Μην μειώνεις τη χρήση ρεύματος-πέταξε τις συσκευές!!!!

Το πόσο ηλίθια σκεπτόμαστε, ως λαός και ως πολιτική ηγεσία, αποδείχθηκε περίτρανα ακόμη μια φορά, στην τελευταία διαφωνία που είχαμε με τους φίλους μας τους τροϊκανούς.

Συγκεκριμένα, μέσα στο προηγούμενου Σ/Κ, πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ, πως ασκήθηκαν έντονες πιέσεις και δημιουργήθηκαν μεγάλες διαφωνίες μεταξύ των προτάσεων της κυβέρνησης και των εκπροσώπων της τρόϊκάς, όσο αφορά το θέμα των δημοσίων υπαλλήλων των υπό κατάργηση Δημόσιων Υπηρεσιών.

Πιο συγκεκριμένα, η Τρόϊκα, ενώ συμφωνεί (αν δεν προωθεί) με την κατάργηση ορισμένων Δημόσιων Φορέων και Υπηρεσιών, τις οποίες το ελληνικό κράτος δεν μπορεί ούτε να διαχειριστεί ούτε να συντηρήσει, θέτει ως βασικό κριτήριο την απομάκρυνση όλων των δημοσίων υπαλλήλων που εργάζονται εκεί.

Η λογική έχει να κάνει με το εξής: εφόσον κύριε Κράτος, δεν μπορείτε να καλύψετε τις μισθολογικές και ασφαλιστικές ανάγκες των δεκάδων χιλιάδων δημοσιών υπαλλήλων που έχεις τοποθετήσει βυσματικώς σε θέσεις δημοσίων οργανισμών, αναγκαζόμενοι λόγω αυτής της αδυναμίας να προχωρήσετε στην ιδιωτικοποίηση αυτών των Υπηρεσιών και Οργανισμών, τότε θα πρέπει να διώξεις και όλους όσους δουλεύουν εκεί, διότι στην ουσία, η ύπαρξη αυτών των υπεράριθμων δημοσίων υπαλλήλων, δημιουργούν την αδυναμία σου να ανταπεξέλθεις στις μισθολογικές και ασφαλιστικές τους ανάγκες.

Με δύο λόγια:

Δεν μπορείς να πληρώσεις τους μισθούς και τις ανάγκες των υπαλλήλων σου, δεν μπορείς να καλύψεις τα έξοδα των Δημοσίων Υπηρεσιών σου, αναγκάζεσαι να τις ιδιωτικοποιήσεις, άρα δεν μπορείς να συνεχίζεις να τους συντηρείς.

Έχει μια λογική.

Το ελληνικό κράτος από την άλλη, τι λέει;

Δεν μπορώ να καλύψω τις ανάγκες αυτών των Υπηρεσιών, τις ιδιωτικοποιώ, αλλά τους δημοσίους υπαλλήλους που δουλεύουν εκεί, θα τους μεταθέσω σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες.

Μα, με αυτό τον τρόπο, θα συνεχίζει να μην μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των νέων οργανισμών, διότι οι υπάλληλοί τους, θα αυξηθούν.

Το Κράτος όμως, δεν σκέφτεται μόνο λογιστικά. Σκέφτεται με ψηφοθηρικά.

Σε αυτό, τους προωθεί και η Αντιπολίτευση.

Η οποία, σπεύδει σε κάθε περίπτωση που πέφτει στο τραπέζι ζήτημα μείωσης των εξόδων του Κράτους μέσω μείωσης των υπεράριθμων και υψηλόμισθων δημοσίων υπαλλήλων, να σηκώσει τα λάβαρα της Επανάστασης.

Και η Αντιπολίτευση και η Κρατική Εξουσία, γνωρίζουν πως οι δημόσιοι Υπάλληλοι είναι η βάση της κομματικής τους δύναμης. Αυτοί είναι που συνεχίζουν και τους ψηφίζουν εδώ και τόσα χρόνια, αυτοί είναι που τους δίνουν τη δυνατότητα να συνεχίζουν να είναι μέσα στα πράγματα ασχέτως πόσο ανίκανοι έχουν αποδειχθεί.

Για αυτό και προσπαθούν και οι μεν και οι δε (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) να διαμορφώσουν την πολιτική τους προπαγάνδα με βάση αυτούς.

Το γεγονός όμως παραμένει ένα και μόνο ένα.

Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, είτε λόγω μεγάλου αριθμού, είτε λόγω υπερβολικά υψηλής μισθοδοσίας, έχουν καταντήσει τους Δημόσιους Οργανισμούς και τις Δημόσιες Υπηρεσίες ως μη βιώσιμες.

Το Κράτος, επειδή δεν μπορεί πλέον να συντηρεί μη βιώσιμες επιχειρήσεις, αποφασίζει να τις ιδιωτικοποιήσει, να τις δώσεις σε ιδιώτες.

Συγχρόνως όμως, δεν προτίθεται να διώξει όλους τους δημοσίους υπαλλήλους που δουλεύουν σε αυτές, διότι φοβάται μην χάσει ψήφους, ψήφους απαραίτητες για την επιβίωσή του.

Το παράλογο του πράγματος, φαίνεται και από τη στάση της Αντιπολίτευσης.

Η Αντιπολίτευση θέλει τους Δημόσιους Οργανισμούς να παραμείνουν στα χέρια του Κράτους. Παρ’ όλα αυτά, αναγνωρίζει πως οι όποιες αδυναμίες συντήρησής τους, οφείλονται στα υπέρογκα ποσά που καρπώνονται συνδικαλιστές και εργατοπατέρες οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για τις Δημόσιες Παροχές των Υπηρεσιών του Κράτους, αλλά για την καρέκλα τους.

Αντί όμως σήμερα, να δείξει πως αναγνωρίζει όλα τα παραπάνω και να επιμείνει πως αν το Κράτος δεν ‘’βγαίνει’’ οικονομικά και θεωρεί ως μοναδική εναλλακτική να ‘’απεγκλωβιστεί’’ από Δημόσιους Οργανισμούς που δεν μπορεί πλέον να συντηρεί, τότε η μοναδική λύση είναι να διώξει τους Δημοσίους Υπαλλήλους που τους αποτελούν.

Διότι, μόνο σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να ελπίζει πως αύριο-μεθαύριο θα μπορέσει να τους διεκδικήσει ξανά, μόνο στην περίπτωση που γίνουν βιώσιμοι.

Δυστυχώς η Αντιπολίτευση σκέφτεται μικροπολιτικά και οδηγεί και την κυβέρνηση να σκέπτεται το ίδιο.

Όσο συνεχίζουμε ως Κράτος, να σκεφτόμαστε ψηφοθηρικά, αρνούμενοι να αποδεχθούμε πως η αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να συντηρήσει τόσες χιλιάδες ημιαπασχολούμενους δημοσίους υπαλλήλους, τόσο πιο δύσκολα θα είναι να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα.

Αν μεταφέρουμε την παραπάνω ηλιθιότητα σε ένα απλό παράδειγμα, θα γίνει κατανοητό το πόσο ηλίθια σκεπτόμαστε.

Έχεις ηλεκτρικές συσκευές, αλλά η υπερβολική τους χρήση, έχει σαν αποτέλεσμα να σου έρχεται υπερβολικά υψηλός ο λογαριασμός.

Η μία λύση είναι η ηλίθια:
Δεν έχεις λεφτά για να πληρώσεις το ρεύμα;
Πούλα όλες τις ηλεκτρικές συσκευές. Έτσι και αλλιώς, και που τις έχεις, δεν σε συμφέρει να τις λειτουργείς.

Από την άλλη, υπάρχει ακόμη μια λύση:

Αν δεν έχεις λεφτά να πληρώσεις το ρεύμα, μπορείς να πουλήσεις το ψυγείο, την κουζίνα και το aircondition, αλλά αν θέλεις πραγματικά να δώσεις λύση, τότε αποφασίζεις να κάνεις λιγότερη χρήση του ηλεκτρικού ρεύματος.

Ίσως τότε, να μπορέσεις να κρατήσεις και όλες τις ηλεκτρικές συσκευές, μιας και η σωστή τους χρήση (σύμφωνα με τη τσέπη σου) θα σου διασφαλίζει την σωστή τους λειτουργία.

Το γιατί βεβαίως, στην παραπάνω μεταφορά, θεωρείται ''ανθρωπιστικό'' και ''κοινωνικό'' να επιλέγεις να πετάξεις τις ηλεκτρικές σου συσκευές, αντί να μειώσεις τη χρήση τους,
μόνο ένας νεοΈλληνας θα μπορούσε να το εξηγήσει

Απλά είναι τα πράγματα.