Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Μεγάλοι Έλληνες (Πλάτων)-μικροί παρουσιαστές (Ζούνη)

Την Δευτέρα, 9 Μαρτίου, στη σειρά ‘’Μεγάλοι Έλληνες’’ έγινε η παρουσίαση της ζωής και του έργου του Πλάτωνα.

Παρουσιαστής του αφιερώματος στον θεϊκό Πλάτωνα, επιλέγη να είναι η ηθοποιός και καλλιτέχνης κ. Πέμη Ζούνη.

Θα προτιμούσα να επέλεγαν την κ. Πέγκυ Μπάντυ (Παντρεμένοι με Παιδιά).

Μα, καλά, ποιος αποφάσισε για αυτή την επιλογή;;;;

Πρώτα από όλα, και όπως η ίδια παραδέχθηκε δεν είχε ΠΟΤΕ της, πριν την ανάθεση, διαβάσει Πλάτωνα. Όπως χαριτολογώντας εκμυστηρεύτηκε η ίδια, ο Πλάτωνας ‘’την βρήκε επιτέλους’’, μιας και ‘’πάντα ήθελε να ασχοληθεί με το έργο του μεγάλου φιλοσόφου, αλλά πάντα το ανέβαλε’’.
Οπότε, σύμφωνα με την δική της οπτική, ο Πλάτωνας την αναζητούσε εις τους αιώνας των αιώνων, για να την πείσει να ασχοληθεί και λίγο μαζί του.
Είμαι σίγουρος, πως αν γνώριζε ο Πλάτωνας τι πράγματα θα ξεστόμιζε η συγκεκριμένη ‘’καλλιτέχνης’’ για το έργο του, μάλλον θα προτιμούσε και ο ίδιος την Πέγκυ Μπάντυ (Παντρεμένοι με Παιδιά).

Θα αναφέρω δύο πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, όσοι τουλάχιστον ασχολούνται με το έργο του θεϊκού Πλάτωνα, στο έργο του Πολιτεία, ο μεγάλος φιλόσοφος, χωρίζει την Ιδανική του Πολιτεία σε τρεις τάξεις, όχι με κριτήρια πλούτου, δύναμης, Παιδείας, οικογενειακής κατάστασης η άλλα, αλλά μονάχα με κριτήρια Αξίας.
Μία από τις τρεις τάξεις, είναι η τάξη των Φυλάκων.
Οι Φύλακες, είναι η δεύτερη κατά σειρά τάξη στην Ιδανική Πολιτεία, κατά τον Πλάτωνα.
Και, για τον θεό, ο μεγάλος φιλόσοφος, ξεκαθαρίζει ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ, ποιος είναι ο ρόλος του Φύλακα, τι είναι ακριβώς ο Φύλακας.

Κατά τον Πλάτωνα λοιπόν, ο Φύλακας, είναι εκείνος ο οποίος έχει υποχρέωση και καθήκον, να υπερασπίζεται και να προστατεύει τους Νόμους.
Είναι ο προστάτης της Ευνομίας της Ιδανικής Πολιτείας. Που την προστατεύει είτε από εσωτερικούς είτε από εξωτερικούς ‘’εχθρούς’’.
Αυτός ο ορισμός είναι ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ σε όλο το έργο του ‘’Πολιτεία’’.
Όποιος το έχει διαβάσει, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για οτιδήποτε άλλο.

Στην παρουσίαση λοιπόν της κ. Πέμη Ζούνη, η ευγενής ηθοποιός, όπως μας πληροφόρησε, έδρασε την ευκαιρία της πρότασης παρουσίασης του Πλάτωνα, και διάβασε τα έργα του. Ποια ήταν η δική της ερμηνεία;;; Ποιος ήταν ο δικός της ορισμός;;;

Οι Φύλακες, είπε η κ. Ζούνη, ήταν οι Στρατιωτικοί. Ήταν εκείνοι που τους αρέσει ο Πόλεμος, που τους αρέσει η Βία. Μάλιστα, την ώρα που μας χάριζε ελεύθερα τον δικό της ΑΥΘΑΙΡΕΤΟ ορισμό, η τηλεόραση έδειχνε σκηνές από τον Χίτλερ και διάφορες ναζιστικές παρελάσεις από την Γερμανία του ’40.
Οι Φύλακες, λοιπόν , σύμφωνα με την κ. Ζούνη ήταν οι ‘’στρατόγκαβλοι’’ της Ιδανικής Πολιτείας. Οι Βάρβαροι Πολεμιστές, που γουστάρουν ανατινάξεις αυτοκινήτων, πυροβολισμούς και εκρήξεις….
Και το συνέχισε…
Δεν πρέπει, είπε η κ. Ζούνη, να πάρουν ποτέ την εξουσία, διότι θα έφερναν την Πολιτεία σε άσχημη θέση. Και επανήλθε η φωτογραφία του Χίτλερ….

Η κ. Πέμη Ζούνη, απέδειξε πως δεν έχει διαβάσει την Πολιτεία. Και, άντε, ας το δεχθώ. Αλλά, ούτε έναν αξιόλογο σχολιαστή πρέπει να έχει διαβάσει.

Διότι, αυτό που υποστήριξε για τους Φύλακες είναι εντελώς ΑΥΘΑΙΡΕΤΟ και ΑΤΕΚΜΗΡΙΩΤΟ!!!!!!!!!!

Από πού έβγαλε αυτά τα συμπεράσματα;;;;;
Από πού άντλησε αυτή την οπτική του ορισμού;;;;;
Τι ΣΚΑΤΑ παρουσίαση πάει να κάνει, όταν διαστρεβλώνει σε τέτοιο βαθμό το έργο του;;;;;

κ. Ζούνη, πρέπει να σας πει κάποιος τα εξής:
Ο Φύλακας του Πλάτωνα δεν είναι ο στρατόγκαβλος Δεν είναι ο βάρβαρος πολεμιστής, που γουστάρει ανατινάξεις αυτοκινήτων, πυροβολισμούς και εκρήξεις….
Δεν είναι ούτε ο Ράμπο, ούτε ο Τερμινέϊτορ, ούτε σαφώς ο Χίτλερ.

Ο Φύλακας, κ. Ζούνη, κατά τον Πλάτωνα, είναι ο Υπερασπιστής των Νόμων. Ο Δικαστής. Ο Νομικός. Αυτός είναι ο Φύλακας. Ο Προστάτης της Πολιτείας.

Αν ο Πλάτωνας, θεωρούσε ως απαραίτητο στοιχείο μιας κοινωνίας τους ‘’στρατόγκαβλους’’, ε, για το θεό, δεν θα θεωρούσαμε τον Πλάτωνα μεγάλο φιλόσοφο.

Λίγο το μυαλό να δουλεύει κ. Ζούνη…λίγο να δουλεύει….

Αλλά, η περίπτωση έχει και συνέχεια.

Κάθε αναφορά στον Πλάτωνα, δεν μπορεί να μην συμπεριλάβει και μια αναφορά, ενδελεχή έστω, στον πασίγνωστο μύθο του με το σπήλαιο.
Χιλιάδες εκπομπές και παρουσιάσεις του Πλάτωνα, θεωρούν απαραίτητη αναφορά και επεξήγηση του Μύθου του Σπηλαίου, ακριβώς διότι μέσα σε αυτό τον τόσο περιγραφικό μύθο, ο θεϊκός φιλόσοφος εξηγεί την δική του Άποψη για τα πράγματα, με έναν τρόπο τόσο κατανοητό για όλους, ώστε αναγάγει τον συγκεκριμένο Μύθο ως Απαγορευμένο για ορισμένα συστήματα εξουσίας, που βλέπουν στο Μύθο να ξεσκεπάζονται όλες τους οι προσπάθειες.

Δεν μπορούσε λοιπόν και η εκπομπή του Σκάι, παρά να αναφερθεί σε αυτό το Μύθο.
Δυστυχώς βέβαια, και σε αυτή την περίπτωση, η αναφορά ήταν πέραν του επιτρεπτού ελλιπής.

Δεν θα αναφέρω τον Μύθο, αλλά θα εστιάσω μονάχα στην αναφορά που θεώρησα πως απέδειξε είτε την ημιμάθεια της παρουσιάστριας, είτε την εσκεμμένη απόφασης των συντελεστών της εκπομπής να παρερμηνεύσουν τον Μύθο.
Σύμφωνα λοιπόν, με την παρουσίαση της κ. Ζούνη, προϊόν της μεγάλης της μελέτης στο έργο του θεϊκού Πλάτωνα, ο Μύθος αυτός, παρουσιάζει ότι παρουσιάζει ώστε να μας πει κάτι πολύ συγκεκριμένο. Ποιο είναι αυτό;;;

Πως, λέει η Ζούνη, η Αλήθεια είναι ο Ήλιος, το Φως, το οποίο δείχνει τα πράγματα όπως είναι και όχι μονάχα τις σκιές τους……

Αυτά.

Μόνον.

Σύμφωνα με την κ. Ζούνη, η Μύθος του Πλάτωνα μας λέει ΜΟΝΟΝ αυτό.
Τίποτα παραπάνω.

Καμία αναφορά λοιπόν για τα Ολοκληρωτικά Συστήματα Εξουσίας, όπου εγκλωβίζουν τους ανθρώπους μπροστά από μία φωτεινή εικόνα που δείχνει Σκιές (τηλεόραση) ώστε να τους μεταφέρουν μια πλαστή πραγματικότητα.

Καμία αναφορά στις αλυσίδες που έχουν εγκλωβίσει τους ανθρώπους, απαγορεύοντάς τους να κοιτούν δεξιά ή αριστερά, να στρέψουν το πρόσωπό τους στους διπλανούς τους (προσωπικές σχέσεις) επιβάλλοντάς τους να κοιτάζουν συνεχώς και ασταμάτητα μπροστά στη μεγάλη φωτιά που δείχνει Σκιές (τηλεόραση).

Καμία αναφορά στις δυσκολίες του ‘’δραπέτη’’, ώστε να μπορέσει να φθάσει στον Ήλιο.

Καμία αναφορά στον λόγο που ο ‘’δραπέτης’’ επιλέγει να επιστρέψει πίσω στην Σπηλιά, ώστε να ‘’ελευθερώσει’’ τους υπόλοιπους συμπολίτες του.

Μια μικρή, ελάχιστη αναφορά στο ‘’πόλεμο’’ που δέχεται ο ‘’δραπέτης’’ από τους συμπολίτες του, χωρίς όμως μια περαιτέρω αναλυτική αναφορά στο γιατί και πως.

Καμία προσπάθεια να μεταφέρει τον Μύθο του Σπηλαίου, στην σημερινή Εποχή, που ο Μύθος είναι περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, πιο επίκαιρος και ρεαλιστικός.

Καμία αναφορά στο που ακριβώς ήθελε και θέλει ακόμη ο Πλάτωνας να μας κατευθύνει με τον Μύθο του.

Η αναφορά αυτή, σε συνδυασμό με την αυθαίρετη επεξήγηση του ρόλου των Φυλάκων, σμίκρυνε στο ελάχιστο την προσπάθεια της σειράς να κάνει μια καθωσπρέπει προσπάθεια παρουσίασης του έργου του Μεγάλου Έλληνα Πλάτωνα.

Η επιλογή δε, ενός ατόμου που δεν έχει ΙΔΕΑ από τον Πλάτωνα και το έργο του, και που δεν καταδέχθηκε να κάνει έστω μια σοβαρή έρευνα πριν εμφανιστεί να παρουσιάσει την εκπομπή, αποδεικνύει και το πόσο σοβαρά πήραν οι συντελεστές της σειράς τον Μεγάλο αυτό Έλληνα.

Θεϊκέ Πλάτωνα, μην σκιάζεσαι.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, μετά το θάνατό σου, πέρασαν πολλοί που σε λασπολόγησαν, που σε παρερμήνευσαν, που σε λοιδόρησαν, που προσπάθησαν να σε υποβαθμίσουν.
Άλλοι ηθελημένα, και άλλοι λόγο άγνοιας και αμάθειας.

Η χθεσινή εκπομπή ήταν ένας από αυτούς. Το ερώτημα είναι αν ανήκουν στην πρώτη περίπτωση (ηθελημένης διαστρέβλωσης) ή στη δεύτερη (ημιμαθείς και ανάξιοι συντελεστές).

Τα συμπεράσματα δικά σας.

2 σχόλια:

  1. Όμοιε καλησπέρα, και καλοτάξιδο το μπλογκ σου. Έβλεπα σήμερα το Σωκράτη στο Σκάι, και θυμήθηκα την αντίστοιχη πριν λίγες βδομάδες για τον Πλάτωνα. Και ψάχνοντας κάτι σχετικό έπεσα με τα πολλά σε σένα.

    Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με την κριτική σου. Άσε που η κα Ζούνη θα έπρεπε να αισθάνεται λιγάκι άβολα, μιας και ο Πλάτων είχε σουτάρει όλους τους καλλιτέχνες από την Πολιτεία του :D

    Πάμε τώρα στα δύο σημεία της κριτικής σου. Στο πρώτο έχεις δίκαιο. Οι φύλακες δεν είναι οι στρατόκαυλοι της υπόθεσης. Σε διανοητικό επίπεδο είναι ένα βήμα πριν το φιλόσοφο βασιλιά. Που σημαίνει ότι έχουν μία εξαιρετική παιδεία, αλλά δεν είναι τέλειοι.

    Το τι θα συνέβαινε βέβαια αν οι φύλακες παίρναν την εξουσία το γράφει ο ίδιος ο Πλάτων στο 8ο βιβλίο. Θα ήταν περίπου ένα πολίτευμα σαν της Σπάρτης. Όχι βέβαια σαν το Γ' Ράιχ.

    Αυτήν την παρερμηνεία πάντως ας μην την καταλογίζουμε μόνο στη Ζούνη (και υποψιάζομαι ότι δε φταίει η ίδια, αλλά ο σκηνοθέτης). Ο Popper για παράδειγμα, θεωρεί τον Πλάτωνα κάτι σαν πνευματικό πατέρα όλων των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Και τα στοιχεία που προσκομίζει κάθε άλλο παρά αξιοκαταφρόνητα είναι. Χρειάζεται μελέτη και προσοχή για να καταρρίψεις την επιχειρηματολογία του.

    Για τη δεύτερη θέση συμφωνώ επίσης, αλλά από την άλλη δεν κατηγορώ κιόλας το σενάριο. Για το μύθο αυτό έχουν γραφεί τόμοι και τόμοι, άντε να τον εξηγήσεις ικανοποιητικά σε λίγα λεπτά.
    Το να τον μεταφέρεις με παραδείγματα από τη σύγχρονη εποχή είναι δύσκολο και επικίνδυνο, διότι εύκολα πέφτεις σε αναχρονισμούς (όπως πιο πάνω λέγαμε για τους ναζί).

    Αυτάααα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Νάσο (αν είσαι ο ίδιος που νομίζω), το θέμα του Μύθου, είναι κάτι πολύ σημαντικό.
    Διότι αυτός, (ο Μύθος) γράφτηκε για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο. Δεν επιδέχεται ούτε παρερμηνίες, ούτε υποκειμενικές οπτικές.

    Αν πχ, η εκπομπή, παρουσίαζε το Μύθο του Αισώπου ''Ο Λαγός και η Χελώνα'' και μας έλεγε ο παρουσιαστής πως με αυτό το Μύθο, ο συγγραφέας υμνεί το Αθλητικό Πνεύμα, θα έλεγες το ίδιο;;;

    Ε, μη το κάνεις ούτε εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή