Τελείωσε και αυτή η απαγωγή.
Το θύμα, ο καημένος ζάπλουτος (πάει;;;) εφοπλιστής, επέστρεψε υγιής στο σπίτι του, στην αγκαλιά της γυναικούλας του.
Της γυναικούλας, που έβαλε τα γυαλιά σε όλες τις ντεμέκ απελευθερωμένες και φεμινιστικά υπερήφανες κοκότες της εποχής, όταν βγήκε σε ΟΛΑ τα κανάλια της Ελλάδος για να βροντοφωνάξει ‘’πάρτε εμένα και αφήστε τον άντρα μου’’!!!!
Μια έκκληση που σαφώς και μας συγκίνησε, μιας και απέδειξε περίτρανα πως η ,κατά πολλών ετών μικρότερη, σύζυγος του εφοπλιστή, τρέφει αγνά αισθήματα αγάπης για ‘’τον άνθρωπό’’ της.
Αλλά, τέλος καλό, όλα καλά.
Ο συμπαθής παππούλης επέστρεψε στη γυναικούλα του, στα εκατομμυριάκια του, στη βιλάρα του και στις Μερσεντές του.
Βέβαια, το ολιγοήμερο ταξιδάκι του, του κόστισε καμιά 20αριά εκατομμύρια, αλλά σε αυτά τα μεγέθη αγάπης και οικογενειακής ευτυχίας, τα χρήματα δεν μετρούν.
Σάμπως, και σε εμάς, τους απλούς πολίτες, δεν κόστισε περισσότερο η απαγωγή του παππούλη;;;
Πόσες μέρες τώρα, δεν παρακολουθούμε έντρομοι ‘’τις νέες αποκαλύψεις’’ των δαιμόνιων ρεπόρτερς των καναλιών μας;;;
Πόσες μέρες τώρα, δεν αναμένουμε κοκαλωμένοι στις οθόνες μας, για να δούμε τι νέες ειδήσεις, θα μας φέρει ο Μάκης ή ο Τράγκας;;;;
Για να μην αναφερθώ ξανά στην ηρωική δήλωση της συζύγου του εφοπλιστή, που μας κράτησε συγκινημένους και αγκαλιασμένους όλους μαζί μπροστά στην τηλεόραση, ευλογώντας το Θεό, που ακόμη υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε πραγματικά χωρίς κανένα, μα κανένα συμφέρον…
Και τώρα λοιπόν που τελείωσε, κάθομαι και αναρωτιέμαι τι ακριβώς διαφορές υπήρξαν μεταξύ της απαγωγής του καημένου εφοπλιστάκου με την απαγωγή (και τελικά δολοφονία) του ελληνοαιγύπτιου φυλακισμένου, που συνέβη λίγες μέρες πριν.
Γιατί ασχολήθηκε το πανελλήνιο με τον συμπαθή εφοπλιστάκο, αλλά αδιαφόρησε με τον ισοβίτη;;;;
Γιατί η περίπτωση της απαγωγής του εφοπλιστή ξεσήκωσε θύελλα καταγγελιών περί απροστάτευτων πολιτών από ΜΜΕ και πολιτικούς, ενώ η περίπτωση του ελληνοαιγύπτιου δεν κούνησε ‘’φύλλο’’;;;
Γιατί στην περίπτωση του εφοπλιστή, ενώθηκαν όλοι οι φορείς του Κράτους για να δηλώσουν την στήριξή τους στην οικογένεια του, ενώ στην περίπτωση του ισοβίτη, κανείς δεν αισθάνθηκε την υποχρέωση (ή έστω την ανθρωπιά) να δηλώσει κάτι ανάλογο στη γυναίκα του και στα παιδιά του;;;
Γιατί η περίπτωση του εφοπλιστή συγκλόνισε τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, σε σημείο να βγει σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων και να κάνει δημόσια έκκληση στους απαγωγείς να δείξουν ανθρωπιά, αλλά στην περίπτωση του ελληνοαιγύπτιου, δεν αισθάνθηκε ανάλογα συναισθήματα;;;
Να τα πάρουμε από την αρχή:
Στην πρώτη περίπτωση έχουμε ένα εφοπλιστή, με βίλες, κότερα, πολλές ‘’χορηγίες’’ σε διάφορους φορείς (πολιτικούς, εκκλησιαστικούς, κοινωνικούς) και πολλούς ‘’επώνυμους’’ φίλους της οικογενείας.
Στην δεύτερη περίπτωση, έχουμε έναν ελληνοαιγύπτιο ισοβίτη, που προφανώς επειδή μέσα στις φυλακές, κάτι άκουσε, κάτι είδε, κάποιοι αποφάσισαν σε μια άδεια του, να τον ΄’απαγάγουν’’ και να του κλείσουν το στόμα.
Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε πολύ χρήμα.
Στην δεύτερη περίπτωση, έχουμε πολύ σιωπή.
Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε κλονισμό της ασφάλειας του Κολωνακίου.
Στην δεύτερη περίπτωση, έχουμε απλά άλλο ένα έγκλημα σε περιοχές ‘’τόσο μακριά’’ από τις βίλες και τα κότερα.
Η πρώτη περίπτωση θορυβεί την ελιτίστικη ευδαιμονία μας.
Η δεύτερη περίπτωση, αφορά έναν άλλο πλανήτη.
Αυτά είναι τα δεδομένα.
Αυτές είναι οι διαφορές των δύο περιπτώσεων.
Ποιο είναι το δικό μου συμπέρασμα;;;;
ΣΑΠΙΛΑ!!!!
Το θύμα, ο καημένος ζάπλουτος (πάει;;;) εφοπλιστής, επέστρεψε υγιής στο σπίτι του, στην αγκαλιά της γυναικούλας του.
Της γυναικούλας, που έβαλε τα γυαλιά σε όλες τις ντεμέκ απελευθερωμένες και φεμινιστικά υπερήφανες κοκότες της εποχής, όταν βγήκε σε ΟΛΑ τα κανάλια της Ελλάδος για να βροντοφωνάξει ‘’πάρτε εμένα και αφήστε τον άντρα μου’’!!!!
Μια έκκληση που σαφώς και μας συγκίνησε, μιας και απέδειξε περίτρανα πως η ,κατά πολλών ετών μικρότερη, σύζυγος του εφοπλιστή, τρέφει αγνά αισθήματα αγάπης για ‘’τον άνθρωπό’’ της.
Αλλά, τέλος καλό, όλα καλά.
Ο συμπαθής παππούλης επέστρεψε στη γυναικούλα του, στα εκατομμυριάκια του, στη βιλάρα του και στις Μερσεντές του.
Βέβαια, το ολιγοήμερο ταξιδάκι του, του κόστισε καμιά 20αριά εκατομμύρια, αλλά σε αυτά τα μεγέθη αγάπης και οικογενειακής ευτυχίας, τα χρήματα δεν μετρούν.
Σάμπως, και σε εμάς, τους απλούς πολίτες, δεν κόστισε περισσότερο η απαγωγή του παππούλη;;;
Πόσες μέρες τώρα, δεν παρακολουθούμε έντρομοι ‘’τις νέες αποκαλύψεις’’ των δαιμόνιων ρεπόρτερς των καναλιών μας;;;
Πόσες μέρες τώρα, δεν αναμένουμε κοκαλωμένοι στις οθόνες μας, για να δούμε τι νέες ειδήσεις, θα μας φέρει ο Μάκης ή ο Τράγκας;;;;
Για να μην αναφερθώ ξανά στην ηρωική δήλωση της συζύγου του εφοπλιστή, που μας κράτησε συγκινημένους και αγκαλιασμένους όλους μαζί μπροστά στην τηλεόραση, ευλογώντας το Θεό, που ακόμη υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε πραγματικά χωρίς κανένα, μα κανένα συμφέρον…
Και τώρα λοιπόν που τελείωσε, κάθομαι και αναρωτιέμαι τι ακριβώς διαφορές υπήρξαν μεταξύ της απαγωγής του καημένου εφοπλιστάκου με την απαγωγή (και τελικά δολοφονία) του ελληνοαιγύπτιου φυλακισμένου, που συνέβη λίγες μέρες πριν.
Γιατί ασχολήθηκε το πανελλήνιο με τον συμπαθή εφοπλιστάκο, αλλά αδιαφόρησε με τον ισοβίτη;;;;
Γιατί η περίπτωση της απαγωγής του εφοπλιστή ξεσήκωσε θύελλα καταγγελιών περί απροστάτευτων πολιτών από ΜΜΕ και πολιτικούς, ενώ η περίπτωση του ελληνοαιγύπτιου δεν κούνησε ‘’φύλλο’’;;;
Γιατί στην περίπτωση του εφοπλιστή, ενώθηκαν όλοι οι φορείς του Κράτους για να δηλώσουν την στήριξή τους στην οικογένεια του, ενώ στην περίπτωση του ισοβίτη, κανείς δεν αισθάνθηκε την υποχρέωση (ή έστω την ανθρωπιά) να δηλώσει κάτι ανάλογο στη γυναίκα του και στα παιδιά του;;;
Γιατί η περίπτωση του εφοπλιστή συγκλόνισε τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, σε σημείο να βγει σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων και να κάνει δημόσια έκκληση στους απαγωγείς να δείξουν ανθρωπιά, αλλά στην περίπτωση του ελληνοαιγύπτιου, δεν αισθάνθηκε ανάλογα συναισθήματα;;;
Να τα πάρουμε από την αρχή:
Στην πρώτη περίπτωση έχουμε ένα εφοπλιστή, με βίλες, κότερα, πολλές ‘’χορηγίες’’ σε διάφορους φορείς (πολιτικούς, εκκλησιαστικούς, κοινωνικούς) και πολλούς ‘’επώνυμους’’ φίλους της οικογενείας.
Στην δεύτερη περίπτωση, έχουμε έναν ελληνοαιγύπτιο ισοβίτη, που προφανώς επειδή μέσα στις φυλακές, κάτι άκουσε, κάτι είδε, κάποιοι αποφάσισαν σε μια άδεια του, να τον ΄’απαγάγουν’’ και να του κλείσουν το στόμα.
Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε πολύ χρήμα.
Στην δεύτερη περίπτωση, έχουμε πολύ σιωπή.
Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε κλονισμό της ασφάλειας του Κολωνακίου.
Στην δεύτερη περίπτωση, έχουμε απλά άλλο ένα έγκλημα σε περιοχές ‘’τόσο μακριά’’ από τις βίλες και τα κότερα.
Η πρώτη περίπτωση θορυβεί την ελιτίστικη ευδαιμονία μας.
Η δεύτερη περίπτωση, αφορά έναν άλλο πλανήτη.
Αυτά είναι τα δεδομένα.
Αυτές είναι οι διαφορές των δύο περιπτώσεων.
Ποιο είναι το δικό μου συμπέρασμα;;;;
ΣΑΠΙΛΑ!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου