Η Απουσία της Αριστεράς

Διαβάσαμε στις εφημερίδες πως το ΚΚΕ αποφάσισε να μην παραστεί στη Βουλή, κατά την επίσκεψη του Όλι Ρεν και του Στρος Καν.

Η είδηση εδώ.

Να σημειωθεί πως η επίσκεψη των δύο αντρών, δεν θα έχει εθιμοτυπικό χαρακτήρα, αλλά ουσιαστικό, μιας και ο σκοπός της επίσκεψης θα είναι οι συζητήσεις των δύο αντρών με τους Βουλευτές των Επιτροπών των Οικονομικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων , πριν την ψήφιση του Προϋπολογισμού 2011.

 http://www.newsbomb.gr/odos-dnt/story/sti-bouli-stros-kan-kai-oli-ren

Και ενώ θα περίμενε κανείς, το ΚΚΕ να αρπάξει αυτή την ευκαιρία, και να επιδιώξει να βρεθεί τετ-α-τετ με τους εκπρόσωπους του Μνημονίου, που τόσο πολύ αγωνίζεται να καταγγείλει, παρακολουθούμε την κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, να αποφασίζει να μην συμμετάσχει στις συζητήσεις αυτές.

Πρόσφατα το ΚΚΕ, στις Τοπικές Εκλογές, έλαβε ένα πολύ υψηλό ποσοστό. Όπως πολύ καλά γνωρίζουν και οι ίδιοι, το ποσοστό αυτό, δεν αφορά μόνο τους συνειδητοποιημένους ψηφοφόρους του κόμματος, οι οποίοι, έχοντας γαλουχήσει μέσα τους την αφοσίωση και την συγκατάθεση στο κόμμα, είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν άκριτα και αλόγιστα ότι το κόμμα αποφασίζει, αλλά έλαβε και ένα σημαντικό ποσοστό ψήφων από ανθρώπους που δεν δηλώνουν ‘’οπαδοί’’ του κόμματος, αλλά θέλησαν να δώσουν μια ευκαιρία στο ΚΚΕ να αξιώσει και να εκμεταλλευτεί την αντίδρασή τους.

Και αυτό, είναι το μεγάλο στοίχημα για το ΚΚΕ. Αν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες όσων μη κομμουνιστών το ψήφισαν.

Το γνωρίζουν τα στελέχη του κόμματος, και μάλιστα το έχουν αποδεχθεί από τη πρώτη μέρα μετά τις εκλογές.

Διαβάζουμε στην ανακοίνωση που εξέδωσε το ΚΚΕ, μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου:

Έμφαση πρέπει να δώσουμε στα εξής σημεία:

‘’Η σημαντική αύξηση των ψήφων μάς γεμίζει νέες ευθύνες, υποχρεώσεις. Κατανοούμε ότι μεγαλώνει η απαίτηση απέναντί μας να ανταποκριθούμε στην εργατική, λαϊκή συσπείρωση και πάλη, να εκφράσουμε τη δυσαρέσκεια και διάθεση για αγώνα ευρύτερων λαϊκών μαζών που εκτιμούν το ρόλο και τη συμβολή μας, ταυτόχρονα όμως έχουν και τις ιδιαιτέρες δικές τους απόψεις’’.

Αλλά πολύ πιο σημαντικό είναι το κάτωθι σημείο της ανακοίνωσης:

‘’Το ΚΚΕ θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του και όσο εξαρτάται από αυτό για να συμβάλλει ώστε να κατανοηθεί ευρύτερα ότι η αποχή δεν αποτελεί όπλο πίεσης απέναντι στην αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική’’.

Διαβάζοντας τα παραπάνω, είναι λογικό να μας δημιουργείται ο εξής προβληματισμός:

Πως μπορεί να κατανοήσει ο πολίτης, πως η αποχή δεν αποτελεί μοχλό πίεσης, όταν το κόμμα το οποίο ψηφίζει (ή σκέφτεται να ψηφίσει) αποφασίζει να απέχει από συζητήσεις εντόνως σημαντικές και επιβαλλόμενες ως μέσο προώθησης των ιδεών και απόψεών του;

Πως γίνεται το ΚΚΕ να θεωρεί πως η απουσία του από τη επίσκεψη των Ρεν και Στρος, θα το βοηθήσει στην προσπάθειά του, να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες των ψηφοφόρων του, κυρίως των ψηφοφόρων που τους εμπιστεύτηκαν χωρίς να ανήκουν στο κόμμα;

Η επίσκεψη των Ρεν και Στρος, είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για κάθε κόμμα που βασίζεται σε μια Αντιμνημονιακή πολιτική, να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τους εκφραστές του Μνημονίου, να τους θέσεις ερωτήματα, να κρίνει τις απαντήσεις τους, να τους διαμηνύσει τις δικές του αμφιβολίες, τις διαφωνίες και τις προτάσεις του.

Τι ακριβώς εκφράζει η απόφαση να αποχωρήσει από τη Βουλή η κοινοβουλευτική ομάδα;

Πόσο τιμάει μια τέτοια κίνηση τους ψηφοφόρους του ή ακόμη περισσότερο την επιχειρηματολογία των θέσεών του;

Πως αποδέχεται το ΚΚΕ να ‘’πετάξει στα σκουπίδια’’ την ευκαιρία που του δίνεται στο να πληροφορηθεί μέσα από μια μεγάλη ευκαιρία, όλες τις διαφωνίες του κόμματος με τους εκπροσώπους του Μνημονίου;;;

Η στάση που αποφάσισε να κρατήσει το ΚΚΕ, έρχεται εν πλήρη αντίθεση με την Επίσημη Ανακοίνωσή του, το βράδυ των εκλογών του Νοεμβρίου.

Από τη μια, υπόσχεσαι να αξιοποιήσεις την δυναμική που σου έδωσε ο λαός, να ανταπεξέλθεις στις υψηλές προσδοκίες των ψηφοφόρων, και συγχρόνως να πείσεις τους πολίτες πως η Αποχή, δεν μπορεί επ’ ουδενί, να θεωρηθεί ως πολιτική θέση, ή ως μοχλός πίεσης,

ενώ από την άλλη, στην πρώτη ευκαιρία που σου δίνεται να δηλώσεις παρών σε μια ‘’μάχη’’, εσύ αποφασίζεις να απέχεις από την διαδικασία.

Που διαφέρει λοιπόν αυτή η στάση του ΚΚΕ, από τη απόφαση των πολιτών να απέχουν από τις εκλογές;;;

Ότι λόγο έχει το ΚΚΕ για να απέχει από την συνάντηση με τους Ρεν και Στρος, έχουν και οι πολίτες να απέχουν από τις εκλογικές διαδικασίες.

Το ΚΚΕ όμως, δεν εκφράζει μόνο τον εαυτό του, όπως πχ ο κάθε πολίτης ξεχωριστά.

Το ΚΚΕ εκφράζει ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων, πολλών εκ των οποίων ψήφισαν το ΚΚΕ για πρώτη φορά, για να του δώσουν την δυνατότητα να αποκτήσει έναν πιο ισχυρό και μεγαλύτερης αποδοχής πολιτικό λόγο. Και για να εκμεταλλευτεί αυτή τη νέα δυναμική.

Η απόφαση του ΚΚΕ να μην συμμετέχει στις συζητήσεις των Ρεν και Στρος, δηλώνει την ηττοπαθή στάση που κρατάει, και μάλλον θα συνεχίσει να κρατάει, απέναντι στις ιδέες του.

Ενώ θα περίμενε κάποιος το ΚΚΕ να επιδιώξει τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις, μιας και θα του δοθεί η ευκαιρία να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τον ‘’αντίπαλό’’ του, βλέπουμε το ΚΚΕ να ‘’πετάει την ασπίδα του’’ και να κάνει πίσω.

Κάποιοι θα πούνε πως αυτή η κίνηση δηλώνει την ανικανότητα του ΚΚΕ να κάνει διάλογο.

Κάποιοι άλλοι θα πούνε πως αυτή η απόφαση, δηλώνει πως το ΚΚΕ δεν έχει σοβαρές προτάσεις να καταθέσει απέναντι στην Πολιτική του Μνημονίου.

Κάποιοι άλλοι, ίσως θα πούνε, πως το ΚΚΕ φοβάται να αναλάβει έναν ηγετικό ρόλο, που η εποχή επιβάλλει να αναλάβει.

Εγώ θα θυμηθώ μόνο κάτι που είχε πει κάποιος παλαιότερος:

‘’Αν δεν πολεμήσεις για τις Ιδέες σου, ή εσύ δεν αξίζεις, ή οι ιδέες σου’’.