Κροκοδείλια συμπόνια - κλείσιμο Mega

Υπάρχει το συνεργείο αυτοκινήτων του κ. Κώστα.

Στο συνεργείο, δουλεύουν πολλοί άνθρωποι, άλλοι ως υπάλληλοι στα γραφεία πωλήσεων & λογιστηρίου, άλλοι ως εργάτες μέσα στο συνεργείο, άλλοι ως στελέχη ως αρχιμηχανικοί και μηχανολόγοι.

Το συνεργείο του κ. Κώστα, δεν παρέχουν αξιοπρεπείς υπηρεσίες στους πελάτες τους. Τους πουλάνε μεταχειρισμένα εξαρτήματα ως καινούριο, μαϊμού ανταλλακτικά ως γνήσια, κάνουν εσκεμμένα λανθασμένες διαγνώσεις αναγκάζοντας τους πελάτες να προβαίνουν σε αχρείαστες εργασίες, προβαίνουν σε υπερχρεώσεις εργασιών, πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, με λίγα λόγια, εξαπατούν όσους πελάτες τους εμπιστεύονται τα αυτοκίνητά τους.

Βεβαίως, οι υπάλληλοι που εργάζονται στο συνεργείο, δεν έχουν λόγο σε όλη αυτή την εξαπάτηση. Υπεύθυνη για αυτή την εξαπάτηση, είναι η Διοίκηση, δηλαδή ο κ. Κώστας και οι συν-μέτοχοι στο συνεργείο του. Οι κακόμοιροι οι υπάλληλοι, λόγω της υψηλής ανεργίας που μαστίζει την αγορά, αλλά και τις άθλιες συνθήκες εργασίες που επικρατούν σε παρόμοιες επιχειρήσεις, αποδέχονται την πολιτική εξαπάτησης των πελατών που έχει επιβάλει η Διοίκηση, συνεχίζονταν να εργάζονται σε αυτή, και συνεχίζοντας να εξαπατούν τους πελάτες που μπαίνουν στο κατάστημά τους. Βεβαίως, σημαντικό ρόλο παίζει και το γεγονός πως ο κ. Κώστας του παρέχει πολύ μεγάλους μισθούς, ίσως για να τους κάνει συμμέτοχους στην πολιτική εξαπάτησης που έχει επιβάλλει.

Κάποια ημέρα, έρχεται η στιγμή που το συνεργείο του κ. Κώστα κλείνει. Κλείνει όχι μόνο επειδή οι πελάτες που την έχουν πατήσει τους δυσφημούν, αλλά και επειδή ο κ. Κώστας ξόδευε πολλά χρήματα, χρήματα που έβγαζε εξαπατώντας τους πελάτες του, κάνοντας περιττά , για την επιχείρηση, έξοδα.

Το συνεργείο κλείνει, και ο κ. Κώστας που εξαπατούσε τους πελάτες του, δηλώνει πτώχευση.

Οι υπάλληλοι που εργάζονταν στον κ. Κώστα, και ήταν εκείνοι που εξαπατούσαν τους πελάτες του συνεργείου, θα μείνουν αναγκαστικά άνεργοι. Θα χάσουν τους υψηλούς τους μισθούς, θα χάσουν τα υψηλά προνόμια, θα χάσουν την ασφάλεια που τους παρείχε η δουλειά τους.

Όλοι όσοι είχαν εξαπατηθεί τόσα χρόνια από αυτούς, χαίρονται που κλείνει αυτή η επιχείρηση. Χαίρονται που επιτέλους, αυτή η οικιοθελή πολιτική εξαπάτησης καταλήγει σε λουκέτο και που ο κ. Κώστας και οι λοιποί μέτοχοι θα χάσουν την επιχείρησή τους.

Δεν χαίρονται για τους υπαλλήλους που θα χάσουν την δουλειά τους, αλλά δεν ενδιαφέρονται και πολύ για αυτούς, οι οποίοι στο όνομα των ‘’υψηλών μισθών’’ και της ‘’συγκατάβασης στην πολιτική της Διοίκησης, ασχέτως αν αυτή βασίζεται στην εξαπάτηση των πελατών’’, τόσα χρόνια εργάζονταν εξαπατώντας τους πελάτες τους.

Ποιος είναι αυτός λοιπόν, που θα κατηγορήσει τους ανθρώπους εκείνους που χαίρονται που επιτέλους το συνεργείο του κ. Κώστα θα κλείσει; Ποιος είναι αυτός που θα θεωρήσει άσπλαχνους εκείνους που θεωρούνε ‘’θεία δίκη’’ το κλείσιμο μιας τέτοιας επιχείρησης, που βάσιζε τα κέρδη της πάνω στην εξαπάτηση των πελατών; Πότε η συμπόνια μετατρέπεται σε κροκοδείλαι συμπόνια;

Βάλτε στη θέση του συνεργείου του κ. Κώστα, ένα μεγάλο τηλεοπτικό δίκτυο το οποίο εδώ και χρόνια επένδυσε και κέρδισε πάνω στην εξαπάτηση των ''πελατών-τηλεθεατών'' του, με φτιαχτές ειδήσεις, ψεύτικα ρεπορτάζ και μαϊμού δημοσκοπήσεις.
Και στη θέση των υπαλλήλων του συνεργείου, βάλτε τους υπαλλήλους αυτού του τηλεοπτικού σταθμού, οι οποίοι στο όνομα του μισθού τους, αποδέχονταν να εργάζονται σε ένα κανάλι που εξαπατούσε τους τηλεθεατές του με ψεύτικες ειδήσεις.

Και για όσους θα σπεύσουν να συγκρίνουν τον συναισθηματισμό στην περίπτωση του κλεισίματος της ΕΡΤ με την απάθεια (αν όχι δικαίωση) του κλεισίματος του τηλεοπτικού δικτύου, να τονίσουμε πως στην δημόσια επιχείρηση, στόχος θα πρέπει να είναι η βελτίωσή της, όχι το κλείσιμο.

Στην ιδιωτική όμως επιχείρηση, όπως τονίζουν τόσοι και τόσοι υπέρμαχοι της Ιδιωτικής Οικονομίας, οι νόμοι της Αγοράς αποφασίσουν.

Και αυτοί οι νόμοι, κλείνουν ‘’συνεργεία’’ που εξαπατούν τους πελάτες τους.