Όλοι στους δρόμους.

-->

Η μεγαλύτερη πορεία διαμαρτυρίας των τελευταίων ετών.

Συμπλοκές και επεισόδια με την κρατική εξουσία.

Τέσσερις νεκροί (τρεις υπάλληλοι και ένα αγέννητο μωρό).

Προσπάθεια εισβολής στη Βουλή των Ελλήνων, από εξαγριωμένους πολίτες.

Διακοπή της απεργίας των ΜΜΕ, για να παρουσιάσουν την έκρυθμη κατάσταση.

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010.

Η Πολιτική Ηγεσία, έσπευσε να δηλώσει την εναντίωσή της στα επεισόδια. ‘’Υπάρχει όριο στην αντίδραση’’, είπαν με μία φωνή κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αυτή η άβουλη μαριονέτα, αδιαφορώντας πλήρως για τις μαζικές διαδηλώσεις, περιόρισε τη δήλωσή του στην καταδίκη της δολοφονίας των τεσσάρων Ελλήνων.

Τα ΜΜΕ, με τον τρόπο που παρουσίασαν τα επεισόδια, λειτούργησαν ανασταλτικά στην μαζική αντίδραση των Ελλήνων, εστιάζοντας και αυτά στις δολοφονίες των υπαλλήλων της Ιδιωτικής Τράπεζας.

Οι δημοσιογράφοι, αδιαφορώντας πλήρως για την μεγαλύτερη πορεία διαμαρτυρίας, μίλησαν για ‘’πλήγμα της οικονομίας’’, λόγω μείωσης τουρισμού και εκμετάλλευσης της έκρηξης βίας από τους κερδοσκόπους.

Μέσα στη Βουλή, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, κατηγόρησε το ΚΚΕ για έναρξη ‘’αντάρτικου’’.

Το ΚΚΕ, απάντησε μιλώντας για προβοκάτορες και για στημένη βία, που σκοπό έχουν να λειτουργήσουν ως τροχοπέδη στην μαζική διαδήλωση του λαού.

Η πραγματικότητα είναι τραγική.

Ο λαός είναι στους δρόμους. Ο λαός, αποφάσισε να αγωνιστεί για την ελευθερία του.

Να σταθεί απέναντι στη σκλαβιά που μας επιβάλουν οι Πολυεθνικές και οι Τραπεζικοί Όμιλοι του εξωτερικού.

Και αποφάσισε να κάνει αυτό που έπρεπε να κάνει εδώ και τόσα χρόνια, στα οποία επέλεγε την ένοχη σιωπή, από την ενεργή αντίσταση. Να διεκδικήσει την Ελευθερία του, η οποία με τα νέα μέτρα, όχι απλά περιορίζεται, αλλά καταλύεται πλήρως. Να διεκδικήσει ξανά την Δημοκρατία σε αυτό τον τόπο. Την Δημοκρατία, η οποία πλήττεται πρωτίστως, μέσα στην οικία του, την Βουλή των Ελλήνων.

Και πώς να μην το κάνει.

Όταν σε μια τόση πικρή και μαύρη ημέρα για το μέλλον της πατρίδας μας, οι πολιτικοί ταγοί καταναλώνονται σε αμφίπλευρες κατηγορίες περί ‘’κατάλυσης του συντάγματος’’ ή περί ‘’αντικομουνιστικής μανίας’’.

Όταν τη μέρα της μεγαλύτερης και μαζικότερης πορείας διαμαρτυρίας των υπό σκλαβιάς Ελλήνων, όλα τα κόμματα εστίασαν όχι στους λόγους που οδηγούν τον κόσμο στους δρόμους, αλλά στις επιπτώσεις που θα έχουν αυτές οι πορείες …στον τουρισμό μας!!!!

Μια τέτοια Βουλή, ξεκάθαρα υποταγμένη σε ξένες δυνάμεις, μακριά από το συμφέρον του Ελληνικού λαού, πρέπει να διεκδικηθεί. Μια τέτοια Βουλή, πρέπει να ξανακερδηθεί από τους Έλληνες.

Τα ΜΜΕ, συνακολουθούμενα τις εντολές των ξένων Τραπεζικών Ιδρυμάτων, εστίασαν την ενημέρωση στο πόσο κακό έκαναν αυτές οι πορείες για το προφίλ της χώρας στο εξωτερικό.

Ο προβληματισμός τους, περιορίστηκε στο τι επιπτώσεις θα έχουν οι διαδηλώσεις στις διεθνείς χρηματαγορές!!!!

Αυτό τους ενδιέφερε. Στο πως θα αντιδράσουν τα… χρηματιστήρια….

Η δολοφονία των τεσσάρων Ελλήνων, βρωμάει από μακριά.

Η μαζικότερη διαδήλωση, αποτελούταν από Έλληνες κάθε ηλικίας, κάθε επαγγέλματος, κάθε κοινωνικής τάξης. Από δασκάλους έως ιατρούς, και από ελεύθερους επαγγελματίες έως αστυνομικούς.

Ποιος μπορεί να υποστηρίξει πως αυτοί οι διαδηλωτές, ήθελαν να σκοτώσουν;

Ποιος μπορεί να υποστηρίξει πως αυτοί οι διαδηλωτές, είναι οι υπαίτιοι για τις δολοφονίες;

Ποιος μπορεί να συνδυάσει την μαζική αντίδραση κατά της σκλαβιάς, με αυτές τις δολοφονίες;

Μόνο όσοι θέλουν να σταματήσουν τη συνέχιση και ίσως την αυξανόμενη ροή του αγώνα των Ελλήνων κατά της σκλαβιάς που μας επιβάλουν.

Μόνο όσοι επιζητούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα τρομοκρατίας, που να λειτουργήσει ανασταλτικά στους πολίτες, κλείνοντάς τους στα σπίτια τους, μακριά από τους δρόμους και τον αγώνα.

Μόνο αυτοί, μπορούν να συνδυάσουν τις δολοφονίες των τεσσάρων Ελλήνων, με τις μαζικές και συλλογικές διαδηλώσεις.

Και μόνο αυτοί, έχουν κέρδος και όφελος από έναν τέτοιο συνδυασμό.

Η επίθεση στην Τράπεζα δεν ήταν τυχαία.

Πρώτα από όλα, έγινε σε συγκεκριμένη τράπεζα, ιδιοκτησία επιχειρηματία που μόλις λίγες ημέρες πριν, έκανε μια δημόσια πρόταση ανοίγματος των λογαριασμών των πολιτικών, και απαίτησε επισήμως την τιμωρία όσων κατασπατάλησαν το Δημόσιο Χρήμα.

Και βεβαίως, αμέσως μετά την δημοσιοποίηση των τεσσάρων νεκρών, ο εκπρόσωπος των Τραπεζικών Υπαλλήλων, έσπευσε να κατηγορήσει ανοιχτά την συγκεκριμένη τράπεζα, για ελλειπή μέτρα προστασίας. Αγνοώντας πως το συγκεκριμένο κατάστημα, συστεγαζόμενο σε διατηρητέο κτήριο, απαγορεύεται δια νόμου να τοποθετήσει συστήματα ασφαλείας για ανάλογες περιπτώσεις (μπάρες ασφαλείας, συστήματα πυρόσβεσης κτλ).

Δεύτερο, οι πολυπληθείς διαδηλωτές, δεν πετούσαν μολότοφ. Διαδήλωναν με ελληνικές σημαίες στα χέρια, κατά τις αλυσίδες που έρχονται.

Οι αλήτες που έκαψαν και δολοφόνησαν τους τέσσερις Έλληνες, δεν κρατούσαν ελληνικές σημαίες. Δεν συνέχισαν την πορεία διαμαρτυρίας. Δεν προσπάθησαν να μπούνε στη Βουλή. Ίσως να στάθηκαν απέναντι από εκείνους που προσπάθησαν να καταλάβουν την Βουλή, δίπλα από τα σώματα ασφαλείας του Συστήματος.

Τρίτο και πιο σημαντικό προς μελέτη. Όλα τα ΜΜΕ, ενώ από το πρωί επέλεξαν την σιωπή, με το κάλυμμα της απεργίας, ώστε να μην ενημερώνεται ο Έλληνας της επαρχίας, στο τι συμβαίνει στις μεγάλες πόλεις, με το που έγινε γνωστή η δολοφονία, έσπασαν την ‘’απεργία’’ τους, και ξεκίνησαν να τρομοκρατούν τον κόσμο, εστιάζοντας ΜΟΝΟ στην δολοφονία των τεσσάρων Ελλήνων.

Τέταρτον, οι πολιτικοί μας ταγοί, αντί να συνετιστούν από την εξέγερση του λαού, περιορίζονται σε μικροκομματικά και ψηφοθηρικά τερτίπια, είτε ανταλλάσοντας κατηγορίες αποπροσανατολισμούς (‘’κατάργηση συντάγματος’’ ή ‘’αντικομουνιστική μανία’’) είτε δίδοντας ψήφο εμπιστοσύνης για συλλογική προσπάθεια (στάση Σαμαρά-ΝΔ). Κανείς μα κανείς, δεν εστίασε στην μαζική αντίδραση, αλλά όλα τα κόμματα περιόρισαν τις δηλώσεις τους στο περιστατικό της δολοφονίας.

Το γεγονός είναι ένα.

120।000 άνθρωποι, ελεύθεροι (προς το παρών) Έλληνες, βγήκαν στους δρόμους για να αγωνιστούν για το υπέρτατο αγαθό του ανθρώπου, την υπέρτατη Αξία που μας δίδαξε η Ελληνική Ιστορία, την Ανεξαρτησία μας.

Τέσσερις κουκουλοφόροι πράκτορες του Συστήματος, έκαναν ένα προβοκατόρικο χτύπημα, ενάντια σε τέσσερις αθώους ανθρώπους, με σκοπό να πλήξουν την μαζικότητα της αντίδρασης του λαού, ο οποίος πλέον φοβούμενος έξαρση αστυνομικής ή αναρχοφασιστικής βίας, πιθανόν να κλειστεί στους καναπέδες του σπιτιού του.

Όλο το Σύστημα, ξεκίνησε μία προσπάθεια αποπροσανατολισμού του κοινού, είτε αποφασίζοντας να εστιάσουν την ενημέρωση όχι στις μαζικές πορείες, αλλά σε μια δολοφονία-προβοκάτσια, είτε οδηγώντας την επικαιρότητα σε μια διακομματική ανταλλαγή ύβρεων-σαπίλας.

Ο λαός αντέδρασε. Μετά από 40 ολόκληρα χρόνια πλιάτσικου, ο λαός αντέδρασε.

Ήταν αναμενόμενο το Σύστημα να αντιδράσει στην αντίδραση του λαού.

Το Σύστημα έχει αναπτύξει τόσα χρόνια τέτοιους μηχανισμούς αυτοπροστασίας, που μπορεί να αντιδράει άμεσα και γρήγορα σε φαινόμενα ξεσηκωμού και αφύπνισης

Η οργή που έχει γεμίσει τις καρδιές των Ελλήνων, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε αδράνεια και μη συμμετοχή, όταν το Σύστημα επιλέγει να στείλει πράκτορες μέσα σε μια πορεία.

Έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν, συνέβη και σήμερα.

Ο λαός δεν πρέπει να πέσει ξανά στην παγίδα.

Οι Έλληνες, δεν πρέπει να βρεθούν ξανά θύματα των μηχανισμών αυτοπροστασίας του Συστήματος.

Αυτό το Σύστημα πρέπει να αλλάξει. Δεν διορθώνεται. Δεν βελτιώνεται. Πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να πέσει. Πρέπει να γκρεμιστεί. Και αυτό πλέον, το γνωρίζουν οι πάντες, δεν γίνεται να συμβεί με συμβατικές πολιτικές μεθόδους, όπως πχ οι εκλογές.

Πρέπει να γκρεμιστεί στους δρόμους. Πρέπει να γκρεμιστεί με τον αγώνα.

Όλοι στους δρόμους, για να αποδείξουμε πως ως Έλληνες, προτιμούμε το θάνατο, από τις αλυσίδες.

Όλοι στους δρόμους, για να δείξουμε στους ξένους κατακτητές, πως μπορεί να κατέκτησαν την Βουλή μας, μέσω των εντολοδόχων πολιτικών μας, αλλά εμείς, ως λαός που τιμάμε και σεβόμαστε τη Δημοκρατία, μπορούμε να την πάρουμε πίσω, να την ξανακερδίσουμε.

Όλοι στους δρόμους, στη μνήμη των τεσσάρων νεκρών Ελλήνων, θύματα των μηχανισμών ασφαλείας ενός Συστήματος, που πρέπει να πληρώσει για τις αλυσίδες που μας ετοιμάζει εδώ και χρόνια.

Όλοι στους δρόμους.

Η επανάσταση είναι κοντά.