Είχα παρακολουθήσει την ιστορία με την τετραμελή οικογένειαπου αναγκάστηκε να ζει στο αυτοκίνητό τους λόγω φτώχιας, και την μετέφερα στον
αδελφό μου. Πριν του εξηγήσω πως η ιστορία αυτή αφορά την Ελλάδα, με ρωτάει
''που έγινε αυτό; στην Αμερική;''.
Όταν πληροφορήθηκε πως η ιστορία αφορά την Ελλάδα, την
Αθήνα, έμεινε να με κοιτάζει με ένα τρόμο στο βλέμμα του.
''Αν έγινε κάτι τέτοιο, δεν αργεί η ώρα που ο κόσμος θα
ξεσηκωθεί'', είπε μονολογώντας.
Μα την ίδια ώρα που ολοκλήρωνε την φράση του, καταλάβαινε το
πόσο λάθος έκανε.
Διότι ο κυριότερος λόγος που ξεσηκώνεται ο λαός, είναι η
Ανθρωπιά του και ο σεβασμός στις Αξίες που την διέπουν όπως η Ισονομία, η
Ελευθερία, η Δικαιοσύνη, η Συναδελφικότητα.
Οk ρε μάγκες τα Μνημόνια. Μας τα πήραν όλα, κατέστρεψαν
οικογένειες και οικονομίες.
Ok ρε μάγκες και για τους προδότες τους Πολιτικούς, που
βολεύονται πίσω από έναν μισθό 5.500€ το μήνα, μέσα σε μια Βουλή με
140.000.000€ ετήσιο budget για το 2014,
και σφυρίζουν αδιάφορα για όλα όσα συμβαίνουν.
Τα δέχομαι.
Αλλά ρε Έλληνες, που ΣΚΑΤΑ πήγε η Ανθρωπιά μας;;
Αυτή η οικογένεια που η ιστορία της συγκλόνισε το Πανελλήνιο,
συγγενείς δεν έχει;;;
Αδέλφια, ξαδέλφια, φίλους ή γνωστούς;;
Που ΣΚΑΤΑ είναι όλοι αυτοί που επιτρέπουν σε μια οικογένεια
να ζει μέσα στο Ι.Χ. της;;;
Να επιτρέπουν τα μικρά παιδιά, κορίτσια 14 και 13 ετών να
κοιμούνται στο πίσω κάθισμα;;;
ΠΟΥ ΣΚΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ;;;;
Το εύκολο για έναν που δεν γνωρίζει τι πραγματικά σημαίνει ο
Έλληνας, και επιμένει να θέλει να σκέφτεται ως ‘’Ευρωπαίος’’, θα μου μιλήσει
Κοινωνική Πρόνοια, για Συντονισμένη Πολιτεία, για Φιλόπτωχο Εκκλησία ή Φορείς Οικογενειακής
Ενίσχυσης.
Όλα τα παραπάνω είναι ΑΣΚΟΠΑ, αν δεν υπάρχει Ανθρωπιά στους ανθρώπους.
Οι Άνθρωποι, όλοι εμείς είμαστε η Κοινωνία.
Αν εμείς χάσουμε την Ανθρωπιά μας, η ίδια η Κοινωνία και
όλοι οι Φορείς που την διέπουν, θα γίνουν απάνθρωποι.
Ντροπή σε όσους συγγενείς και φίλους, επέτρεψαν σε αυτή την
οικογένεια να ζει μέσα στο αυτοκίνητό της.
Ντροπή τους.
Αυτοί όλοι, είναι το Μνημόνιο της ψυχής μας.
Διότι ακριβώς αυτή απάθεια ή η αδιαφορία που έδειξαν όλοι
αυτοί που μπορούν να ονομαστούν ‘’κοντινός κύκλος’’ της συγκεκριμένης
οικογένειας, είναι το μεγαλύτερο τροχοπέδη της όποιας ελπίδας ξεσηκωμού ή έστω
αλλαγής πλεύσης προς το καλύτερο.
Όταν αυτοί οι άνθρωποι, δείχνουν τέτοια απέχθεια στις αξίες
που χαρακτηρίζουν έναν Άνθρωπο, πως θα μπορέσουν να ευαισθητοποιηθούν για τον
αγώνα διεκδίκησής των χαρακτηριστικών αυτών;
Όχι.
Στην ιστορία με την οικογένεια που ζει στο αυτοκίνητό της,
δεν πρέπει να κοιτάξουμε ούτε προς την κυβέρνηση και τη Τρόϊκα, ούτε προς την
Εκκλησία ή την Πρόνοια, ούτε πουθενά αλλού.
Στον καθρέπτη μας πρέπει να κοιτάξουμε.
Και να κάνουμε την αυτοκριτική μας για την εικόνα που είδαμε
στις τηλεοράσεις μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου