Το παρών video,
κάνει το γύρω του κόσμου εδώ και ώρες.
Ρώσοι στρατιώτες, σταματάνε πορεία Ουκρανών στρατιωτών οι
οποίοι άοπλοι τους πλησιάζουν διαμαρτυρόμενοι.
Διάβασα τους διαλόγους και οφείλω να ομολογήσω πόσο πολύ με
άγγιξε η πικρία και η οργή των λόγων των Ουκρανών στρατιωτών.
‘’Αυτή είναι η σημαία μας. Είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε’’,
λένε πριν σπεύσει ο ‘’αξιωματικός’’ τους να τους ζητήσει να ηρεμήσουν.
Εδώ και ημέρες, η Ουκρανία έχει μετατραπεί σε μια χώρα χωρίς
Τιμή και Αξιοπρέπεια.
Σε μια σκακιέρα με φόντο την ίδια την χώρα, οι μεγάλες (σε
ατιμία) χώρες παίζουν ένα παιχνίδι εντυπώσεων, με πιόνια τους ουκρανούς
πολίτες.
Ο στρατός της χώρας, βλέπει την Αξιοπρέπεια που πρέπει να
διέπει τις Ένοπλες Δυνάμεις κάθε χώρας, να τσαλακώνεται και να γίνεται έρμαιο
χλευασμού και ειρωνείας.
Ναύαρχοι αυτομολούν, στρατιωτικές δυνάμεις παραδίδονται
αμαχητί, την ώρα που οι Εχθρικές Δυνάμεις, ανενόχλητες και με οξυμένο θράσος
καταλαμβάνουν ουκρανικά εδάφη χωρίς καμία αντίσταση.
Οι απλοί Ουκρανοί στρατιώτες, άνθρωποι σαν εμένα και εσάς,
που πήγαν να υπηρετήσουν την πατρίδα τους, μέσα στα πλαίσια μιας ενδόμυχης
υποχρέωσης προάσπισης των εδαφών των προγόνων και απογόνων μας, βλέπουν την
Τιμή και το Ηθικό τους να καταρρακώνονται.
Η στρατιωτική ηγεσία της χώρας, φαίνεται αδύναμη να
ανταπεξέλθει των περιστάσεων. Ρωσικές Δυνάμεις αναπτύσσονται στις ουκρανικές
περιοχές, κλείνουν λιμάνια, αεροδρόμια και στρατιωτικές βάσεις, χωρίς καμία μα
καμία αντίσταση από τις ντόπιες δυνάμεις.
Ο απλός Ουκρανός στρατιώτες, νιώθει την Ατιμία στο πετσί
του.
Για αυτό οργίζεται. Εκεί οφείλεται ο πόνος και η οργή του.
Δεν οργίζεται για τους Ρώσους. Ούτε για τους Αμερικάνους
και τους Γερμανούς. Ούτε για τους φιλορώσους ή τους φιλοναζιστές ουκρανούς του
Κιέβου.
Οργίζεται διότι αυτός, ως ο φρουρός της πατρίδος του αυτή τη
συγκεκριμένη χρονική στιγμή, στέκεται μικρότερος των προσδοκιών των
προηγούμενων και επόμενων συμπατριωτών του να κάνει το ελάχιστο που απαιτείται.
Να πολεμήσει για την πατρίδα του.
Βλέποντας αυτό το video, θυμήθηκα τα δικά μας Ίμια.
Κάτι παρόμοιο είχε γίνει και τότε στον Ελληνικό Στρατό.
Τα τούρκικα σκυλιά μπήκαν στα εδάφη μας, έριξαν ένα ελληνικό
στρατιωτικό ελικόπτερο σκότωσαν τρεις έλληνες στρατιώτες, κατέβασαν τη ελληνική
σημαία, μα ο ελληνικός στρατός δεν έριξε ούτε μια σφαίρα.
Οι τότε ηγήτορες των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, σωστές
μαριονέτες των πολιτικών ταγών της χώρας, επέλεξαν να σκύψουν το κεφάλι
αμαχητί, παρά να πολεμήσουν.
Μια κλίκα που λαμβάνει αστέρα και παράσημα, με κριτήριο το ποιος
φυλάει περισσότερες κατουρημένες ποδιές των πολιτικών της χώρας, η στρατιωτική
ηγεσία επέλεξε να ατιμάσει τα λάβαρα των Ενόπλων Δυνάμεων, να καταστείλει την
Υπερηφάνεια και την Αξιοπρέπεια των ελλήνων στρατιωτών, και να υποκύψει στις εντολές
των ‘’μεγάλων’’ (στην ατιμία).
Ντροπή και Αίσχος σε όποιον φοράει τη στολή του αξιωματικού,
και επιλέγει στο όνομα της οποιαδήποτε ‘’ειρήνης’’, να ρίξει τα όπλα του και να
παραδώσει τη γη των προγόνων και των απογόνων του, την οποία του εμπιστεύτηκαν
να υπερασπίζεται.
Ντροπή και Αίσχος σε όποιον φοράει τη στολή του αξιωματικού,
και διατάσει τους στρατιώτες του να ρίξουν τα όπλα απέναντι στον εχθρό που
καταπατάει τα εδάφη της πατρίδος του.
Ντροπή και Αίσχος.
προδοτη προσοχη προσοχη
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.makeleio.gr/?p=56937
αυτους ψηφισες αν δεν το εχεις καταλαβει