περί αντίληψης για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου

Το θέμα με τα παιδιά που χλεύασαν κατά την διάρκεια της παρέλασης στη Φιλαδέλφεια (Αττικής) είναι γνωστό.

Για όσους δεν γνωρίζουν, τα παιδιά έστειλαν και ανακοίνωση για να εξηγήσουν τους λόγους αυτής της συμπεριφοράς.

Η ανακοίνωσή τους (μανιφέστο το ονομάζουν) εδώ.

Ορισμένες σκέψεις, άσχετες αλλά και σχετικές με την ''αιτιολόγηση'' των παιδιών για την ενέργειά τους.
1. αν οι παρελάσεις γινόντουσαν μπροστά από μνημεία πεσόντων ή αγωνιστών, και τα παιδιά αυτά έκαναν την ίδια χλευαστική ενέργεια, θα ήταν καταδικαστέα. Δεν χλευάζεις το μνημείο ενός αγωνιστή για την Ελευθερία.

 

2. εφόσον οι παρελάσεις γίνονται μπροστά από ''επίσημους'', υποχρεώνοντας όσους παρελαύνουν να στρέφουν το κεφάλι τους σε ένδειξη σεβασμού, αλλάζοντας το νόημα της παρέλασης από ''σεβασμό στους αγωνιστές της ελευθερίας'' στο ''σεβασμό στο σύστημα εξουσίας'', ενώ παράλληλα τυγχάνει τα τελευταία χρόνια αυτοί οι ''επίσημοι'', από τον πρώτο έως τον τελευταίο να είναι λαμόγια (εκλεγμένα μεν, λαμόγια δε), τότε η κίνηση αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Άκομψη μεν, διαμαρτυρία δε.

3. αν τα παιδιά θεωρούν πως δεν πρέπει να γίνονται παρελάσεις γενικά, ως θεσμός δηλαδή, αντί να κάνουν παρέλαση με αυτό τον τρόπο, θα ήταν πιο γενναίο εκ μέρους τους να μην δέχονταν να συμμετέχουν. Με το ίδιο σκεπτικό, αν δεν δέχονται μια θρησκευτική λειτουργία, είναι λάθος να πηγαίνουν μέσα στην εκκλησία κάνοντας άσεμνες πράξεις. Αν δεν δέχεσαι μια θρησκευτική λειτουργία, δεν πας στην εκκλησία. Ουδείς σε αναγκάζει να συμμετέχεις κάπου που δεν θέλεις. Αυτό είναι σεβασμός στην Ελευθερία, όχι μόνο την δική σου αλλά και των άλλων.

4. αν τα παιδιά θεωρούν πως ο πόλεμος για την ελευθερία δεν είναι έπος, τότε δεν γνωρίζουν πως η Ελλάδα εορτάζει το ΌΧΙ, εν αντιθέσει με όλους τους υπόλοιπους λαούς που εορτάζουν την λήξη του πολέμου και όχι τα ''ΝΑΙ'' τους (την έναρξη δηλαδή), ακριβώς επειδή η Ελλάδα και οι ΤΟΤΕ Έλληνες, είπαν ΟΧΙ όντας μόνοι και αβοήθητοι, όταν οι Ναζί και οι σύμμαχοί τους, κατακτούσαν το ένα κράτος μετά το άλλο χωρίς ούτε μια στάλα ιδρώτα. Η Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου, δεν είναι Επέτειος της έναρξης του πολέμου, αλλά Επέτειος της συνειδητής απόφασης ενός λαού να αγωνιστεί απέναντι σε εχθρούς ανίκητους για την Ελευθερία του. Και αυτό, ήταν, είναι και θα παραμείνει Έπος.

Αν τα παιδιά αυτά, δεν γνωρίζουν τι σημαίνει Έπος, ας ρίξουν μια ματιά στις ημέρες αντίστασης των ευρωπαϊκών χωρών στους Ναζί (εδώ)

Εύχομαι πραγματικά, τα παιδιά αυτά να αντιληφθούν τι πραγματικά σημαίνει Ελευθερία, με ποιον τρόπο δείχνεις πως την σέβεσαι και πως θα πρέπει να την τιμάς με τις πράξεις σου.