Τα ‘’έψαλε’’ ο Λεωνίδας Κύρκος στους ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ για τα χαμηλά ποσοστά στις Ευρωεκλογές.
( http://www.naftemporiki.gr/euroelection/story.asp?id=1675575 )
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, συμφώνησε με την άποψη του Κουβέλη, πως πρέπει ο ΣΥΝ να ορίσει ξανά τις σχέσεις του με τα υπόλοιπα κόμματα που απαρτίζουν το ΣΥΡΙΖΑ.
Ποια ήταν ακριβώς η θέση/πρόταση του Κουβέλη;
Για όσους ασχολούνται με την Πολιτική, ο Κουβέλης δεν είναι ένας τυχαίος πολιτικός.
Έχει λόγο, άποψη και πολιτικό ήθος που λείπουν από τους περισσοτέρους πολιτικούς.
Άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί του (ο γραφών διαφωνεί μαζί του καθημερινώς), όλοι αποδέχονται πως πολιτικοί σαν τον Κουβέλη, χρειάζονται σε μια Υγιή Δημοκρατία, η οποία για να λειτουργήσει σωστά, απαιτεί και τη διαφωνία, απαιτεί και την αντίρρηση, απαιτεί και την ‘’ακραία’’ άποψη.
Ο Κουβέλης, είχε βάλει υποψηφιότητα για αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, όταν αποφάσισε να αποσυρθεί (αποδείχθηκε τρικ) ο Αλαβάνος.
Θυμίζω, πως ο Αλαβάνος, μετά τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, είχε αναλάβει έναν δύσκολο, για την ηλικία του, ρόλο, με αποτέλεσμα να κλονιστεί η υγεία του από υπερκόπωση.
Παράλληλα με την υποψηφιότητα του Κουβέλη, έβαλε υποψηφιότητα και ο Τσίπρας.
Η αλήθεια είναι πως σε αυτή τη επιλογή, η διαφοροποίηση δεν περιοριζόταν μονάχα στην ηλικία των δύο υποψηφίων, αλλά κυρίως στη διαφορετική νοοτροπία που εκπροσωπούσαν ο καθένας ξεχωριστά.
Ο Τσίπρας, νεαρός και άπειρος, έχει συνδυάσει την Πολιτική με όλο το ‘’επαναστατικό’’ του παρελθόν, πιστεύοντας πως αυτό μπορεί να συνεπάρει και ανθρώπους άλλης ηλικίας.
Ο Κουβέλης, έμπειρος πολιτικός, γνωρίζει πως το μεγάλο ποσοστό, απαιτεί μεγάλη ευθύνη. Συνεπώς, η δική του πρόταση είχε να κάνει με πιο συνετές και ρεαλιστικές προτάσεις.
Η εκλογή του Τσίπρα, στην ουσία, ξεκαθάρισε τη οδό που θα έπαιρνε ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα άφηναν το δρόμο της σύνεσης και της εγκράτειας, και θα ακολουθούσαν πλέον τη οδό του νεανικού ενθουσιασμού και της έξαρσης.
Τα αποτελέσματα γνωστά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μονίμως, σε κάθε μεγάλο θέμα, πιάστηκε αδιάβαστος.
Από τη μία, η ηγεσία να μιλάει με γενικότητες και με υπεκφυγές σε θέματα σημαντικά.
Από την άλλη, ο πρόεδρός του να κάνει δηλώσει που έθιγαν τον ηγετικό του ρόλο (‘’δεν πειράζει αν κλείσει το χρηματιστήριο)
Και οι Νεολαίοι του, να έρχονται σε ρήξη με το κοινό αίσθημα σε θέματα λαθρομεταναστών, κουκουλοφόρων, ναρκωτικών κτλ.
Ο διακαής πόθος να αγγίξουν τους νέους της χώρας, αλλά κυρίως η ματαιοδοξία τους, τους οδήγησε σε σημείο να μην ακούνε τα μηνύματα των νέων αλλά να προσπαθούν να επιβάλλουν σε αυτούς, τα δικά τους μηνύματα.
Και ήρθε το κάζο των Ευρωεκλογών.
Η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν τυχαία. Δεν ήταν παροδική.
Και δεν είχε σχέση με την αποχή.
Η πτώση, οφείλεται ξεκάθαρα στην ποιότητα των πολιτικών του θέσεων.
Αυτή έκρινε ο κόσμος που ψήφισε. Και καταψήφισε το ΣΥΡΙΖΑ.
Η παρέμβαση του Λεωνίδα Κύρκου, δεν ήρθε να ‘’ρίξει λάδι στη φωτιά’’.
Ήρθε να επαναφέρει τα πράγματα στη θέση τους.
Ήρθε να θυμίσει τους ευφάνταστους νάρκισσους της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ πως χρέος τους είναι να ακούνε το λαό και να προσπαθούν να προτείνουν λύσεις που δεν θα έρχεται σε αντίθεση με τη λογική και το συναίσθημα των Ελλήνων.
Η προεκλογική κόντρα Αλαβάνου-Τσίπρα έδειξε την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να αποφασίσει τι και ποιους εκφράζει ως κόμμα.
Η δήλωση συμφωνίας του Κύρκου, στην πρόταση του Κουβέλη για επανέλεγχο των συμμαχιών του ΣΥΝ, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΝ, ως ΣΥΝ ποτέ δεν έφτανε σε ακραίες θέσεις. Μπορεί κάποιες εξ των θέσεών του να ήταν εσφαλμένες αλλά ποτέ δεν στάθηκε απέναντι στο εθνικό συμφέρον.
Ως ΣΥΡΙΖΑ όμως, πολλές φορές ασπάστηκε θέσεις φασιστικές και ανθελληνικές.
Ο Κουβέλης το γνωρίζει αυτό.
(http://www.ana.gr/anaweb/user/showprel?service=3&maindoc=7683222 - Εκείνο το οποίο για μένα τίθεται είναι ο ανακαθορισμός της πολιτικής του Συνασπισμού σε σχέση και με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ο ανακαθορισμός βασικών στοιχείων της πολιτικής του συνεργατικού σχήματος)
Και η πλευρά που θεωρεί πως δεν πρέπει να αποθέσουν τα πολιτικά τους οράματα πάνω σε σάπιες ανθελληνικές ιδέες, είναι πλέον αποφασισμένη να διεκδικήσει, να απαιτήσει επαναπροσδιορισμό.
Το μέλλον θα δείξει κατά πόσο το ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει πρόσωπο, ώστε όπως έλεγε το τελευταίο σλόγκαν του ΣΥΝ, πριν γίνει ΣΥΡΙΖΑ, να μπορεί να κοιτάζει τους πολίτες στα μάτια.
Ήδη ξεκίνησε ο ‘’ακήρυχτος’’ πόλεμος...
http://nonews-news.blogspot.com/2009/06/blog-post_3403.html
( http://www.naftemporiki.gr/euroelection/story.asp?id=1675575 )
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, συμφώνησε με την άποψη του Κουβέλη, πως πρέπει ο ΣΥΝ να ορίσει ξανά τις σχέσεις του με τα υπόλοιπα κόμματα που απαρτίζουν το ΣΥΡΙΖΑ.
Ποια ήταν ακριβώς η θέση/πρόταση του Κουβέλη;
Για όσους ασχολούνται με την Πολιτική, ο Κουβέλης δεν είναι ένας τυχαίος πολιτικός.
Έχει λόγο, άποψη και πολιτικό ήθος που λείπουν από τους περισσοτέρους πολιτικούς.
Άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί του (ο γραφών διαφωνεί μαζί του καθημερινώς), όλοι αποδέχονται πως πολιτικοί σαν τον Κουβέλη, χρειάζονται σε μια Υγιή Δημοκρατία, η οποία για να λειτουργήσει σωστά, απαιτεί και τη διαφωνία, απαιτεί και την αντίρρηση, απαιτεί και την ‘’ακραία’’ άποψη.
Ο Κουβέλης, είχε βάλει υποψηφιότητα για αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, όταν αποφάσισε να αποσυρθεί (αποδείχθηκε τρικ) ο Αλαβάνος.
Θυμίζω, πως ο Αλαβάνος, μετά τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, είχε αναλάβει έναν δύσκολο, για την ηλικία του, ρόλο, με αποτέλεσμα να κλονιστεί η υγεία του από υπερκόπωση.
Παράλληλα με την υποψηφιότητα του Κουβέλη, έβαλε υποψηφιότητα και ο Τσίπρας.
Η αλήθεια είναι πως σε αυτή τη επιλογή, η διαφοροποίηση δεν περιοριζόταν μονάχα στην ηλικία των δύο υποψηφίων, αλλά κυρίως στη διαφορετική νοοτροπία που εκπροσωπούσαν ο καθένας ξεχωριστά.
Ο Τσίπρας, νεαρός και άπειρος, έχει συνδυάσει την Πολιτική με όλο το ‘’επαναστατικό’’ του παρελθόν, πιστεύοντας πως αυτό μπορεί να συνεπάρει και ανθρώπους άλλης ηλικίας.
Ο Κουβέλης, έμπειρος πολιτικός, γνωρίζει πως το μεγάλο ποσοστό, απαιτεί μεγάλη ευθύνη. Συνεπώς, η δική του πρόταση είχε να κάνει με πιο συνετές και ρεαλιστικές προτάσεις.
Η εκλογή του Τσίπρα, στην ουσία, ξεκαθάρισε τη οδό που θα έπαιρνε ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα άφηναν το δρόμο της σύνεσης και της εγκράτειας, και θα ακολουθούσαν πλέον τη οδό του νεανικού ενθουσιασμού και της έξαρσης.
Τα αποτελέσματα γνωστά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μονίμως, σε κάθε μεγάλο θέμα, πιάστηκε αδιάβαστος.
Από τη μία, η ηγεσία να μιλάει με γενικότητες και με υπεκφυγές σε θέματα σημαντικά.
Από την άλλη, ο πρόεδρός του να κάνει δηλώσει που έθιγαν τον ηγετικό του ρόλο (‘’δεν πειράζει αν κλείσει το χρηματιστήριο)
Και οι Νεολαίοι του, να έρχονται σε ρήξη με το κοινό αίσθημα σε θέματα λαθρομεταναστών, κουκουλοφόρων, ναρκωτικών κτλ.
Ο διακαής πόθος να αγγίξουν τους νέους της χώρας, αλλά κυρίως η ματαιοδοξία τους, τους οδήγησε σε σημείο να μην ακούνε τα μηνύματα των νέων αλλά να προσπαθούν να επιβάλλουν σε αυτούς, τα δικά τους μηνύματα.
Και ήρθε το κάζο των Ευρωεκλογών.
Η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν τυχαία. Δεν ήταν παροδική.
Και δεν είχε σχέση με την αποχή.
Η πτώση, οφείλεται ξεκάθαρα στην ποιότητα των πολιτικών του θέσεων.
Αυτή έκρινε ο κόσμος που ψήφισε. Και καταψήφισε το ΣΥΡΙΖΑ.
Η παρέμβαση του Λεωνίδα Κύρκου, δεν ήρθε να ‘’ρίξει λάδι στη φωτιά’’.
Ήρθε να επαναφέρει τα πράγματα στη θέση τους.
Ήρθε να θυμίσει τους ευφάνταστους νάρκισσους της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ πως χρέος τους είναι να ακούνε το λαό και να προσπαθούν να προτείνουν λύσεις που δεν θα έρχεται σε αντίθεση με τη λογική και το συναίσθημα των Ελλήνων.
Η προεκλογική κόντρα Αλαβάνου-Τσίπρα έδειξε την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να αποφασίσει τι και ποιους εκφράζει ως κόμμα.
Η δήλωση συμφωνίας του Κύρκου, στην πρόταση του Κουβέλη για επανέλεγχο των συμμαχιών του ΣΥΝ, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΝ, ως ΣΥΝ ποτέ δεν έφτανε σε ακραίες θέσεις. Μπορεί κάποιες εξ των θέσεών του να ήταν εσφαλμένες αλλά ποτέ δεν στάθηκε απέναντι στο εθνικό συμφέρον.
Ως ΣΥΡΙΖΑ όμως, πολλές φορές ασπάστηκε θέσεις φασιστικές και ανθελληνικές.
Ο Κουβέλης το γνωρίζει αυτό.
(http://www.ana.gr/anaweb/user/showprel?service=3&maindoc=7683222 - Εκείνο το οποίο για μένα τίθεται είναι ο ανακαθορισμός της πολιτικής του Συνασπισμού σε σχέση και με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ο ανακαθορισμός βασικών στοιχείων της πολιτικής του συνεργατικού σχήματος)
Και η πλευρά που θεωρεί πως δεν πρέπει να αποθέσουν τα πολιτικά τους οράματα πάνω σε σάπιες ανθελληνικές ιδέες, είναι πλέον αποφασισμένη να διεκδικήσει, να απαιτήσει επαναπροσδιορισμό.
Το μέλλον θα δείξει κατά πόσο το ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει πρόσωπο, ώστε όπως έλεγε το τελευταίο σλόγκαν του ΣΥΝ, πριν γίνει ΣΥΡΙΖΑ, να μπορεί να κοιτάζει τους πολίτες στα μάτια.
Ήδη ξεκίνησε ο ‘’ακήρυχτος’’ πόλεμος...
http://nonews-news.blogspot.com/2009/06/blog-post_3403.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου