμία σχέση έχει αλλά κυρίως ΘΕΛΕΙ να έχει με την πολιτική νοοτροπία της ΝΔ, αυτός συνεχίζει και επιμένει στις έννοιες της ενιαίας παράταξης και του κοινού χώρου.
Την ώρα που λοιδορεί την ΝΔ για την πολιτική που άσκησε τα τελευταία έτη, την ίδια ώρα, προτείνει το χέρι του, ως χέρι βοηθείας.
Θα μου πείτε, αυτό δείχνει και μια έντιμη προσπάθεια ενότητας, ή έστω ανθρωπισμού.
Σαφώς.
Αλλά, γιατί δεν το κάνουμε και προς το δίδυμο αδελφάκι της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ;
Γιατί θεωρούμε πως η ΝΔ μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο, ενώ το ΠΑΣΟΚ όχι;;
Ποια δείγματα μας έχει δείξει τόσα χρόνια η ΝΔ, ώστε να θεωρούμε πως μπορεί ο Χώρος μας, να συμπορευτεί μαζί της;
Θα μου απαντήσει κάποιος πως από την ΝΔ, μπορούμε να αντλήσουμε ψηφοφόρους, ενώ από το ΠΑΣΟΚ όχι.
Θεωρώ την συγκεκριμένη τοποθέτηση εντελώς λανθασμένη.
Όσους ‘’διασκορπισμένους’’ πατριώτες-εθνικιστές έχει η ΝΔ, άλλο τόσους έχει και το ΠΑΣΟΚ.
Και μάλιστα, αν θέλουμε να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, θεωρώ πως το ΠΑΣΟΚ έχει πιο ‘’υγιώς σκεπτόμενους’’ πατριώτες-εθνικιστές, από ότι η ΝΔ, η οποία, εκμεταλλευόμενη κάποια χρόνια την έλλειψη εθνικιστικού εκπροσώπου, και αυτοπροβαλλόμενη ως η αντιπροσωπευτική δύναμη του πατριωτισμού στην Ελλάδα, δημιούργησε τόση σύγχυση που τελικά μέσα της, έχουν παραμείνει μονάχα τα ‘’μη-υγιή πατριωτικά μυαλά’’.
Ενώ στο ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι (αρκετοί θα έλεγα) που βαδίζουν με σύνθημα ‘’η Ελλάδα στους Έλληνες’’, ‘’ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο’’ κτλ.
Όσο επιτακτική ανάγκη είναι να προσεγγίσουμε αυτούς τους ‘’άσωτους’’ πατριώτες, τόσο επιτακτική ανάγκη είναι να προσεγγίσουμε και όλους τους άλλους, που περιπλανούνται χαμένοι στα άλλα κόμματα.
Προς τι λοιπόν, αυτό το κώλυμα με την ΝΔ;
Οκ, ο αρχηγός μας το έχει απωθημένο.
Θέλει να δει την ΝΔ να τον παρακαλάει να επιστρέψει ή να συνεργαστεί.
Θέλει να δει την Dora να σκύβει το κεφάλι μπροστά του.
Αλλά, μετά από αυτά, τι περιμένει να κάνει;
Έχει ή όχι χρέος, ως ηγέτης του Πατριωτικού Χώρου, να ηγηθεί μιας προσπάθειας απεγκλωβισμού της χώρας από την δύνη που έχει πέσει με τις εναλλάξ κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ;;;
Έχει ή όχι χρέος, ως ηγέτης του Πατριωτικού Χώρου, να κάνει πίσω στις προσωπικές του φιλοδοξίες, απέναντι στην ανάγκη της πατρίδος για ξεκάθαρες προτάσεις;;
Η οικονομία της χώρας, έχει επέλθει σε δεινή θέση. Η χώρα, δεν παράγει τίποτα, η Αγροτιά μας αργοπεθαίνει, η Αλιεία μας περιορίζεται. Ο τουρισμός μας έχει χάσει την παλαιά του αίγλη. Όλο το κεφάλαιο της χώρας φεύγει προς τα έξω, χωρίς να υπάρχει καμία πηγή εσόδων.
Υπάρχει καμία περίπτωση, κάποια στιγμή, η ΝΔ, η ΝΔ που ξέρουμε και έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια, να αποκτήσει μια πιο εθνική άποψη για την οικονομία μας;;
Υπάρχει καμία περίπτωση, αυτή, η γνωστή ΝΔ, έστω και με συμβουλάτορα έναν εκπρόσωπο του Πατριωτικού Χώρου, να αλλάξει την οπτική της απέναντι στις πολυεθνικές και στους τοπικούς εμπόρους;;
Προσωπικά πιστεύω πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση η ΝΔ να ασκήσει εθνική πολιτική. Τουλάχιστον, υπάρχουν τόσες πιθανότητες να αλλάξει, όσες έχει και το ΠΑΣΟΚ, το δίδυμο αδελφάκι της.
Οπότε, εμείς, οι υποστηριχτές του Πατριωτικού Χώρου, πως αισθανόμαστε μέσα σε όλο αυτό το παιχνίδι;;
Πως να αισθάνεται ένας υπερήφανος Πατριώτης, όταν βλέπει την συνεχόμενη μανία του ηγέτη του να ταυτίσει τον ίδιο και τους ψηφοφόρους του, με λαμόγια και υποταγμένους υποστηριχτές της ΝΔ;;
Προσωπικά, νιώθω εγκλωβισμένος.
Σκέφτομαι, πως ίσως αυτός ο Χώρος, να έχει τον ηγέτη που του αξίζει.
Ίσως αυτός ο Χώρος να έχει τόσο πολύ αλλοιωθεί, λόγω των πειραματικών μορφωμάτων του παρελθόντος, που πλέον αγνοεί ο ίδιος τον εαυτό του.
Ίσως αυτός ο Χώρος να μην μπορεί να πραγματοποιήσει τους στόχους του.
Και ίσως, τελικά, να μην αξίζει τη ψήφο μου.
Από την άλλη, βλέπω τον Χώρο να αισθάνεται για πρώτη φορά, μετά από πάρα πολλά χρόνια, δυνατός. Να νιώθει υπερήφανος για τις απόψεις του. Να συνειδητοποιεί καθημερινά τη δυναμική του. Να αντιλαμβάνεται μέρα με τη μέρα, πως όλες εκείνες οι προβοκάτσιες περί ‘’ελαχίστων ποσοστών’’, περί ‘’περιθωριακών ομάδων’’ κτλ, να καταρρίπτονται.
Βλέπει να διαχέεται ο Πατριωτικός Λόγος μέσα στο Κοινοβούλιο, και μέσω των ΜΜΕ να μεταφέρεται στα αυτιά κάθε Έλληνα, κάθε Ελληνίδας. Και να κερδίζει συνεχώς περισσότερους ψηφοφόρους και περισσότερους συνοδοιπόρους.
Ο Χώρος αυτός, υπήρχε πριν τον Καρατζαφέρη.
Και θα υπάρχει και μετά από αυτόν.
Όπως επίσης, θα υπάρχει και μετά το ΛΑΟΣ.
Χρέος όλων των Πατριωτών ανά τη χώρα, είναι να στηρίξουν την προσπάθεια συσπειρώσεως των δυνάμεών μας, των πολιτικών μας δυνάμεων, που αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έχει ως επίκεντρο το ΛΑΟΣ και τον πρόεδρό του.
Στηρίζοντας ΛΑΟΣ, σημαίνει αυτομάτως πως στηρίζεις τις πολιτικές και τις τακτικές του προέδρου του.
Αλλά σημαίνει και κάτι άλλο.
Σημαίνει πως στηρίζεις την ανάδειξη εκ της αφάνειας μιας δυναμικής, που χρειάζεται να πιστέψει στις δυνάμεις της.
Ο Χώρος αυτό, ο Πατριωτικός, έχει ΜΟΝΟΝ έναν εχθρό. Την απαξίωση από τα ίδια τα στελέχη της. Την πλανεμένη άποψη, πως δεν έχει αρκετή δύναμη να αλλάξει τα πράγματα.
Και ως αντίδοτο σε αυτό το ‘’δηλητήριο’’ υπάρχει μόνο η συνεχόμενη αυξητική πορεία των εκλογικών μας ποσοστών.
Όσο οι ‘’άσωτοι’’ εθνικιστές, βλέπουν το Χώρο, στον οποίο ανήκουν ιδεολογικά, αλλά όχι πρακτικά, να υφίσταται και να μεγαλώνει, τόσο πιο εύκολα θα κάνουν την μεγάλη απόδραση. Τόσο πιο εύκολα θα έρθουν να μας ενισχύσουν.
Αν χαθεί αυτό, ο Χώρος θα περιπέσει ακόμη μια φορά στην αμφισβήτηση εκ του ίδιου του πυρήνα του.
Προς όλους τους Πατριώτες λοιπόν, που νιώθουν θιγμένοι με τη μανιασμένη συμπάθεια της ηγεσίας του ΛΑΟΣ προς το κόμμα της εξαθλίωσης, της ΝΔ:
Πρέπει να αποδείξουμε πως υπάρχουμε όχι ως θεωρητική δύναμη, αλλά ως πρακτική.
Να δώσουμε πίστη και όραμα σε όλους τους ‘’άσωτους’’ πατριώτες που βολοδέρνουν στα άλλα κόμματα.
Ο Χώρος μας είναι δυνατός και υπαρκτός. Ενισχύστε τον.
Και το καταφέραμε.
Πετώντας το μπαλάκι στο ένα εκ των δύο πόλων του Συστήματος, θεωρώντας τους, με το έτσι θέλω, συγκάτοικους, ενώ συγχρόνως εξαπολύσαμε τα βέλη μας προς τον άλλο πόλο, θέσαμε εαυτούς μας, σε εισαγωγικά, στο απυρόβλητο, τουλάχιστον από τέτοιου είδους ανούσιες δηλώσεις (φασίστες, νεοναζί κτλ).
Έγινε αποδεχτή μια τέτοια τακτική, διότι, όλοι μας (κάποιοι από την αρχή, κάποιοι αργότερα), είδαμε λιγάκι πιο μακριά. Ενδόμυχα, όλοι μας γνωρίζαμε πως δεν τίθεται θέμα ‘’συγκατοίκησης’’ και ‘’πολυκατοικίας’’.
Προσωπικά, θεωρώ πως , ως πολίτης που επιζητώ μια πιο ‘’εθνική’’ Οικονομία, έχω τόση σχέση την ΝΔ, όση έχω και με το ΠΑΣΟΚ.
Στα δικά μου μάτια, στις δικές μου σκέψεις, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν διαφοροποιούνται ούτε στο ελάχιστο. Είναι ακριβώς το ίδιο. Είναι το έξυπνο τέχνασμα του Συστήματος, ώστε να διατηρείται εις αεί στην εξουσία.
Και όσο θεωρώ ''εχθρό μου'' το ΠΑΣΟΚ, τόσο θεωρώ και την ΝΔ.
Τώρα, είναι η εποχή, που μπορώ χωρίς ενοχές και φόβους, χωρίς περιορισμούς και αμφιβολίες να βγω ελεύθερα και να το φωνάξω. ‘’Είστε οι ίδιοι. Είστε το ίδιο επικίνδυνοι για την χώρα μου’’.
Γιατί όμως δεν το κάνω;
Τι με κρατάει;
Ο πρόεδρος που παραμένει στην ηγεσία του κόμματος, είναι εγκλωβισμένος στα πάθη του.
Βλέπει και αυτός, όπως όλοι μας, την κατρακύλα, ή καλύτερα, το ξεσκέπασμα της ΝΔ.
Αλλά, αντί ως γνήσιος Πατριώτης-Εθνικιστής, που θέτει τις Αρχές του και τις Αξίες του, πάνω από κάθε συμφέρον, ιδίως πάνω από τα προσωπικά συμφέροντα, να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να απεγκλωβιστεί πλήρως από την ‘’κατά ανάγκη’’ συγκατοίκηση, δηλώνοντας ξεκάθαρα και ευθαρσώς πως ουδεμία σχέση έχει αλλά κυρίως ΘΕΛΕΙ να έχει με την πολιτική νοοτροπία της ΝΔ, αυτός συνεχίζει και επιμένει στις έννοιες της ενιαίας παράταξης και του κοινού χώρου.
Την ώρα που λοιδορεί την ΝΔ για την πολιτική που άσκησε τα τελευταία έτη, την ίδια ώρα, προτείνει το χέρι του, ως χέρι βοηθείας.
Θα μου πείτε, αυτό δείχνει και μια έντιμη προσπάθεια ενότητας, ή έστω ανθρωπισμού.
Σαφώς.
Αλλά, γιατί δεν το κάνουμε και προς το δίδυμο αδελφάκι της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ;
Γιατί θεωρούμε πως η ΝΔ μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο, ενώ το ΠΑΣΟΚ όχι;;
Ποια δείγματα μας έχει δείξει τόσα χρόνια η ΝΔ, ώστε να θεωρούμε πως μπορεί ο Χώρος μας, να συμπορευτεί μαζί της;
Θα μου απαντήσει κάποιος πως από την ΝΔ, μπορούμε να αντλήσουμε ψηφοφόρους, ενώ από το ΠΑΣΟΚ όχι.
Θεωρώ την συγκεκριμένη τοποθέτηση εντελώς λανθασμένη.
Όσους ‘’διασκορπισμένους’’ πατριώτες-εθνικιστές έχει η ΝΔ, άλλο τόσους έχει και το ΠΑΣΟΚ.
Και μάλιστα, αν θέλουμε να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, θεωρώ πως το ΠΑΣΟΚ έχει πιο ‘’υγιώς σκεπτόμενους’’ πατριώτες-εθνικιστές, από ότι η ΝΔ, η οποία, εκμεταλλευόμενη κάποια χρόνια την έλλειψη εθνικιστικού εκπροσώπου, και αυτοπροβαλλόμενη ως η αντιπροσωπευτική δύναμη του πατριωτισμού στην Ελλάδα, δημιούργησε τόση σύγχυση που τελικά μέσα της, έχουν παραμείνει μονάχα τα ‘’μη-υγιή πατριωτικά μυαλά’’.
Ενώ στο ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι (αρκετοί θα έλεγα) που βαδίζουν με σύνθημα ‘’η Ελλάδα στους Έλληνες’’, ‘’ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο’’ κτλ.
Όσο επιτακτική ανάγκη είναι να προσεγγίσουμε αυτούς τους ‘’άσωτους’’ πατριώτες, τόσο επιτακτική ανάγκη είναι να προσεγγίσουμε και όλους τους άλλους, που περιπλανούνται χαμένοι στα άλλα κόμματα.
Προς τι λοιπόν, αυτό το κώλυμα με την ΝΔ;
Οκ, ο αρχηγός μας το έχει απωθημένο.
Θέλει να δει την ΝΔ να τον παρακαλάει να επιστρέψει ή να συνεργαστεί.
Θέλει να δει την Dora να σκύβει το κεφάλι μπροστά του.
Αλλά, μετά από αυτά, τι περιμένει να κάνει;
Έχει ή όχι χρέος, ως ηγέτης του Πατριωτικού Χώρου, να ηγηθεί μιας προσπάθειας απεγκλωβισμού της χώρας από την δύνη που έχει πέσει με τις εναλλάξ κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ;;;
Έχει ή όχι χρέος, ως ηγέτης του Πατριωτικού Χώρου, να κάνει πίσω στις προσωπικές του φιλοδοξίες, απέναντι στην ανάγκη της πατρίδος για ξεκάθαρες προτάσεις;;
Η οικονομία της χώρας, έχει επέλθει σε δεινή θέση. Η χώρα, δεν παράγει τίποτα, η Αγροτιά μας αργοπεθαίνει, η Αλιεία μας περιορίζεται. Ο τουρισμός μας έχει χάσει την παλαιά του αίγλη. Όλο το κεφάλαιο της χώρας φεύγει προς τα έξω, χωρίς να υπάρχει καμία πηγή εσόδων.
Υπάρχει καμία περίπτωση, κάποια στιγμή, η ΝΔ, η ΝΔ που ξέρουμε και έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια, να αποκτήσει μια πιο εθνική άποψη για την οικονομία μας;;
Υπάρχει καμία περίπτωση, αυτή, η γνωστή ΝΔ, έστω και με συμβουλάτορα έναν εκπρόσωπο του Πατριωτικού Χώρου, να αλλάξει την οπτική της απέναντι στις πολυεθνικές και στους τοπικούς εμπόρους;;
Προσωπικά πιστεύω πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση η ΝΔ να ασκήσει εθνική πολιτική. Τουλάχιστον, υπάρχουν τόσες πιθανότητες να αλλάξει, όσες έχει και το ΠΑΣΟΚ, το δίδυμο αδελφάκι της.
Οπότε, εμείς, οι υποστηριχτές του Πατριωτικού Χώρου, πως αισθανόμαστε μέσα σε όλο αυτό το παιχνίδι;;
Πως να αισθάνεται ένας υπερήφανος Πατριώτης, όταν βλέπει την συνεχόμενη μανία του ηγέτη του να ταυτίσει τον ίδιο και τους ψηφοφόρους του, με λαμόγια και υποταγμένους υποστηριχτές της ΝΔ;;
Προσωπικά, νιώθω εγκλωβισμένος.
Σκέφτομαι, πως ίσως αυτός ο Χώρος, να έχει τον ηγέτη που του αξίζει.
Ίσως αυτός ο Χώρος να έχει τόσο πολύ αλλοιωθεί, λόγω των πειραματικών μορφωμάτων του παρελθόντος, που πλέον αγνοεί ο ίδιος τον εαυτό του.
Ίσως αυτός ο Χώρος να μην μπορεί να πραγματοποιήσει τους στόχους του.
Και ίσως, τελικά, να μην αξίζει τη ψήφο μου.
Από την άλλη, βλέπω τον Χώρο να αισθάνεται για πρώτη φορά, μετά από πάρα πολλά χρόνια, δυνατός. Να νιώθει υπερήφανος για τις απόψεις του. Να συνειδητοποιεί καθημερινά τη δυναμική του. Να αντιλαμβάνεται μέρα με τη μέρα, πως όλες εκείνες οι προβοκάτσιες περί ‘’ελαχίστων ποσοστών’’, περί ‘’περιθωριακών ομάδων’’ κτλ, να καταρρίπτονται.
Βλέπει να διαχέεται ο Πατριωτικός Λόγος μέσα στο Κοινοβούλιο, και μέσω των ΜΜΕ να μεταφέρεται στα αυτιά κάθε Έλληνα, κάθε Ελληνίδας. Και να κερδίζει συνεχώς περισσότερους ψηφοφόρους και περισσότερους συνοδοιπόρους.
Ο Χώρος αυτός, υπήρχε πριν τον Καρατζαφέρη.
Και θα υπάρχει και μετά από αυτόν.
Όπως επίσης, θα υπάρχει και μετά το ΛΑΟΣ.
Χρέος όλων των Πατριωτών ανά τη χώρα, είναι να στηρίξουν την προσπάθεια συσπειρώσεως των δυνάμεών μας, των πολιτικών μας δυνάμεων, που αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έχει ως επίκεντρο το ΛΑΟΣ και τον πρόεδρό του.
Στηρίζοντας ΛΑΟΣ, σημαίνει αυτομάτως πως στηρίζεις τις πολιτικές και τις τακτικές του προέδρου του.
Αλλά σημαίνει και κάτι άλλο.
Σημαίνει πως στηρίζεις την ανάδειξη εκ της αφάνειας μιας δυναμικής, που χρειάζεται να πιστέψει στις δυνάμεις της.
Ο Χώρος αυτό, ο Πατριωτικός, έχει ΜΟΝΟΝ έναν εχθρό. Την απαξίωση από τα ίδια τα στελέχη της. Την πλανεμένη άποψη, πως δεν έχει αρκετή δύναμη να αλλάξει τα πράγματα.
Και ως αντίδοτο σε αυτό το ‘’δηλητήριο’’ υπάρχει μόνο η συνεχόμενη αυξητική πορεία των εκλογικών μας ποσοστών.
Όσο οι ‘’άσωτοι’’ εθνικιστές, βλέπουν το Χώρο, στον οποίο ανήκουν ιδεολογικά, αλλά όχι πρακτικά, να υφίσταται και να μεγαλώνει, τόσο πιο εύκολα θα κάνουν την μεγάλη απόδραση. Τόσο πιο εύκολα θα έρθουν να μας ενισχύσουν.
Αν χαθεί αυτό, ο Χώρος θα περιπέσει ακόμη μια φορά στην αμφισβήτηση εκ του ίδιου του πυρήνα του.
Προς όλους τους Πατριώτες λοιπόν, που νιώθουν θιγμένοι με τη μανιασμένη συμπάθεια της ηγεσίας του ΛΑΟΣ προς το κόμμα της εξαθλίωσης, της ΝΔ:
Πρέπει να αποδείξουμε πως υπάρχουμε όχι ως θεωρητική δύναμη, αλλά ως πρακτική.
Να δώσουμε πίστη και όραμα σε όλους τους ‘’άσωτους’’ πατριώτες που βολοδέρνουν στα άλλα κόμματα.
Ο Χώρος μας είναι δυνατός και υπαρκτός. Ενισχύστε τον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου