Ισλαμική Τρομοκρατία και κίνδυνος αποδοχής της από τις Ευρωπαϊκές Κοινωνίες

Τα όλο και πιο συχνά τρομοκρατικά χτυπήματα σε ευρωπαϊκές πόλεις, καταδεικνύουν ένα πρόβλημα που κανένας έως σήμερα δεν έχει εντοπίσει.

Την αποδοχή τους (των τρομοκρατικών χτυπημάτων) από τις ευρωπαϊκές κοινωνίες ως μια ‘’καθημερινότητα’’.

Παρακολουθούμε τακτικά το πώς παρουσιάζονται στα ΜΜΕ τα διάφορα τρομοκρατικά χτυπήματα. Και παρατηρούμε και το πόσο εύκολα ξεχνιούνται όταν περάσουν μερικές ημέρες, τουλάχιστον έως το επόμενο χτύπημα.

Το ανησυχητικό λοιπόν στο όλο θέμα, είναι το πώς η κοινωνία των Ευρωπαίων, αρχίζει σιγά-σιγά να αποδέχεται τις τρομοκρατικές επιθέσεις ως κάτι το ‘’αναπόφευκτο κακό’’ της ζωής μας.

Και κοντά σε αυτή την αποδοχή, η αποδοχή των μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν και την ελευθερία μας είναι εξίσου αναπόφευκτη.
Η αποδοχή να ζούμε σε πόλεις φρούρια, γεμάτες από στρατιώτες με το δάχτυλο στην σκανδάλη είναι εξίσου τρομοκρατική με κάθε βομβιστική η μη επίθεση κάποιου ισλαμιστή.

Παρατηρούμε τις κοινωνίας να μην αντιδρούν με πιεστικό ,για την Εξουσία, τρόπο ώστε να επαλειφθούν τα τρομοκρατικά χτυπήματα. Συνήθως, οι αντιδράσεις τις κοινωνίας είναι μια-δύο συγκεντρώσεις πολιτών στο χώρο του τρομοκρατικού χτυπήματος, με αναμμένα κεριά να ψέλνουν ‘’all we are saying, is give peace a chance’’, την ίδια ώρα που διάφορες ΜΚΟ με εντεταλμένη υπηρεσία από τις μυστικές υπηρεσίες προσπαθούν να μας πείσουν πως ‘’δεν είναι όλοι οι οπαδοί του Ισλάμ τρομοκράτες’’.

Όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά και κάθε φορά που ένα νέο τρομοκρατικό χτύπημα λαμβάνει χώρα σε κάποια ευρωπαϊκή πόλη, οι ‘’ειδικοί’’ σπεύδουν να μας ενημερώσουν για τους τρόπους που επιλέγει ο δυτικός κόσμος να αμυνθεί απέναντι στους τρομοκράτες.

Και κάθε φορά, παρατηρούμε πως οι μηχανισμοί ασφαλείας δεν καταφέρνουν να αποτρέψουν το επόμενο χτύπημα.

Είναι ίσως καιρός, όλοι μας και όλοι μαζί, να δούμε το πραγματικό αίτιο του προβλήματος.

Αποδέχομαι πλήρως την άποψη πως δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι τρομοκράτες. Αλλά δυστυχώς έως σήμερα, οι περισσότεροι τρομοκράτες δρουν στο όνομα του Ισλάμ.

Τι περιμένει η Ευρώπη για να κατανοήσει πλήρως το πόσο επικίνδυνη πίστη είναι το Ισλάμ για τον πολιτισμένο κόσμο;

Μια άλλη ιδεολογία, αυτή του Ναζισμού, ακριβώς επειδή έχει αποδεχθεί πως είναι μια ιδεολογία μίσους, φανατισμού και κακίας για τον συνάθρωπό σου, έχει δημιουργήσει σημαντικούς μηχανισμούς απαγόρευσής του στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (αν όχι σε όλες).

Στην ουσία, απαγορεύεται σε κάποιον πολίτη να δηλώνει υποστηριχτής της ναζιστικής ιδεολογίας, να εκφράζεται με βάση τις ναζιστικές αρχές και να εκπροσωπεί την ναζιστική αντίληψη σε δημόσιο λόγο. Υπάρχουν σε κάθε Σύνταγμα των ευρωπαϊκών χωρών νόμοι που προστατεύουν τις κοινωνίες από τον ναζισμό και τους υποστηριχτές του, είτε οι νόμοι αυτοί ορίζονται ως ‘’αντιρατσιστικοί’’, είτε φέρουν κάποια άλλη ονομασία.

Γιατί δεν γίνεται κάτι παρόμοιο και με τη θρησκεία του Ισλάμ;

Γιατί δεν απαγορεύεται η θρησκεία του Ισλάμ στην Ευρώπη;

Έχουμε ή όχι αντιληφθεί πως η ίδια η φύση αυτής της θρησκείας, ωθεί τους φανατικούς υποστηριχτές της σε τρομοκρατικά χτυπήματα έναντι των κοινωνιών μας;

Η πιο άμεση λύση του προβλήματος της ισλαμικής τρομοκρατίας (κάποια στιγμή πρέπει να ξεκινήσουμε να χρησιμοποιούμε αυτό τον όρο), είναι η απαγόρευση της θρησκείας του Ισλάμ στις ευρωπαϊκές χώρες.

Βεβαίως, η πίστη του καθενός είναι προσωπικό του δικαίωμα και δεν μιλάω για απαγόρευση στον καθένα να πιστεύει όπου ο ίδιος κρίνει.

Μιλάω όμως για απόλυτη και καθολική απαγόρευση της θρησκείας του Ισλάμ στη δημόσια ζωή. Ούτε τεμένη, ούτε τζαμιά, ούτε ιεροκήρυκες του Ισλάμ στην Ευρώπη. Όποιος θέλει να πιστεύει στο Ισλάμ, να το κάνει στο σπίτι του και μόνο μέσα σε αυτό.

Συγχρόνως, να απαγορευτεί δια νόμου η δημόσια εμφάνιση της μαντίλας, της μπούρκας και όλων των συναφή αυτής της θρησκείας του μίσους και της απανθρωπιάς.

Με αυτό τον τρόπο διαχωρίζεις πλήρως την θέση σου, ως Ευρώπη, απέναντι στους μουσουλμάνους κατοίκους των ευρωπαϊκών χωρών:

«θέλεις φίλε μουσουλμάνε να μείνεις και να ζήσεις στην Ευρώπη; Τότε θα πρέπει να σταματήσεις να εκφράζεις δημόσια τα θρησκευτικά σου πιστεύω».

Οι φανατικοί αυτής της θρησκείας θα βρεθούν απέναντι στα θρησκευτικά τους πιστεύω και στην επιθυμία τους να ζήσουν μέσα στις ευρωπαϊκές κοινότητες.

Τώρα, είναι φυσικό κάποιοι να σπεύσουν να κατηγορήσουν την παραπάνω άποψη ως ‘’ρατσιστική’’, επειδή τίθεται ενάντια σε μια θρησκεία και όχι ενάντια στους φανατικούς αυτής της θρησκείας.

Εν προκειμένω να τελειώνουμε με αυτό το θέμα, είμαι υπέρ στο να καταργηθούν όλες οι θρησκείες από την Ευρώπη. Για να τελειώνουμε με τους ισλαμιστές, προτιμώ να ‘’θυσιάσουμε’’ όλες τις υπόλοιπες θρησκείες, μια για πάντα.

Ας απαγορευτεί ο χριστιανισμός, ο εβραϊσμός, ο ινδουισμός και όλες οι υπόλοιπες θρησκείες, ώστε να μην ενοχληθούν εκείνοι που θα αφρίζουν με την ‘’μονόπλευρη απαγόρευση του ισλαμισμού’’.

Ας απαγορευθούν όλες οι θρησκείες, ώστε μαζί με αυτές, να απαγορευθεί ο Ισλαμισμός και μαζί του να περιοριστεί η ισλαμική τρομοκρατία.

Είναι η πλέον άμεση λύση που πρέπει να επιλέξει η Ευρώπη για να μην φτάσουμε στο σημεία να θεωρούμε καθημερινότητα τα τρομοκρατικά χτυπήματα μέσα στις κοινωνίες μας.