Αύριο 21/5/2023, μετά από πολλά χρόνια, στην Ελλάδα θα διεξαχθούν Εθνικές Εκλογές με σύστημα Απλής Αναλογικής.
Το σύστημα Απλής Αναλογικής είναι ότι πιο κοντά υπάρχει σε εκλογικό Νόμο, που να σχετίζεται με την Άμεση Δημοκρατία – με σύστημα Απλής Αναλογικής, η ψήφος σου σε ένα μικρό κόμμα δεν μετουσιώνεται σε ψήφο στα πρώτα κόμματα, όπως στην Ενισχυμένη Αναλογική.
Για τον παραπάνω λόγο, όλα τα συστημικά κόμματα επιδιώκουν να επιστρέψει η εκλογική διαδικασία σε σύστημα Ενισχυμένης Αναλογικής, ώστε να μπορέσουν να καρπωθούν τις ψήφους των πολιτών εκείνων που δεν θα μπορέσουν να καρπωθούν στις εκλογές της 21ης Μαΐου 2023.
Το σύστημα της Απλής Αναλογικής, είναι το σύστημα των Κυβερνήσεων Συνεργασίας. Για να υπάρξει αυτοδύναμη Κυβέρνηση σε σύστημα Απλής Αναλογικής, είναι απαραίτητη η συνεργασία μεταξύ κομμάτων – είναι σχεδόν αδύνατο να προκύψει κυβέρνηση αυτοδυναμίας από ένα μόνο κόμμα.
Δυστυχώς, εδώ και χρόνια το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ), διατυμπανίζει πως δεν συνεργάζεται με κανέναν.
Ιδίως σε αυτές τις εκλογές, που οι συνθήκες επιβάλλουν μια συνεργασία με συνθήκες ίσων όρων (σημαντική παράμετρος μια συνεργασίας), θα περίμενε κάποιος που σκέφτεται να ψηφίσει το ΚΚΕ για τις φιλολαϊκές απόψεις που εκφράζει, πως θα επέλεγαν να συμμετέχουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, ώστε να μπορέσουν υπό καθεστώς ίσων όρων να ασκήσουν όντως Εξουσία ή έστω να μην επιτρέψει επιδείνωση των αντιλαϊκών μέτρων που έρχονται.
Το ΚΚΕ ακόμη και σε αυτές τις εκλογές, διατυμπανίζει την άρνησή του να συνεργαστεί.
Αυτό προφανώς αποδεικνύει την απόφαση του ΚΚΕ να αρνηθεί την ευθύνης της άσκησης Εξουσίας – είτε από φόβο μήπως αποτύχει, είτε από αποδοχή του ανέφικτου των απόψεών του.Ο ψηφοφόρος εκείνος που επιδιώκει να στηρίξει ένα μικρότερο κόμμα, επιδιώκοντας μια κυβέρνηση συνεργασίας, με έναν ισχυρό παράγοντα που θα μπορεί να ‘’συγκρατεί’’ την κυβέρνηση στα αντιλαϊκά του μέτρα, εκβιάζοντάς το πώς θα άρει την ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή (την κυβέρνηση) αν περάσει νομοσχέδια που δεν έχουν την απόλυτη έγκριση των κομμάτων συνεργασίας,
με την άρνηση του ΚΚΕ να συνεργαστεί ακόμη και σε αυτές τις τόσο ‘’αμεσοδημοκρατικές’’ εκλογές, αποθαρρύνεται να στηρίξει με την ψήφο του το ΚΚΕ – εφόσον δεν πρόκειται να συνεργαστεί, γιατί να το ψηφίσει άλλωστε; Τι μπορεί να καταφέρει το ΚΚΕ έξω από την κυβέρνηση; Τι κατάφερε το ΚΚΕ τόσα χρόνια εκτός κυβερνήσεων;
Υπάρχει όμως μια ακόμη παράμετρο που μπορεί, ακόμη και αν το ΚΚΕ έχει αποφασίσει να μην αναλάβει καμία ευθύνης άσκησης Εξουσίας, να παίξει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της Φιλολαϊκής Πολιτικής στο τόπο μας.
Η παράμετρος αυτή είναι η παράμετρος του Φόβου.
Ο Φόβος του Συστήματος Εξουσίας αν διαπιστώσει πως οι Έλληνες είναι αρκετά τρελοί (ή έστω απελπισμένοι), που μπορούν αυτοβούλως να επιλέξουν στα επόμενα χρόνια ένα κόμμα με τις απόψεις του ΚΚΕ.
Τι εννοώ;
Εάν στις εκλογές της 21ης Μαΐου 2023, το ΚΚΕ πάρει ένα μεγάλο ποσοστό, πολύ μεγαλύτερο από ότι έπαιρνε τόσα χρόνια, το Σύστημα Εξουσίας που βολεύεται τόσα χρόνια με ένα ΚΚΕ στο περιθώριο, με ένα ανίσχυρο ΚΚΕ στην λήψη αποφάσεων, που μετουσιώνει τους ‘’αγώνες για τον λαό’’ μονάχα σε πορείες και σε κατάθεση στεφανιών, ίσως τρομάξει με το Μήνυμα Οργής από τους Πολίτες.
Εάν το ΚΚΕ βγει ενισχυμένο από τις αυριανές εκλογές, το Σύστημα Εξουσίας το οποίο πάντα βλέπει πιο μπροστά, ίσως να τρομοκρατηθεί και να αποφασίσει να κατευνάσει την Οργή των Πολιτών. Ίσως (υπόθεση κάνω) να κατανοήσει πως με την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει εδώ και χρόνια, το ίδιο το Σύστημα ‘’σπρώχνει’’ τους Πολίτες προς το ΚΚΕ, τους ‘’αναγκάζει’’ να απευθυνθούν σε ένα κόμμα που, σύμφωνα με το ίδιο το Σύστημα Εξουσίας, δεν προτείνει εφαρμόσιμες λύσεις.
Και ίσως (μεγάλο ίσως), το Σύστημα Εξουσίας προσπαθήσει να βρει τρόπο να σταματήσει αυτή την ‘’στροφή’’ προς το Κομμουνιστικό Μοντέλο Εξουσίας.
Μπορεί να το κάνει με δύο τρόπους:
Ο ένας είναι να αποφασίσει να αλλάξει την Πολιτική του, επιλέγοντας πιο ευνοϊκά ή έστω λιγότερο αντιλαϊκά μέτρα για τον λαό. Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, η κοινωνική πολιτική βασίζεται και αυτή στην Καπιταλιστική Θεωρία της Οικονομίας, αλλά βλέπουμε να εφαρμόζεται με πιο κοινωνικό πρόσωπο, όχι τόσο ξεδιάντροπα χυδαία όπως βλέπουμε να χτυπιέται το Κοινωνικό Κράτος στην Ελλάδα εδώ και τόσες δεκαετίες. Για να αποφασίσει μια κυβέρνηση των συστημικών κομμάτων, να αλλάξει πολιτική, χρειάζεται ένα ισχυρό χαστούκι. Όχι επιπέδου Χρυσής Αυγής, αλλά ενός ισχυρού ΚΚΕ που αυξάνει ποσοστά σε επικίνδυνα για τα συστημικά κόμματα εξουσίας επίπεδα.
Ο άλλος τρόπος, είναι να προσπαθήσει να μειώσει την αύξηση της λαϊκής στήριξης στο ΚΚΕ, είτε κάνοντάς το παράνομο κόμμα (έχουμε ιστορικά παραδείγματα), είτε εντάσσοντάς το σε ένα πλαίσιο διαφθοράς και διαπλοκής που θα το κατατάσσει ως ένα κόμμα συστημικό, σαν τα υπόλοιπα.
Και στις δύο περιπτώσεις όμως, το Σύστημα Εξουσίας θα δείξει πως ‘’πήρε το μήνυμα’’.
Ένα ενισχυμένο ΚΚΕ, που ενδεχομένως να αυξάνει την δύναμή του σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, είναι ‘’αγκάθι’’ για το Σύστημα Εξουσίας.
Είτε επιλέξει να αλλάξει πολιτική, είτε επιλέξει να ‘’καταστείλει’’ το ΚΚΕ, το θέμα είναι πως θα πάρει το μήνυμα.
Και αυτό, μόνο καλό μπορεί να κάνει στον λαό.
Διότι, είτε τα αντιλαϊκά μέτρα θα γίνουν λιγότερα, εφόσον το Σύστημα Εξουσίας επιλέξει να μην είναι τόσο χυδαία αντιλαϊκό,
είτε το ΚΚΕ να καταλάβει επιτέλους πως δεν το παίρνει πλέον να σφυρίζει αδιάφορα, πως το Σύστημα Εξουσίας στοχεύει στην διάλυσή του, με συνέπεια να δεχθεί (αναγκαστεί η σωστή έκφραση) να συνεργαστεί με άλλα κόμματα σε μια κυβέρνηση Συνεργασίας και να αναλάβει την Ευθύνη της Άσκησης Εξουσίας.
Σύμφωνα με την παραπάνω παράμετρο, ακόμη και εάν το ΚΚΕ διατυμπανίζει πως δεν επιθυμεί να συνεργαστεί με κανένα κόμμα, αποδεχόμενο πως φοβάται να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη ανάληψη εξουσίας, θεωρώ πως ένα ενισχυμένο ΚΚΕ στις επόμενες εκλογές, θα βοηθήσει σε κάθε περίπτωση τον ελληνικό λαό από το τέλμα και την χυδαιότητα της σημερινής πολιτικής κατάστασης.
Είτε θα αναγκάσει το ΚΚΕ να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν ως κόμμα που ζητάει την στήριξη του λαού,
είτε θα αναγκάσει το Σύστημα Εξουσίας από τρόμο μήπως ‘’οι παλαβοί Έλληνες’’ τους ετοιμάσουν καμία απρόσμενη έκπληξη σε επόμενες εκλογές, να συμμορφωθούν όσο τουλάχιστον τους επιτρέπει η πολιτικο-οικονομική του ιδεολογία και προσπαθήσουν να φτιάξουν ένα κοινωνικό κράτος στα πλαίσια των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών.
Η παραπάνω παράμετρος ίσως είναι το ισχυρότερο κίνητρο για να στηρίξουμε ένα κόμμα που πεισματικά, εδώ και δεκαετίες αρνείται να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνης άσκηση εξουσίας, μέσω κυβερνήσεων συνεργασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου