Εις μνήμη Γεωργίου Γεωργαλά

Τον Γεώργιο Γεωργαλά οι περισσότεροι τον γνωρίζουν ως Κυβερνητικό Εκπρόσωπο της Χούντας των συνταγματαρχών.

Εγώ τον γνωρίζω ως συγγραφέα.

Τον Γεώργιο Γεωργαλά τον γνώρισα για πρώτη φορά μέσω του έργου του ‘’Η Δημοκρατία των Αρίστων’’, σε ηλικία 18 ετών. Πρίν από αυτό το έργο, είχα διαβάσει ένα άλλο του της σειράς Ρίζες, αν θυμάμαι καλά το ‘’Πρωτοέλληνες’’, το οποίο δεν με είχε ενθουσιάσει ως έργο, αλλά μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον η γραφή του συγγραφέα και βεβαίως η βιβλιογραφία του που ακόμη και τότε ήταν μεγάλη.

Διαβάζοντας το ‘’Η Δημοκρατία των Αρίστων’’, κατανόησα πλήρως την πολιτική σκέψη του συγγραφέα, τις Αρχές και Αξίες που διέπουν την πολιτική του λογική και βεβαίως χαρακτηρίζουν και τον συγγραφικό του λόγο.

Στα επόμενα χρόνια διάβασα μια πλειάδα έργων του Γεωργαλά (21 στο σύνολο), ορισμένα εκ των οποίων διάβασα ξανά και ξανά στην πάροδο των ετών, ως προσπάθεια κατανόησής τους μέσα από την δική μου πολιτική ενηλικίωση, μέσω της οποίας κάθε φορά μπορούσα να βλέπω και κάτι καινούριο, μια νέα Ιδέα (με την Πλατωνική Έννοια) του συγγραφέα, μια νέα οπτική της δικής του Πολιτικής Σκέψης.

Αν ζητούσα από τον εαυτό μου να ξεχωρίσει κάποια έργα του, θα μπορούσα εύκολα να ξεχωρίσω ως κορυφαίο το ‘’Ελλήνων Ζην’’ και το ‘’Κοσμοεξουσιαστές’’ μαζί βεβαίως με το ‘’Η Δημοκρατία των Αρίστων’’. Παρ’ αυτά, μέσα στο πλήθος των έργων του, ακόμη και στο μοναδικό μυθιστόρημα που έγραψε ‘’Πίσω από το φράγμα που φράζει τον ουρανό’’, δύναται ο καθένας να εντοπίσει και να μελετήσει τις πολιτικές ανησυχίες τις οποίες ο συγγραφέας προσπάθησε να  αποτυπώσει στο χαρτί.

Ο Γεώργιος Γεωργαλάς, υπήρξε αδιαμφισβήτητα ένας Έλληνας Πατριώτης. Ένας Έλληνας που αγάπησε την Ελλάδα, αγάπησε τις Αρχές και τις Αξίες που αυτό το Έθνος γέννησε, γαλούχησε και μοίρασε στον υπόλοιπο κόσμο, και που δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχει αλλοτριώσει, έχει αλλοιώσει, έχει παραμορφώσει.

Για αυτές τις Αρχές και Αξίες, ο Γεωργαλάς προσπάθησε μέσα από το τεράστιο σε όγκο συγγραφικό έργο του, να στοιχειοθετήσει και να παρουσιάσει όλες τα αυταπόδεικτα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την προέλευσή τους, που αποδεικνύουν την αυθεντικότητά τους και τις καθιστούν απροσπέλαστες από κάθε προσπάθεια αμφισβήτησής τους.

Συγχρόνως, μέσα σε όλα τα έργα του προσπάθησε να αντικρούσει τα ‘’κακώς κείμενα’’ της εποχής του, κυρίως απόψεις και θέσεις που χτυπούσαν τις έννοιες Έθνος, Εθνική Ταυτότητα και Εθνική Συνείδηση.

Μέσα στα βιβλία του, διακρίνεις δεκάδες στοιχειοθετημένες αποδείξεις – αποκρίσεις απέναντι σε θέσεις ορισμένων σύγχρονων του συγγραφέα, όπου σε πραγματικό χρόνο δύναται να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε διαλογική συζήτηση πάνω στα προκείμενα θέματα.

Ο Γεώργιος Γεωργαλάς μου έκανε την τιμή να με αναφέρει σε ένα εκ των βιβλίων του. Πριν πολλά χρόνια, του είχα στείλει ένα γράμμα ‘’διαμαρτυρίας’’ (αν μου επιτρέπεται ο όρος) μόλις διάβασα το βιβλίο του ‘’Ελλήνων Θρησκεία’’. Στο γράμμα αυτό, διατύπωσα τις αμφιβολίες μου για τις θέσεις που είχε αναπτύξει στο εν λόγω βιβλίο, διαφωνώντας για το αποτέλεσμα των συλλογισμών του. Στο επόμενο βιβλίο του ‘’Χριστιανισμός & Ελληνικότης’’, σε ένα ξεχωριστό κεφάλαιο, αναφέρεται στο γράμμα μου, προσπαθώντας μέσα από το νέο του βιβλίο να απαντήσει στους προβληματισμούς μου, χωρίς καμία αμφιβολία στους ίδιους προβληματισμούς που γέννησε το προηγούμενο βιβλίο του και σε άλλα άτομα.

Θυμάμαι σαν χθες, όταν διάβασα την αναφορά του συγγραφέα, πετάχτηκα από το κρεβάτι μου και έτρεξα στον αδελφό μου, φωνάζοντας πως ο Γεωργαλάς με αναφέρει στο νέο του βιβλίο. Ακόμη και αν ο συγγραφέας σε αυτό το κεφάλαιο επιχειρηματολογεί με χαρακτηρισμούς στις θέσεις μου (επιπόλαιες, ασόβαρες, κτλ), εγώ θεώρησα τότε τιμή μου που ένας συγγραφέας όπως ο συγκεκριμένος απάντησε σε ένα γράμμα μου μέσα σε ένα εκ των έργων του.

Κάποια χρόνια μετά, επικοινώνησα ξανά μαζί του, για να αναζητήσω μια πηγή ενός στοιχείου που ανάφερε σε ένα βιβλίο του χωρίς όμως να αναφέρεται στην βιβλιογραφία του για την πηγή του. Τότε , θυμάμαι, με εξυπηρέτησε η κόρη του (μου συστήθηκε στο τηλέφωνο), λόγω του ότι ο ίδιος ήταν καταβεβλημένος (ηλικιακά βεβαίως).

Τα επόμενα χρόνια, συνέχιζα να αγοράζω και να διαβάζω τα βιβλία του, κυρίως λόγω της ‘’συνήθειας’’ να διαβάζω και το ‘’καινούριο βιβλίο του Γεωργαλά’’. Ο ίδιος ο βιβλιοπώλης μου, κάθε φορά που με έβλεπε να μπαίνω στο μαγαζί του, έσπευδε να με ενημερώσει αν είχε κάποιο καινούριο βιβλίο του Γεωργαλά.

Ένα χαρακτηριστικό που απέκτησα μέσω των βιβλίων του Γεωργαλά, ήταν να αναζητάω τις αυθεντικές πηγές. Ο Γεωργαλάς αναφέρεται σε κάθε πηγή των στοιχείων που παραθέτει, οπότε είναι εύκολο σε κάποιον να βρίσκει περισσότερες πληροφορίες από την αυθεντική πηγή.

Βεβαίως, τα τελευταία χρόνια, η ποιότητα της συγγραφής του είχε φθίνει. Θεωρώ πως το γήρας ουκ έρχεται μόνον και σε έναν συγγραφέα που βασίζει το συγγραφικό του έργο στην πολιτική του σκέψη, όταν παύει να προσαρμόζει την σκέψη του στο σήμερα, τότε χάνει και κάθε φρεσκάδα στον γραπτό του λόγο.

Τα τελευταία έργα του Γεωργαλά, κυρίως η σειρά ‘’Βυζάντιον’’, είναι γεμάτα από επαναλήψεις σκέψεων, προτάσεων, ακόμη και ολόκληρων παραγράφων. Είναι σαν να προσπαθεί να γεμίσει ένα βιβλίο με σκέψεις που δανείζεται όχι από προηγούμενων ετών έργα του, αλλά αυτούσια από έργα μόλις 1-2 ετών παλαιότερα. Άναρχες σκέψεις που φαίνονται να μην σχετίζονται μεταξύ τους, αναμειγνύονται άτσαλα σε μια προσπάθεια να φανεί ένας μεγάλος όγκος στοιχείων στην τεκμηρίωση μιας θέσης.

Είναι αλήθεια, πως αν διαβάσεις τα τελευταία έργα του Γεωργαλά θα απογοητευτείς. Η εμμονή του συγγραφέα να τεκμηριώσει θέσεις ασυμβίβαστες όπως πχ η αναβίωση του Ελληνισμού μέσα στο Βυζάντιο ή η πτώση της Ελληνικής Κοσμοθέασης λίγα χρόνια πριν το Βυζάντιο (και την υποτιθέμενη αναγέννηση), τον οδήγησε σε μια ασύμμετρη συγγραφική ‘’μάζωξη’’ στοιχείων και επιχειρημάτων που σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζονται από τον μεστό και ξεκάθαρο πολιτικό του λόγο των παλαιότερων έργων του.

Παρ’ αυτά, θεωρώ πως ως συγγραφικό έργο, κυρίως λόγω των πρώτων του βιβλίων, οφείλει να κοσμεί τις βιβλιοθήκες κάθε αναγνώστη που αναζητά τον Ελληνικό Τρόπο αντίληψης και ζωής, και για αυτό θα θεωρώ πάντα τον Γεώργιο Γεωργαλά ως έναν συγγραφέα που προσπάθησε να μεταδώσει τις Αρχές και τις Αξίες αυτού του τρόπου Σκέψης και Λόγου.

Καλό ταξίδι αγαπητέ Γεώργιε. Εκεί, στο ποτάμι, θα σε συναντήσω και εγώ όταν έρθει η ώρα μου, και ίσως κάνουμε από κοντά πλέον μια συζήτηση περί των Ιδεών που γνώρισα μέσω των βιβλίων σου.